Peter Flik: verschil tussen versies
Geen bewerkingssamenvatting |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
Regel 18: | Regel 18: | ||
In zijn creatieve en speelse pogingen om voor radio, het mooiste medium volgens Flik, eigentijdse, oorspronkelijke programma’s te maken, overschrijdt Flik bewust soms grenzen. Zo laat hij lang een noodsignaal horen wanneer er in Nederland Amerikaanse kruisraketten geplaatst dreigen te worden. Hij gebruikte de microfoon voor het klokkenspel en uur- klok in de toren van het door architect Dudok ontworpen raadhuis van Hilversum, om minutenlang slechts de wind en het fluitconcert van een passerende vogel te laten horen. Ook maakt hij een rechtstreeks radioverslag van een parend echtpaar. Toen hij als protest langere tijd niets wilde uitzenden via de radiozender kreeg hij veel tegengas omdat dit tot veel paniek zou kunnen leiden en als de Nederlandse radiozenders langer dan enkele minuten stil vallen er in het zender bewakingscentrum in Lopik het ene na het ander alarm af gaat. Het heeft veel publiciteit opgeleverd en uiteindelijk is de stilte op radio wel uitgezonden, maar minder lang dan door Peter gewenst. De echte [[VPRO]]-luisteraar is er wel aan gewend geraakt, anderen storen zich aan de soms grensverleggende manier van radio maken. | In zijn creatieve en speelse pogingen om voor radio, het mooiste medium volgens Flik, eigentijdse, oorspronkelijke programma’s te maken, overschrijdt Flik bewust soms grenzen. Zo laat hij lang een noodsignaal horen wanneer er in Nederland Amerikaanse kruisraketten geplaatst dreigen te worden. Hij gebruikte de microfoon voor het klokkenspel en uur- klok in de toren van het door architect Dudok ontworpen raadhuis van Hilversum, om minutenlang slechts de wind en het fluitconcert van een passerende vogel te laten horen. Ook maakt hij een rechtstreeks radioverslag van een parend echtpaar. Toen hij als protest langere tijd niets wilde uitzenden via de radiozender kreeg hij veel tegengas omdat dit tot veel paniek zou kunnen leiden en als de Nederlandse radiozenders langer dan enkele minuten stil vallen er in het zender bewakingscentrum in Lopik het ene na het ander alarm af gaat. Het heeft veel publiciteit opgeleverd en uiteindelijk is de stilte op radio wel uitgezonden, maar minder lang dan door Peter gewenst. De echte [[VPRO]]-luisteraar is er wel aan gewend geraakt, anderen storen zich aan de soms grensverleggende manier van radio maken. | ||
Vanaf de jaren 60 maakte hij vele cultuur-, documentaire- en actualiteitenprogramma's voor VPRO radio. Door zijn inzet werd het in Nederland mogelijk om per telefoon correspondenten in de uitzending te brengen. De techniek was daar nog helemaal niet op voorbereid en er moesten vreemde handelingen uitgevoerd worden om de correspondent op tijd te laten beginnen en het lopende programma te laten horen. De technische dienst van de NOS ontwikkelde er een z.g. vorkschakeling voor die het telefoon signaal uitsplitste in een ontvangstsignaal en een retoursignaal, waarmee het mogelijk werd in de uitzending met iemand waar ook ter wereld te kunnen praten.Hij bedacht de totaalprogramma's VPRO vrijdag en Het Gebouw, en met Cor Galis maakte hij in de jaren 80 en 90 een herkenbare stem voor VPRO radio. Hij was een fan van Oost-Europa en trok met zijn programma "Het Spoor" wat hij samen maakte met Technicus Jan Tittel (Mozart kenner) naar allerlei plekken in Oost Europa op zoek naar geschiedenis van Franckenstein. Ze maakten samen een uitzending vanaf het kerkhof waar Franckenstein begraven zou zijn en draaiden vanaf dat kerkhof vanzelfsprekend muziek van Mozart. Hij maakte al media zestiger jaren programma's zoals "Ronduit" waarin het toen controversiele thema: Homoseksualliteit aan de orde kwam en maakte eveneen samen met Wim Noordhoek en Jan Donkers het experimentele programma "Hee". Hij was ook betrokken bij het maken van Jeugdprogramma's als "Op het Vinkenrtouw samen met "Nel Kars"en Schoolradio met "Kiki Amsberg. Hij was één van de gangmakers van de cultuuromslag bij de VPRO in 1968, Vrijzinnig Protestantse Radio Omroep werd toen Omroep VPRO. Hij bedachtHet dagvullende totaalprogramma VPRO Vrijdag, dat indien voor de actualiteit noodzakelijk uitzond vanaf locatie. Zo werd in de zentigerjaren na de aankondiging van de Mijnsluitingen in Limburg uitgezonden vanuit Limburg. In 1976 bedacht hij het programma "De Hoogwerkers", een live uitzending waarin hij samen met Cor Galis (als Cornelis interieur) met behulp van een hoogwerker op een willekeurig balcon van een flatgebouw stapt een aanklopt. Meestal worden ze binnengelaten en er onstaat een interessant stuk radio, waarin Cor Galis ongezouten kritiek geeft op de inrichting. Daar was niet iedereen blij mee en ze moesten wel eens snel deeen flat via het balcon verlaten. Beiden haalden oon streken uit in liften, door aan instappenden koffie aan te bieden of er grote plant in de plaatsen met daarin een luidspreker en een microfoon en zo met niets vermoedende passagiers in gesprek te komen. Ook werkte hij mee aan het documentaireprogramma Nova Zembla, actualiteitenprogramma VPRO-Expres en aan de verhalenprogramma's Fantastische Vertellingen en Spannende Splookjes met Willem de Ridder.Hij maakte voor de KRO in 1975/1976 het televisieprogramma "In de keuken met Berend waarin Berend Boudewijn van der Woude met bekend personen spraak terwijl hij met hen kookte. Flik bedacht het dagvullende radioprogramma "Het Gebouw" dat uitgezonden werd uit het leegstaande GAK gebouw tegenover de VPRO studio's. Voor deze uitzendingen die tussen 1984 en 1994 werden uitgezonden was een tijdelijke radiostudio in "Het Gebouw in Hilversum aan Zee" geplaatst. In de tachtiger jaren maakte hij ook het cultuurprogramma "Villa VPRO" en "Radionieuwsdienst VPRO. Met de door nicotine en alcohol doortrokken stem van Cor Galis werd een herkenbaar omroeper voor de VPRO gemaakt. In Nederland werden Treinreizigers verast met een meereizende VPRO ploeg die een opname maakten in de trein voor latere uitzending omdat dit goedkoper was dan een live uitzending vanuit de trein. In 1994 publiceerde hij de reisverhalenbundel Het meisje in de schroevedraaier: reizen door de Oostbloklanden. In 1991 won hij de Zilveren Reissmicrofoon radioprijs voor zijn hele oeuvre. Tot zijn pensionering werkte hij als presentator en samensteller bij het avondprogramma De Avonden. Na de eeuwwissseling leverde hij vanuit Hongarije, zijn huidige woonplaats, bijdragen aan documentaireprogramma's De 747 documentaire en Holland Doc. | |||
[[Category:personen|Flik, Peter]] [[Category:Journalist |Flik, Peter]] [[Category:Programmamaker |Flik, Peter]] [[Category:Verslaggever |Flik, Peter]] [[Category:Radiopionier|Flik, Peter]] | [[Category:personen|Flik, Peter]] [[Category:Journalist |Flik, Peter]] [[Category:Programmamaker |Flik, Peter]] [[Category:Verslaggever |Flik, Peter]] [[Category:Radiopionier|Flik, Peter]] |
Versie van 29 aug 2011 09:36
Naam | Peter Flik |
Geboren | Den Bosch, 11 juni 1938 |
Functies | journalist, programmamaker, verslaggever, Radiopionier |
Bekend van | Het Gebouw, Hoogwerkers, VPRO-vrijdag |
Periode actief | 1963-1998 |
Werkt samen met | Phillippe Scheltema |
Peter Flik in de media Oeuvre van Peter Flik |
In zijn creatieve en speelse pogingen om voor radio, het mooiste medium volgens Flik, eigentijdse, oorspronkelijke programma’s te maken, overschrijdt Flik bewust soms grenzen. Zo laat hij lang een noodsignaal horen wanneer er in Nederland Amerikaanse kruisraketten geplaatst dreigen te worden. Hij gebruikte de microfoon voor het klokkenspel en uur- klok in de toren van het door architect Dudok ontworpen raadhuis van Hilversum, om minutenlang slechts de wind en het fluitconcert van een passerende vogel te laten horen. Ook maakt hij een rechtstreeks radioverslag van een parend echtpaar. Toen hij als protest langere tijd niets wilde uitzenden via de radiozender kreeg hij veel tegengas omdat dit tot veel paniek zou kunnen leiden en als de Nederlandse radiozenders langer dan enkele minuten stil vallen er in het zender bewakingscentrum in Lopik het ene na het ander alarm af gaat. Het heeft veel publiciteit opgeleverd en uiteindelijk is de stilte op radio wel uitgezonden, maar minder lang dan door Peter gewenst. De echte VPRO-luisteraar is er wel aan gewend geraakt, anderen storen zich aan de soms grensverleggende manier van radio maken. Vanaf de jaren 60 maakte hij vele cultuur-, documentaire- en actualiteitenprogramma's voor VPRO radio. Door zijn inzet werd het in Nederland mogelijk om per telefoon correspondenten in de uitzending te brengen. De techniek was daar nog helemaal niet op voorbereid en er moesten vreemde handelingen uitgevoerd worden om de correspondent op tijd te laten beginnen en het lopende programma te laten horen. De technische dienst van de NOS ontwikkelde er een z.g. vorkschakeling voor die het telefoon signaal uitsplitste in een ontvangstsignaal en een retoursignaal, waarmee het mogelijk werd in de uitzending met iemand waar ook ter wereld te kunnen praten.Hij bedacht de totaalprogramma's VPRO vrijdag en Het Gebouw, en met Cor Galis maakte hij in de jaren 80 en 90 een herkenbare stem voor VPRO radio. Hij was een fan van Oost-Europa en trok met zijn programma "Het Spoor" wat hij samen maakte met Technicus Jan Tittel (Mozart kenner) naar allerlei plekken in Oost Europa op zoek naar geschiedenis van Franckenstein. Ze maakten samen een uitzending vanaf het kerkhof waar Franckenstein begraven zou zijn en draaiden vanaf dat kerkhof vanzelfsprekend muziek van Mozart. Hij maakte al media zestiger jaren programma's zoals "Ronduit" waarin het toen controversiele thema: Homoseksualliteit aan de orde kwam en maakte eveneen samen met Wim Noordhoek en Jan Donkers het experimentele programma "Hee". Hij was ook betrokken bij het maken van Jeugdprogramma's als "Op het Vinkenrtouw samen met "Nel Kars"en Schoolradio met "Kiki Amsberg. Hij was één van de gangmakers van de cultuuromslag bij de VPRO in 1968, Vrijzinnig Protestantse Radio Omroep werd toen Omroep VPRO. Hij bedachtHet dagvullende totaalprogramma VPRO Vrijdag, dat indien voor de actualiteit noodzakelijk uitzond vanaf locatie. Zo werd in de zentigerjaren na de aankondiging van de Mijnsluitingen in Limburg uitgezonden vanuit Limburg. In 1976 bedacht hij het programma "De Hoogwerkers", een live uitzending waarin hij samen met Cor Galis (als Cornelis interieur) met behulp van een hoogwerker op een willekeurig balcon van een flatgebouw stapt een aanklopt. Meestal worden ze binnengelaten en er onstaat een interessant stuk radio, waarin Cor Galis ongezouten kritiek geeft op de inrichting. Daar was niet iedereen blij mee en ze moesten wel eens snel deeen flat via het balcon verlaten. Beiden haalden oon streken uit in liften, door aan instappenden koffie aan te bieden of er grote plant in de plaatsen met daarin een luidspreker en een microfoon en zo met niets vermoedende passagiers in gesprek te komen. Ook werkte hij mee aan het documentaireprogramma Nova Zembla, actualiteitenprogramma VPRO-Expres en aan de verhalenprogramma's Fantastische Vertellingen en Spannende Splookjes met Willem de Ridder.Hij maakte voor de KRO in 1975/1976 het televisieprogramma "In de keuken met Berend waarin Berend Boudewijn van der Woude met bekend personen spraak terwijl hij met hen kookte. Flik bedacht het dagvullende radioprogramma "Het Gebouw" dat uitgezonden werd uit het leegstaande GAK gebouw tegenover de VPRO studio's. Voor deze uitzendingen die tussen 1984 en 1994 werden uitgezonden was een tijdelijke radiostudio in "Het Gebouw in Hilversum aan Zee" geplaatst. In de tachtiger jaren maakte hij ook het cultuurprogramma "Villa VPRO" en "Radionieuwsdienst VPRO. Met de door nicotine en alcohol doortrokken stem van Cor Galis werd een herkenbaar omroeper voor de VPRO gemaakt. In Nederland werden Treinreizigers verast met een meereizende VPRO ploeg die een opname maakten in de trein voor latere uitzending omdat dit goedkoper was dan een live uitzending vanuit de trein. In 1994 publiceerde hij de reisverhalenbundel Het meisje in de schroevedraaier: reizen door de Oostbloklanden. In 1991 won hij de Zilveren Reissmicrofoon radioprijs voor zijn hele oeuvre. Tot zijn pensionering werkte hij als presentator en samensteller bij het avondprogramma De Avonden. Na de eeuwwissseling leverde hij vanuit Hongarije, zijn huidige woonplaats, bijdragen aan documentaireprogramma's De 747 documentaire en Holland Doc.