Herman Kuiphof: verschil tussen versies
Geen bewerkingssamenvatting |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
| (2 tussenliggende versies door 2 gebruikers niet weergegeven) | |||
| Regel 10: | Regel 10: | ||
| periode_actief = 1952-2000 | | periode_actief = 1952-2000 | ||
| werkt_samen_met = [[Ischa Meijer]], [[Kees Frijters]] | | werkt_samen_met = [[Ischa Meijer]], [[Kees Frijters]] | ||
| trivia = Beroemd om de uitspraak | | trivia = Beroemd om de uitspraak "Zijn we er toch ingetuind", tijdens de verloren WK-finale van 1974 | ||
| externe_info = [http://www.nrc.nl/redactie/W2/Nieuws/1999/10/23/Spo/01.html Interview in NRC Handelsblad] [http://www.dejongejournalist.nl/news.php?nid=2080 Interview in De Jonge Journalist] | | externe_info = [http://www.nrc.nl/redactie/W2/Nieuws/1999/10/23/Spo/01.html Interview in NRC Handelsblad] [http://www.dejongejournalist.nl/news.php?nid=2080 Interview in De Jonge Journalist] | ||
| onderschrift = Herman Kuiphof in 1978 | | onderschrift = Herman Kuiphof in 1978 | ||
| media = <imagemap> | |||
Image:Audio.png| | |||
rect 0 4 26 25 [http://www.beeldengeluidwiki.nl/index.php/Audio:_Herman_Kuiphof Audio fragmenten] | |||
desc none | |||
</imagemap> | |||
| programmaoverzicht = [[Oeuvre Herman Kuiphof]] | | programmaoverzicht = [[Oeuvre Herman Kuiphof]] | ||
| catalogus = [[Herman Kuiphof in de media]] | | catalogus = [[Herman Kuiphof in de media]] | ||
}} | }} | ||
In 1938 wordt Herman Kuiphof leerling-journalist bij het dagblad De Nederlander. Na de oorlog herrijst de krant als De Nieuwe Nederlander. Kuiphof vertrekt in 1946 echter naar de ''Haagsche Courant'', waar hij tot 1961 sportjournalist is. Ook is hij hoofdredacteur van het weekblad De Sportkroniek. In 1952 komt hij bij de radio. Hij is onder andere columnist van de NCRV in het programma ''[[Hier en nu]]''. Voor de [[VPRO]] verzorgt hij in het geschiedenis programma ''[[OVT]]'' een reeks programma’s over voetbalklassiekers. Vanaf 1994 is hij ’s zondagsmiddags bij Radio Noordzee als sportverslaggever te beluisteren. | In 1938 wordt Herman Kuiphof leerling-journalist bij het dagblad De Nederlander. Na de oorlog herrijst de krant als De Nieuwe Nederlander. Kuiphof vertrekt in 1946 echter naar de ''Haagsche Courant'', waar hij tot 1961 sportjournalist is. Ook is hij hoofdredacteur van het weekblad De Sportkroniek. In 1952 komt hij bij de radio. Hij is onder andere columnist van de NCRV in het programma ''[[Hier en nu]]''. Voor de [[VPRO]] verzorgt hij in het geschiedenis programma ''[[OVT]]'' een reeks programma’s over voetbalklassiekers. Vanaf 1994 is hij ’s zondagsmiddags bij [[Radio Noordzee]] als sportverslaggever te beluisteren. | ||
In 1961 maakt Kuiphof de overgang naar de televisie, voor de VPRO maakt hij een reeks programma’s over grote sportgebeurtenissen en –figuren. Zijn eerste rechtstreekse voetbalinterland is in 1961: Nederland – Hongarije. Hij werkt eerst voor de samenwerkende [[AVRO]],[[KRO]],[[VARA]] en VPRO, later voor de [[NTS]]/[[NOS]]. | In 1961 maakt Kuiphof de overgang naar de televisie, voor de VPRO maakt hij een reeks programma’s over grote sportgebeurtenissen en –figuren. Zijn eerste rechtstreekse voetbalinterland is in 1961: Nederland – Hongarije. Hij werkt eerst voor de samenwerkende [[AVRO]],[[KRO]],[[VARA]] en VPRO, later voor de [[NTS]]/[[NOS]]. | ||
Huidige versie van 20 jul 2017 om 15:38
| Naam | Herman Philippus Kuiphof |
| Geboren | Franeker, 27 oktober 1919 |
| Gestorven | Soest, 19 november 2008 |
| Functies | sportverslaggever, commentator |
| Bekend van | Vrijdag sport, Weekend sport, Sport in beeld, Studio Sport, RTL's sportcafé |
| Periode actief | 1952-2000 |
| Werkt samen met | Ischa Meijer, Kees Frijters |
| Trivia | Beroemd om de uitspraak "Zijn we er toch ingetuind", tijdens de verloren WK-finale van 1974 |
| Media |  |
| Externe info | Interview in NRC Handelsblad Interview in De Jonge Journalist |
Herman Kuiphof in de media Oeuvre Herman Kuiphof | |
In 1938 wordt Herman Kuiphof leerling-journalist bij het dagblad De Nederlander. Na de oorlog herrijst de krant als De Nieuwe Nederlander. Kuiphof vertrekt in 1946 echter naar de Haagsche Courant, waar hij tot 1961 sportjournalist is. Ook is hij hoofdredacteur van het weekblad De Sportkroniek. In 1952 komt hij bij de radio. Hij is onder andere columnist van de NCRV in het programma Hier en nu. Voor de VPRO verzorgt hij in het geschiedenis programma OVT een reeks programma’s over voetbalklassiekers. Vanaf 1994 is hij ’s zondagsmiddags bij Radio Noordzee als sportverslaggever te beluisteren.
In 1961 maakt Kuiphof de overgang naar de televisie, voor de VPRO maakt hij een reeks programma’s over grote sportgebeurtenissen en –figuren. Zijn eerste rechtstreekse voetbalinterland is in 1961: Nederland – Hongarije. Hij werkt eerst voor de samenwerkende AVRO,KRO,VARA en VPRO, later voor de NTS/NOS.
Van 1967 tot 1984 werkt hij in het kader van het NOS-programma Studio Sport. Kuiphof houdt zich in hoofdzaak bezig met voetbal en tennis. Zijn laatste voetbalwedstrijd is Nederland-Italië (2-1), in 1978. Hij stopt met de voetbalverslaggeving, omdat hij bang is de kijker niets nieuws meer te kunnen bieden. Bovendien vindt hij het leeftijdsverschil met de voetballers te groot worden.
De successen van Ajax, Feyenoord en het Nederlands elftal zorgen er mede voor dat Kuiphof als sportcommentator een bekende Nederlander wordt. Hij kan beschouwd worden als de nestor van de sportcommentator. ‘En zo zijn we er toch ingetuind’ is Kuiphofs bekendste zinsnede, na afloop van de WK-finale Nederland-West-Duitsland (1-2) in 1974. De bijnaam Tsjuiphof dankt Herman Kuiphof aan de hardnekkigheid, waarmee hij als een van weinigen vasthoudt aan de juiste uitspraak van de naam van de Feyenoord-speler Ove Kindvall: Oewe Tsjiendwol.
In 1989 stapt hij over naar RTL-Véronique (tenniswedstrijden, een column in Sportcafé). In 1996 is hij kortstondig verbonden aan Sport7, Eurosport en RTL 4. Voor RTL 4 maakt hij samen met Kees Frijters een dertiendelige serie over skiën.
Naast commentator op televisie is Kuiphof ook redacteur van het blad Tennis, 20 jaar lang medewerker van NRC/Handelsblad, medewerker aan Ski en Wintersport.
Prijzen en onderscheidingen
De Zilveren Reissmicrofoon (1981)
Ridder in de Orde van Oranje Nassau.
Publicaties (selectie)
Die bal is in (1985)
Televisie sportspelregel boek (1987)
Voetbalklassiekers: triomfen en nederlagen op de grasmat (1993)
Had mij die bal dan gegeven (2000).
