Henny Stoel: verschil tussen versies

Uit B&G Wiki
Geen bewerkingssamenvatting
Geen bewerkingssamenvatting
Regel 1: Regel 1:
{{ Infobox Persoon
{{ Infobox Persoon
| illustratie = HennyStoel.jpg  
| illustratie = HennyStoel.jpg  
| naam      = Hendrika Simone Wilhelmina Stoel (geboren Hes)
| naam      = Hendrika Simone Wilhelmina Stoel-Hes
| geboorte_datum  = 13 juli 1945
| geboorte_datum  = 13 juli 1945
| geboorte_plaats = Bussum
| geboorte_plaats = Bussum
Regel 22: Regel 22:
}}
}}


Een degelijke, bescheiden en serieuze journaliste met liefde voor het vak, dat ze in de praktijk leert. Achter de rustige en warme stem gaat een geëngageerde vrouw schuil met veel gevoel voor humor. Ze is doortastend en kan bogen op een jarenlange ervaring binnen de Publieke Omroep. Henny is niet bang haar emoties te tonen: "Je betrokkenheid bij het nieuws mag je best tonen. [...] Er zit een mens van vlees en bloed en ik denk ook dat het beter overkomt als er een beetje emotie achter zit. Binnen zekere grenzen, natuurlijk, want ik zal me daar nooit in verliezen".
Henny Hes wordt als Goois meisje geboren in Bussum. Als kind luistert ze veel naar de radio en leest ze de krant, al zijn haar armen nog te kort om deze uit te spreiden. Wanneer haar vader vertelt dat hij eigenlijk graag journalistiek had willen bedrijven, staat het voor Stoel vast: ze wordt journalist. Na de MULO gaat ze aan de slag op de boekhoudafdeling van het Algemeen Handelsblad, in de hoop zo een ingang te vinden om er te kunnen schrijven. Ze heeft het er niet naar haar zin en stapt op haar zestiende over naar de centrale typekamer van de ''[[VARA]]'' en valt af en toe in als secretaresse van de radioactualiteitenrubriek ''[[Dingen van de Dag]]''. Na een jaar wordt ze gevraagd om onder anderen samen met ''[[Rob Out]]'' het nieuwe jongerenprogramma ''[[Uitlaat]]'' te presenteren, waarvan ''[[Wim de Bie]]'' de bedenker en eindredacteur is. Haar radio-ervaringen tot dan toe zijn haar optredens met het koor Sweet Sixteen, waarmee ze de hit ‘Peter, ik ben verliefd’ scoort.


Henny doorloopt de MULO; ze wil stewardess of kleuterjuffrouw worden. Tijdens haar schooltijd zingt ze bij het koor Sweet Sixteen, dat de hit "Peter, ik ben verliefd" scoort. Er volgen optredens in het land en in de studio, wat voor Henny een kennismaking betekent met de radio. Radio als nieuwsmedium interesseert haar meer dan de muziekuitzendingen of hoorspelen. De actualiteiten hebben vooral haar aandacht. Na het MULO-eindexamen wil Henny journaliste worden, maar haar vooropleiding is daarvoor niet toereikend.  
In 1964 reist ze een liefde achterna in Israël. Hier werkt ze in een kibboets, maar vanwege heimwee vraagt ze de ''VARA'' of ze terug mag komen. Ze is van harte welkom en komt opnieuw op de typekamer terecht en wordt ze ingezet op een afdeling waar ze gegevens van leden uit adressenboeken overzet in een computerbestand. “Verschrikkelijk werk. Maar goed, ik had werk.” Als ze even later de secretaresse van de rubriek ''Dingen van de dag'' vervangt, komt ze steeds meer in aanraking met de journalistiek. Ze is betrokken bij de productie van het radioweekjournaal en wordt gevraagd om aankondigingen en vraaggesprekken op de radio te doen. Haar journalistieke werk breidt zich langzaam uit, als ze grotere programma’s gaat presenteren als ''[[De Rode Cirkel]]'', ''[[Terug naar|Terug naar…]]'' en ''[[In de Rooie Haan]]'', waar ze later ook redacteur van wordt. Inmiddels is ze bij het publiek bekend als Henny Stoel.


Henny reageert in 1961 op 16-jarige leeftijd op een personeelsadvertentie voor ponstypiste bij het ''Algemeen Handelsblad''. Ze vindt het administratieve werk vreselijk en na zes weken verlaat ze de krant. Vervolgens reageert ze op een advertentie van de VARA, waarin een aankomend typiste voor de centrale schrijfkamer gevraagd wordt. Ze wordt aangenomen en typt draaiboeken en scripts uit. Ze maakt in seizoen 1962 – 1963 deel uit van het jongerenprogramma ''[[Uitlaat]]'' en werkt samen met onder anderen [[Wim de Bie]]. Bij ''[[Uitlaat]]'' doet ze tevens haar eerste microfoonervaring op.  
In 1985 wil ze graag kennis maken met een ander medium dan radio en gaat ze aan de slag als plaatsvervangend chef op de binnenlandredactie van het ''[[NOS Journaal]]''. Hoewel ze in het begin terughoudend is ten opzichte van presenteren op televisie, doet Stoel drie jaar later toch auditie. Op het moment dat ''[[Jan Roelands]]'' aan het begin van het Half Zes Journaal haar naam noemt, raast de adrenaline door haar lijf en is ze enorm gefocust. “Na afloop werd me gevraagd of ik had gezien dat mijn studiogast slechts één glas in haar bril had. Door mijn concentratie had ik dat helemaal niet opgemerkt.”


In 1965 onderbreekt ze haar werk en woont ze drie jaar in Israël, waarvan twee jaar in een kibboets. Uit heimwee keert ze naar Nederland terug en wordt direct weer voor de typekamer aangenomen. Vervolgens wordt ze secretaresse bij de VARA radioactualiteitenrubriek ''[[Dingen van de dag]]''.
Stoel draait tijdens haar presentatiedienst de hele dag mee met het productieproces. Ze praat mee over de keuze en aanpak van onderwerpen, houdt het nieuws in de gaten en verandert schrijfteksten in spreekteksten. Dit gebeurt in het begin nog op schrijfmachines. Haar topprestatie, het presenteren van het ''Journaal'', levert ze pas aan het eind van de werkdag. Deze eindigt voor haar steeds later als ze naast de uitzendingen van zeven uur en half elf, ook de late Journaals voor haar rekening neemt. Die worden vaak pas na de nachtfilm uitgezonden. “Als de enkele die nog op was de hond uitliet, maakten wij nog een ''Journaal'' voor anderhalve man en een paardenkop.”


Vanaf 1973 krijgt Henny ook programmatische taken toebedeeld. Ze moet af en toe een inleiding inspreken. Ook spreekt ze incidenteel teksten in voor het informatieve programma ''[[Z.I.]]''. Henny merkt, dat ze het leuk vindt om met journalistiek bezig te zijn. Ze werkt meer dan tien jaar voor ''[[Dingen van de dag]]'' en bouwt er belangrijke journalistieke ervaring op.
Naast het presenteren, werkt ze als eindredacteur, zo ook op de dag van de Bijlmerramp. Stoel besluit pas een extra Journaal uit te zenden wanneer er meer bekend is over het vliegtuigongeluk. Achteraf vindt ze dat ze hiermee te lang heeft gewacht. “Zelfs CNN was sneller. Voor mijn gevoel is dat wel een dieptepunt geweest.” Haar eerste lange extra live-uitzending betreft het begin van de eerste Golfoorlog in 1991. Op haar pantoffels houdt ze de kijkers de hele nacht op de hoogte van het laatste nieuws. Dergelijke onverwachte uitzendingen zijn voor haar de krenten in de pap. Ook wanneer ze tijdens de aanval op de Twin Towers in de Verenigde Staten vakantie houdt in Frankrijk, wil ze eigenlijk het liefst op de redactie zijn. “Ik heb naar Hilversum gebeld met de vraag of ze me nodig hadden, maar dat was helaas niet zo.”


Na ''[[Dingen van de dag]]'' volgen er meer journalistieke programma's waar ze een steeds belangrijkere rol als presentatrice inneemt. Het programma ''[[In de Rooie Haan]]'' is een keerpunt in de carrière van Henny. “Ik werd toen dus fulltime journaliste", blikt Henny later terug. Voor dit politieke programma van de VARA is Henny samen met [[Felix Meurders]], [[Wim Bosboom ]] en later [[Paul Witteman]] één van de presentatoren. Haar bijdrage aan het programma levert Henny grote bekendheid op.
In 2000 wordt Stoel benoemd tot ankervrouw van het Acht uur Journaal, wat ze drie jaar doet. Na in totaal achttien jaar presenteren, houdt ze het er voor gezien. Incidenteel coacht ze nog enkele jaren redacteuren bij het inspreken van voice-overs. Daarnaast is ze lid van commissies en besturen, spreekt ze boeken in voor blinden en slechtzienden en geeft ze bridgeles aan kinderen. Ze zal desondanks nog altijd met nieuws bezig blijven. Volgens haar is dat nu eenmaal een manier van leven. Of haar naam nog lang aan het ''NOS Journaal'' verbonden blijft, betwijfelt ze. “Je wordt ook vergeten. Ik vind mezelf niet zo’n icoon als ''[[Maartje van Weegen]]''. Laatst kwam ik nog voor in een puzzeltje van de Volkskrant. Dat was dan wel weer leuk.”
 
Na 18 jaar VARA, ziet Henny in 1985 kans over te stappen naar de televisie. Ze gaat werken voor het ''[[NOS Journaal]]'' onder hoofdredacteur [[Ed van Westerloo]]. Henny wordt aangenomen als plaatsvervangend chef binnenland, een bureaufunctie.
 
In 1988 zoekt het ''[[NOS Journaal]]'' naar uitbreiding van het aantal presentatoren. [[Fred Emmer]] is weg als nieuwslezer. [[Noortje van Oostveen]] wordt fulltime eindredacteur en [[Maartje van Weegen]] stapt over van het ''[[NOS Journaal| Halfzes Journaal]]'' naar het ''[[NOS Journaal| Achtuur Journaal]]''. Henny aarzelt, huiverig om haar privacy op te geven. Ze zet zich eroverheen als ze van collega’s hoort, dat die maar zelden worden lastiggevallen. Ze solliciteert mee. Van de zes à zeven kandidaten worden zij en [[Pia Dijkstra]] uitverkoren. Henny volgt [[Maartje van Weegen]] in het [[NOS Journaal| Halfzes Journaal]] op.
 
Als presentatrice volgt ze in de uren voor de uitzending het nieuws. Net als andere nieuwslezers schrijft ze de tekst vaak zelf voor een van de onderwerpen, die ze dan vervolgens ook monteert. Stoel voelt zich goed op haar plek als presentatrice van het ''[[NOS Journaal| Halfzes Journaal]]''.
 
Later wanneer het ''[[NOS Journaal| Halfzes Journaal]]'' wordt opgeheven en er een journaal om zeven uur komt, presenteert ze (net als de meeste anderen) alle journaals, behalve het ''[[NOS Journaal| Achtuur Journaal]]''. De dieptepunten voor kijkers zijn vaak de ‘hoogtepunten’ in haar journalistieke werk: "Neem de ramp in Volendam op Nieuwjaarsdag. Verschrikkelijk, maar voor ons zijn het dagen die je nog zal herinneren als je al vijftien jaar gepensioneerd bent. (...) Ik heb een interessante periode meegemaakt: de val van de Muur, de val van Ceaucescu, de oorlog in Irak, scudraketaanvallen op Israël. Vaak vreselijke gebeurtenissen, maar qua werk fantastisch.  Er wordt dan onder hoogspanning gewerkt".
 
In 2000, het jaar van haar benoeming tot ankervrouw van ''[[NOS Journaal| Het Journaal]]'' wordt Henny door een artikel van Wilma Nanninga in ''Privé'' aangevallen. Onder de kop "Henny Stoel is een aanfluiting op televisie'"  wordt haar foto naast die van Franse, Spaanse en Italiaanse nieuwslezeressen geplaatst. Het veelgelezen roddelblad concludeert, dat Nederland is opgescheept met "het lelijkste gezicht van Europa." Stoel is ondanks de publiciteit nauwelijks van haar stuk gebracht. De serieuze pers is echter verontwaardigd. 3FM deejay [[Ruud de Wild]] van BNN begint zelfs een actie: "Henny Stoel is cool".
 
Na achttien jaar bij het ''[[NOS Journaal]]'' en circa vijfduizend uitzendingen gaat Henny in 2003 met pensioen. [[Sacha de Boer]] neemt haar plaats in. Tijdens haar laatste uitzending richt ze zich met een persoonlijk afscheidswoord tot de kijkers. Elders concludeert ze: "Als mijn man niet in de vut zat, was ik vrolijk doorgegaan, want ik houd veel van mijn baan. Tot de laatste dag. Ik stop nu op het hoogtepunt, meer kun je je toch niet wensen?".


====Prijzen en onderscheidingen====
====Prijzen en onderscheidingen====

Versie van 24 jun 2011 12:48

NaamHendrika Simone Wilhelmina Stoel-Hes
GeborenBussum, 13 juli 1945
Functies journalist, nieuwslezer
Bekend vanUitlaat, Dingen van de dag, Journaal, In de Rooie Haan, Wat een taal!
Periode actief1961-1963, 1967-2003
Werkt samen metWim de Bie, Felix Meurders, Wim Bosboom, Henk van Hoorn, Paul Witteman
Media
Audio fragmentenAudio.png

Henny Stoel in de media
Oeuvre Henny Stoel

Henny Hes wordt als Goois meisje geboren in Bussum. Als kind luistert ze veel naar de radio en leest ze de krant, al zijn haar armen nog te kort om deze uit te spreiden. Wanneer haar vader vertelt dat hij eigenlijk graag journalistiek had willen bedrijven, staat het voor Stoel vast: ze wordt journalist. Na de MULO gaat ze aan de slag op de boekhoudafdeling van het Algemeen Handelsblad, in de hoop zo een ingang te vinden om er te kunnen schrijven. Ze heeft het er niet naar haar zin en stapt op haar zestiende over naar de centrale typekamer van de VARA en valt af en toe in als secretaresse van de radioactualiteitenrubriek Dingen van de Dag. Na een jaar wordt ze gevraagd om onder anderen samen met Rob Out het nieuwe jongerenprogramma Uitlaat te presenteren, waarvan Wim de Bie de bedenker en eindredacteur is. Haar radio-ervaringen tot dan toe zijn haar optredens met het koor Sweet Sixteen, waarmee ze de hit ‘Peter, ik ben verliefd’ scoort.

In 1964 reist ze een liefde achterna in Israël. Hier werkt ze in een kibboets, maar vanwege heimwee vraagt ze de VARA of ze terug mag komen. Ze is van harte welkom en komt opnieuw op de typekamer terecht en wordt ze ingezet op een afdeling waar ze gegevens van leden uit adressenboeken overzet in een computerbestand. “Verschrikkelijk werk. Maar goed, ik had werk.” Als ze even later de secretaresse van de rubriek Dingen van de dag vervangt, komt ze steeds meer in aanraking met de journalistiek. Ze is betrokken bij de productie van het radioweekjournaal en wordt gevraagd om aankondigingen en vraaggesprekken op de radio te doen. Haar journalistieke werk breidt zich langzaam uit, als ze grotere programma’s gaat presenteren als De Rode Cirkel, Terug naar… en In de Rooie Haan, waar ze later ook redacteur van wordt. Inmiddels is ze bij het publiek bekend als Henny Stoel.

In 1985 wil ze graag kennis maken met een ander medium dan radio en gaat ze aan de slag als plaatsvervangend chef op de binnenlandredactie van het NOS Journaal. Hoewel ze in het begin terughoudend is ten opzichte van presenteren op televisie, doet Stoel drie jaar later toch auditie. Op het moment dat Jan Roelands aan het begin van het Half Zes Journaal haar naam noemt, raast de adrenaline door haar lijf en is ze enorm gefocust. “Na afloop werd me gevraagd of ik had gezien dat mijn studiogast slechts één glas in haar bril had. Door mijn concentratie had ik dat helemaal niet opgemerkt.”

Stoel draait tijdens haar presentatiedienst de hele dag mee met het productieproces. Ze praat mee over de keuze en aanpak van onderwerpen, houdt het nieuws in de gaten en verandert schrijfteksten in spreekteksten. Dit gebeurt in het begin nog op schrijfmachines. Haar topprestatie, het presenteren van het Journaal, levert ze pas aan het eind van de werkdag. Deze eindigt voor haar steeds later als ze naast de uitzendingen van zeven uur en half elf, ook de late Journaals voor haar rekening neemt. Die worden vaak pas na de nachtfilm uitgezonden. “Als de enkele die nog op was de hond uitliet, maakten wij nog een Journaal voor anderhalve man en een paardenkop.”

Naast het presenteren, werkt ze als eindredacteur, zo ook op de dag van de Bijlmerramp. Stoel besluit pas een extra Journaal uit te zenden wanneer er meer bekend is over het vliegtuigongeluk. Achteraf vindt ze dat ze hiermee te lang heeft gewacht. “Zelfs CNN was sneller. Voor mijn gevoel is dat wel een dieptepunt geweest.” Haar eerste lange extra live-uitzending betreft het begin van de eerste Golfoorlog in 1991. Op haar pantoffels houdt ze de kijkers de hele nacht op de hoogte van het laatste nieuws. Dergelijke onverwachte uitzendingen zijn voor haar de krenten in de pap. Ook wanneer ze tijdens de aanval op de Twin Towers in de Verenigde Staten vakantie houdt in Frankrijk, wil ze eigenlijk het liefst op de redactie zijn. “Ik heb naar Hilversum gebeld met de vraag of ze me nodig hadden, maar dat was helaas niet zo.”

In 2000 wordt Stoel benoemd tot ankervrouw van het Acht uur Journaal, wat ze drie jaar doet. Na in totaal achttien jaar presenteren, houdt ze het er voor gezien. Incidenteel coacht ze nog enkele jaren redacteuren bij het inspreken van voice-overs. Daarnaast is ze lid van commissies en besturen, spreekt ze boeken in voor blinden en slechtzienden en geeft ze bridgeles aan kinderen. Ze zal desondanks nog altijd met nieuws bezig blijven. Volgens haar is dat nu eenmaal een manier van leven. Of haar naam nog lang aan het NOS Journaal verbonden blijft, betwijfelt ze. “Je wordt ook vergeten. Ik vind mezelf niet zo’n icoon als Maartje van Weegen. Laatst kwam ik nog voor in een puzzeltje van de Volkskrant. Dat was dan wel weer leuk.”

Prijzen en onderscheidingen

Beste nieuwslezer van het NOS Journaal (2001).

De Carrière Award, een onderscheiding toegekend door collega’s uit de branche (2003).

Overgenomen van "https://wiki.beeldengeluid.nl/index.php?title=Henny_Stoel&oldid=111334"