Abraham van der Deure

Naam	Abraham van der Deure
Geboren	Enkhuizen, 7 februari 1889
Gestorven	Maarsbergen, 26 maart 1957
Functies	omroepbestuurder
Bekend van	NCRV
Periode actief	1924-1948
Werkt samen met	Tolk, Pereboom, Keuning
Trivia	betrokken bij de oprichting van de NCRV
Externe info	Biografisch woordenboek Glimmerveen omroepgeschiedenis
Abraham van der Deure in de media Oeuvre van Abraham van der Deure

Van der Deure wordt lector in het landmeten aan de landbouwhogeschool in Wageningen. Hij behaalt nadien de titel van meester in de rechten aan de Vrije Universiteit. In Bennekom vestigt hij zijn praktijk als advocaat en procureur. Als radio-amateur reageert Van der Deure op een advertentie van Pieter Dommisse om te komen tot vorming van een Christelijke Vereniging voor Draadloze Telefonie. Tijdens de oprichtingsvergadering wordt hij meteen gekozen tot voorzitter. Het initiatief leidt tot de oprichting van de Nederlandse Christelijke Radiovereeniging (NCRV) op 15 november 1924. Ook nu wordt Van der Deure voorzitter.

Hij speelt een grote rol in de totstandkoming van een contract met de Ned. Seintoestellenfabriek over het gebruik van de NSF-zender een avond in de week met ingang van 24 december 1924. Vervolgens zet hij zich in voor een eigen zender in Huizen. Die komt in 1927 tot stand. De KRO en de NCRV moeten wel enige zendtijd laten aan de VPRO. De ledenwerving wordt krachtig ter hand genomen. Het ledenorgaan (de Omroepgids) bereikt een aaanzienlijke oplaag. Van der Deure legt veel tact en verzoeningsgezindheid aan de dag, als zich spanningen tussen gereformeerden en hervormden openbaren. Hij werkt intensief samen met de heren Tolk (techniek), Pereboom (propaganda) en Keuning (uitgever van de omroepgids) in de raad van Vier. Van der Deure belast zich met de externe contacten. Hij beinvloedt mede de definitieve regeling van het omroepbestel. Als eenmaal in 1930 het Zendtijdenbesluit van kracht is, betoont Van der Deure zich een geharnast bestrijder van de Radiocontrole Commissie. Onder het bewind van de Raad van Vier komt ook een nieuwe studio tot stand. Van der Deure trekt de aandacht met zijn Oudejaarsavondtoespraken, die hij in zijn huis in Bennekom uitspreekt.

De Duitse bezetter weigert bij herhaling toespraken van Van der Deure uit te zenden. Overigens is hij – en met hem het NCRV-bestuur – geneigd, het gezag van de bezettende macht te aanvaarden en zoveel mogelijk van de eigen NCRV te handhaven. Per 9 maart 1941 verdwijnen echter alle omroepverenigingen. Wel mag een nieuw opgerichte Christelijke Radio Stichting drie uur per week godsdienstige programma’s verzorgen, maar verschillende belangrijke kerkgenootschappen willen hieraan niet meewerken. De overheid maakt trouwens per 1 oktober 1941 een einde aan de regeling. Van der Deure is vanaf 1943 intensief betrokken bij de voorbereiding van de terugkeer der zelfstandige omroepen. Nadat eerst Radio Herrijzend Nederland en Radio Nederland in Overgangstijd aan bod zijn gekomen, keert ook de NCRV in volle glorie in 1947 terug, zij het dat ze de Nederlandse Radio Unie als overkoepelend orgaan moet aanvaarden. De zuiveringscommissie heeft geen bedenkingen tegen Van der Deure ondanks telkens opduikende beschuldigingen dat hij als particulier persoon en als voorzitter van de NCRV gecollaboreerd zou hebben. In 1948 wordt hij tot een halfjaar gevangenisstraf veroordeeld wegens belastingfraude. Hij bedankt voor het voorzitterschap van de NCRV. In 1957 komt hij samen met zijn vrouw om bij een auto-ongeluk.