Hans Sleeuwenhoek: verschil tussen versies
Geen bewerkingssamenvatting |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
Regel 25: | Regel 25: | ||
Hans brengt in Rotterdam het grootste deel van zijn jeugd door. Hij bezoekt er de mulo en het Marnix-gymnasium. Als het gezin vervolgens naar Breda verhuist doet Hans daar ook nog het staatsexamen H.B.S.-A. In Breda start Hans als één van de eersten in Nederland een gratis huis-aan-huisblad. Via de streekredactie bij de later opgeheven ''Nieuwe Haagsche Courant'' gaat hij in 1963 bij de ''Nieuwe Rotterdamsche Courant'' werken. Eerst als algemeen verslaggever, later als parlementair redacteur. | Hans brengt in Rotterdam het grootste deel van zijn jeugd door. Hij bezoekt er de mulo en het Marnix-gymnasium. Als het gezin vervolgens naar Breda verhuist doet Hans daar ook nog het staatsexamen H.B.S.-A. In Breda start Hans als één van de eersten in Nederland een gratis huis-aan-huisblad. Via de streekredactie bij de later opgeheven ''Nieuwe Haagsche Courant'' gaat hij in 1963 bij de ''Nieuwe Rotterdamsche Courant'' werken. Eerst als algemeen verslaggever, later als parlementair redacteur. | ||
In 1967 wordt hij redacteur-verslaggever en presentator van de toenmalige actualiteitenrubriek ''[[Attentie]]'' (dat later wordt omgedoopt in ''[[Hier en Nu]]'' van de NCRV en hij maakt documentaires. Begin jaren tachtig start Hans met de redactie en presentatie van ''[[Rondom tien]]'', waarin vaak moeilijke onderwerpen en taboes worden besproken met deskundigen en ervaringsdeskundigen. ‘De haan met zijn kippen’ wordt hij een tijdlang bij de NCRV genoemd, omdat de redactie van ''[[Rondom tien]]'' geheel uit vrouwen bestaat. | In 1967 wordt hij redacteur-verslaggever en presentator van de toenmalige actualiteitenrubriek ''[[Attentie]]'' (dat later wordt omgedoopt in ''[[Hier en Nu]]'' van de [[NCRV]] en hij maakt documentaires. Begin jaren tachtig start Hans met de redactie en presentatie van ''[[Rondom tien]]'', waarin vaak moeilijke onderwerpen en taboes worden besproken met deskundigen en ervaringsdeskundigen. ‘De haan met zijn kippen’ wordt hij een tijdlang bij de [[NCRV]] genoemd, omdat de redactie van ''[[Rondom tien]]'' geheel uit vrouwen bestaat. | ||
In 1991 wordt Sleeuwenhoek hoofd afdeling Informatieve Programma’s bij de NCRV-televisie. Hij maakt in 1998 gebruik van de VUT-regeling en legt zich toe op het schrijven van boeken. Hans is getrouwd met Tineke Busink, ex-hoofdleidster van een kleuterschool. Het echtpaar heeft twee dochters: Nicolette (1965) en Elaine (1967). Zoon Marcel (1969) werkt als producer bij de NCRV-televisie. | In 1991 wordt Sleeuwenhoek hoofd afdeling Informatieve Programma’s bij de [[NCRV]]-televisie. Hij maakt in 1998 gebruik van de VUT-regeling en legt zich toe op het schrijven van boeken. Hans is getrouwd met Tineke Busink, ex-hoofdleidster van een kleuterschool. Het echtpaar heeft twee dochters: Nicolette (1965) en Elaine (1967). Zoon Marcel (1969) werkt als producer bij de [[NCRV]]-televisie. | ||
Versie van 29 apr 2010 11:49
Naam | Hans Carol Leopold Sleeuwenhoek |
Geboren | Zaandam, 26 augustus 1939 |
Functies | journalist, programmamaker, hoofd informatieve programma's |
Bekend van | Attentie, Hier en nu, Rondom tien |
Periode actief | 1967-1998 |
Werkt samen met | Henk Mochel |
Hans Sleeuwenhoek in de media Oeuvre Hans Sleeuwenhoek |
Hans Sleeuwenhoek is het prototype van een echte NCRV-man en dat straalt hij ook uit: eerlijk en betrokken. In de reportages en andere programma’s die hij maakt is hij een journalist die absoluut hoor- en wederhoor toepast. In de tijd dat hij Rondom tien maakt, stelt hij spraakmakende onderwerpen aan de orde en weet de discussies op een rustige en beheerste manier te leiden, ook al lopen de emoties soms hoog op.
Sleeuwenhoek heeft een zwak voor mensen met een verstandelijke handicap en hij is het die de Jostiband flink promoot en schrijft er een boek over. Een jaar lang trekt hij met hen op, waardoor hij het vertrouwen krijgt van de bandleden. Hij vertaalt en schrijft boeken. Ook vervult hij een aantal maatschappelijke functies. Zo is hij secretaris van het Nationaal Revalidatie Fonds; initiator van de Nationale Toekomst Prijs en drijvende kracht achter de regionale VVV op de Utrechtse Heuvelrug. Verder leest hij boeken in voor blinden.
Hans komt uit een groot gezin bestaande uit drie jongere zussen, moeder Geertruida Leentvaar en vader Klaas Teunis. Vader Sleeuwenhoek werkt aanvankelijk als marechaussee. Dit heeft als gevolg dat het gezin vaak van locatie verhuist. Ze komen onder meer via Bussum, Brielle en Alphen aan de Rijn uiteindelijk in Rotterdam terecht. Hier stapt zijn vader over naar de handel en leidt een bedrijf van automaterialen.
Hans brengt in Rotterdam het grootste deel van zijn jeugd door. Hij bezoekt er de mulo en het Marnix-gymnasium. Als het gezin vervolgens naar Breda verhuist doet Hans daar ook nog het staatsexamen H.B.S.-A. In Breda start Hans als één van de eersten in Nederland een gratis huis-aan-huisblad. Via de streekredactie bij de later opgeheven Nieuwe Haagsche Courant gaat hij in 1963 bij de Nieuwe Rotterdamsche Courant werken. Eerst als algemeen verslaggever, later als parlementair redacteur.
In 1967 wordt hij redacteur-verslaggever en presentator van de toenmalige actualiteitenrubriek Attentie (dat later wordt omgedoopt in Hier en Nu van de NCRV en hij maakt documentaires. Begin jaren tachtig start Hans met de redactie en presentatie van Rondom tien, waarin vaak moeilijke onderwerpen en taboes worden besproken met deskundigen en ervaringsdeskundigen. ‘De haan met zijn kippen’ wordt hij een tijdlang bij de NCRV genoemd, omdat de redactie van Rondom tien geheel uit vrouwen bestaat.
In 1991 wordt Sleeuwenhoek hoofd afdeling Informatieve Programma’s bij de NCRV-televisie. Hij maakt in 1998 gebruik van de VUT-regeling en legt zich toe op het schrijven van boeken. Hans is getrouwd met Tineke Busink, ex-hoofdleidster van een kleuterschool. Het echtpaar heeft twee dochters: Nicolette (1965) en Elaine (1967). Zoon Marcel (1969) werkt als producer bij de NCRV-televisie.
Publicaties
Een prachtvol lustoord, (1999).
Als de kinderen het maar naar hun zin hebben (2002).
De mensen van de Jostiband (2003).