Simon de Waard: verschil tussen versies
Geen bewerkingssamenvatting |
|||
| Regel 7: | Regel 7: | ||
| overlijden_datum = 26 september 1986 | | overlijden_datum = 26 september 1986 | ||
| overlijden_plaats = Rotterdam | | overlijden_plaats = Rotterdam | ||
| functies = [[:category:Amateurfilmer|Amateurfilmer]] | | functies = [[:category:Amateurfilmer|Amateurfilmer]], verzekeringsagent, publicist, cineast, fotograaf, beroepsreiziger | ||
| bekend_van = Vogeleiland 'De Beer' en andere films over de Nederlandse vogelrijkdom | | bekend_van = Vogeleiland 'De Beer' en andere films over de Nederlandse vogelrijkdom | ||
| periode_actief = jaren 30 van de twintigste eeuw - 1974 | | periode_actief = jaren 30 van de twintigste eeuw - 1974 | ||
Versie van 13 jun 2017 11:30
| Naam | Simon de Waard |
| Geboren | Bergen op Zoom, 26 augustus 1905 |
| Gestorven | Rotterdam, 26 september 1986 |
| Functies | Amateurfilmer, verzekeringsagent, publicist, cineast, fotograaf, beroepsreiziger |
| Bekend van | Vogeleiland 'De Beer' en andere films over de Nederlandse vogelrijkdom |
| Periode actief | jaren 30 van de twintigste eeuw - 1974 |
Publicist
Verzekeringsagent en vogelkenner Simon de Waard begint in de jaren 30 als publicist voor natuurtijdschriften ‘De Wandelaar’ en ‘In weer en wind’. Er zijn aanwijzingen dat hij in die tijd al actief is als cineast, maar zijn eerst bekende natuurfilms verschijnen pas in de tweede helft van de jaren 40.
Unieke beelden
In zijn eerste films staat de toenmalige vogelrijkdom van Nederland centraal, zoals in zijn film over natuurmoment De Beer (1948). Dit natuurgebied op het eiland Rozenburg, dat met de komst van de Europort in de jaren 60 van de twintigste eeuw zou verdwijnen, is in die tijd een pleisterplaats voor broedende watervogels. Er zijn meer films over De Beer gemaakt, maar voor zover bekend is die van De Waard als enige bewaard gebleven. Bovendien bevat zijn film unieke beelden van een broedende lachstern, een vogelsoort die Nederland tijdens de vogeltrek altijd in een uiterst klein aantal heeft aangedaan en hier slechts in zeer zeldzame gevallen broedde. Met deze film verwerft De Waard enige bekendheid onder vogelliefhebbers.
Reisfilms
Tot begin jaren 50 richt De Waard zich op de natuur en vogels in Nederland, maar dan verlegt hij zijn werkterrein naar het buitenland. Hij gaat zich toeleggen op het maken van reisfilms. Na zijn eerste buitenlandse reis naar Zweden in 1952 bezoekt hij ruim twintig jaar lang elk jaar een Europees land om er te filmen en te fotograferen. In totaal maakte hij 23 buitenlandreizen, waarvan twee buiten Europa: Marokko en Turkije.
Geen vetpot
Zijn inkomsten verdient De Waard met lezingen en dia- en filmavonden over zijn landenreizen. Hier kan hij met zijn gezin van leven, maar het is geen vetpot, zo vertelt hij in 1968 aan het ‘Vrije Volk’. “’s Zomers moeten we wel sober doen. Het begin was ook financieel moeilijk. Ik had wel enige bekendheid, door mijn vogelfilms, maar de laatste jaren heb ik weer enorme schade door de televisie”.
De Waard slaagt er niet in om zich aan de opmars van de televisie aan te passen. De bezoekersaantallen van zijn voordrachten lopen terug en in 1974 maakt De Waard zijn laatste reisfilm.
