Brontekst bekijken van Lamp met waterkoeling

Waar energie wordt gebruikt komt warmte vrij. Wanneer men aan het begin van de twintigste eeuw radiotoestellen maakt met lampen / buizen, gaat men op zoek naar manieren om de overtollige warmte op een veilige en doeltreffende manier af te voeren. Dat kan door er lucht langs te blazen of door het gebruik van water. Nu zijn water en elektriciteit geen vrienden dus het water dat voor de koeling gebruikt wordt mag onder geen beding in aanraking komen met onderdelen waar stroom door gaat.

Het hier beschreven object is een experimentele zendlamp van meer dan een halve meter hoog. Het is een zendtriode, die gebruik maakt van verdamping van water om de warmte af te voeren. Het gebruikte koelprincipe mag primitief lijken, de constructie is opvallend.
In een ronde glazen bol zijn de componenten van de zendlamp bevestigd. Deze voeren allemaal elektrische spanning. Bovenop deze bol is een metalen pijpje aangebracht dat door het glas heen reikt tot in de anode van de lamp. Daar wordt door een gloeidraad hitte opgewekt die de lamp laat doen wat hij doen moet. De onderzijde van het pijpje is dicht, de bovenzijde zit aan een waterreservoir dat van bovenaf kan worden bijgevuld. Het principe is dat door de hitte die in de lamp wordt opgewekt het water gaat koken en verdampen. De warmte die daarvoor nodig is komt dus uit de lamp. 
Het reservoir wordt voor ¾ deel gevuld met ongeveer 400 ml water. Wanneer de lamp een vermogen van 100 Watt gebruikt zal het water na ongeveer twee en een half uur verdampt zijn. 
 
Het bijzondere aan deze zendlampconstructie is de afdichting die bestaat tussen het metalen buisje en het glas van de lamp. Die afdichting moet absoluut dicht zijn want in de lamp heerst een vacuüm. Er mag geen lucht in de lampbol komen omdat de zuurstof in de lucht de tere draden daarin zou verbranden. Ook mag het glas niet breken door uitzetting van het metaal. De toevallige ontdekking dat het metaal chroomijzer en glas een zeer hechte en solide verbinding kunnen aangaan maakte de constructie van deze watergekoelde zendlamp mogelijk. Veel omroepzenders maken later gebruik van watergekoelde zendbuizen voor grote vermogens. De hier beschreven experimentele zendbuis heeft deze ontwikkeling in gang gezet.