Sherman de Jesus: verschil tussen versies
Geen bewerkingssamenvatting |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
Regel 7: | Regel 7: | ||
| overlijden_plaats = | | overlijden_plaats = | ||
| functies = [[:Category:regisseur|Regisseur]], [[:Category:producent|Producent]] | | functies = [[:Category:regisseur|Regisseur]], [[:Category:producent|Producent]] | ||
| bekend_van = ''[[Medelanders Nederlanders]]'', ''[[Hollandse nieuwe]]'', ''[[De indiaan baarde een neger]]'', ''[[De smaak van Nederland]]'' | | bekend_van = ''[[Medelanders Nederlanders]]'', ''[[Hollandse nieuwe]]'', ''[[De indiaan baarde een neger]]'', ''[[De smaak van Nederland (serie)|De smaak van Nederland]]'' | ||
| periode_actief = | | periode_actief = | ||
| werkt_samen_met = [[Cécile van Eijk]], [[Pim de la Parra]] | | werkt_samen_met = [[Cécile van Eijk]], [[Pim de la Parra]] |
Versie van 7 jul 2021 16:30
Naam | Sherman de Jesus |
Geboren | Willemstad, 1947 |
Functies | Regisseur, Producent |
Bekend van | Medelanders Nederlanders, Hollandse nieuwe, De indiaan baarde een neger, De smaak van Nederland |
Periode actief | |
Werkt samen met | Cécile van Eijk, Pim de la Parra |
Sherman de Jesus in de media Oeuvre van Sherman de Jesus |
Jeugd
Sherman de Jesus wordt in 1947 in Willemstad op Curaçao geboren. Hij gaat er naar de Hendrikschool. Hij heeft een fijne jeugd. Hij krijgt plaatselijke bekendheid als organisator van zogeheten 'be-ins', evenementen voor jongeren met muziek, film en kunst. Eind jaren 60 vertrekt hij naar Nederland om rechten te studeren. Hij maakt de studie niet af. Hij gaat filmen voor Radio Nederland Wereldomroep. Voor het programma 'Magazien', dat uitgezonden wordt via TeleCuraçao, maakt hij korte portretten van in Nederland woonachtige Antillianen en Surinamers. In 1974 maakt het Nederlandse publiek voor het eerst kennis met De Jesus als filmmaker als de KRO een van die interviews, met de Antilliaanse schrijver en politicus Cola Debrot, uitzendt.
Directeur Nederlandse Filmdagen
In 1979 organiseert De Jesus het evenement 'Film en taboe'. In 1981 is hij de eerste directeur van de Nederlandse Filmdagen, een evenement in Utrecht voor de Nederlandse filmindustrie met uitreiking van prijzen, veel film en randprogrammering. In de vijf jaar dat hij leiding geeft aan het evenement groeit het uit tot een evenement waar de andere media niet meer onderuit kunnen.
Filmen
Door het jaar heen is De Jesus deels actief met het organiseren van de filmdagen, maar daarnaast maakt hij films in opdracht, onder andere over woonwagenbewoners. In 1986 is hij zelf op een filmfestival te zien met 'Kapricho Antiano', een film over Antillianen die na een periode in Nederland, teruggekeerd zijn naar Curaçao. In 1988 zendt de NOS de film Ongewenschte elementen uit, die hij met Simon Jelsma maakt, over hoe Nederland in 1938 Joodse vluchtelingen uit Duitsland bij de grens tegenhield.
De Jesus maakt rond 1990 deel uit van het team van Medelanders Nederlanders en Hollandse nieuwe. Vier films die hij hiervoor maakt zijn te zien op Nederlandse Filmdagen: Nieuw land, Parel, De geur van gras en Rapper in de Lage Landen. Eveneens in 1990 produceert hij Pim de la Parra’s film Let the music play en maakt plannen voor verfilming van Weekendpilgrimage van Tip Marugg, ook met De La Parra.
Producent
In 1991 maakt hij de voorlichtingsfilm Verborgen triestheid over de ziekte anorexia nervosa. Deze film wordt geproduceerd door Cécile van Eijk van Stanhill Productions in Utrecht. Voor de RVU maakt hij met Van Eijk de serie De smaak van Nederland. Van Eijk zal later zijn partner worden in het productiebedrijf Memphis Film & Television dat in 1994 wordt opgericht.
Kunst
De Jesus blijft zelf films maken, die worden uitgezonden binnen programma's als Uur van de wolf, Dokument, Close-up en 2Doc door verschillende omroepen. Wellicht een van de parels uit zijn werk zijn de portretten van Boeli van Leeuwen, Tip Marugg en Frank Martinus Arion, met als titel De indiaan baarde een neger, die hij met Rudi Kross maakt. Kunst en kunstenaars zijn een terugkerend thema in zijn films. Hij portretteert de kunstenaars Jan Henderikse, Jan Schoonhoven, Henk Peeters en anderen. Van de Antilliaanse kunstenaar Hipolito Ocalia maakt hij een portret aan de hand van schilderijen van Ocalia. Andere onderwerpen dienen zich aan in zijn omgeving Utrecht ('Geest van de werf' en 'Gods eigen parochie'), de maatschappij ([De tijd op je hielen]] over ouder worden en Omstreden vrijheid over abortus) of zijn persoonlijke leven. In A shtetl in the Caribean gaat hij met twee jeugdvrienden op zoek naar de geschiedenis van hun voorouders in Oost-Europa. The photograph heeft als vertrekpunt een foto van zijn grootvader, in wit tropenkostuum met helm, dat gemaakt is door de fotograaf James Van Der Zee (1886-1983).