Dajo: verschil tussen versies
Geen bewerkingssamenvatting |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
| Regel 38: | Regel 38: | ||
Productieleider [[Iris Hogendijk]] | Productieleider [[Iris Hogendijk]] | ||
=== Achtergrondinformatie === | === Achtergrondinformatie === | ||
Dajo, een film uit de serie 'Kort!' | Dajo, een film uit de serie 'Kort!' is vertoond tijdens het International Film Festival Rotterdam 2004. Het is het eerste echte werk van de regisseur [[Hanro Smitsman]] na de filmacademie. Deze was verbaasd over de prijzen die hij ontving; Dajo won de Grand Prix op het Festival du Court Métrage in Brussel in 2004, en de prijs voor Best Short Film op het Maremetraggio Festival in 2005. | ||
De film is gebaseerd op een stuk uit het boek ''Suikerbeest'' van [[Anjet Daanje]], het script geschreven door Daanje en Smitsman. 'Dajo' focust op de invloed op Rutger van het komen en gaan van de vriendjes van Rutger's moeder. De film toont de onvrede van Rutger zeer duidelijk, draait er niet omheen en probeert dit niet te verbloemen. Rutger is meedogenloos met betrekking tot de cadeaus van de mannen. Zelfs de hond, een levend wezen, vermoordt en begraaft hij. Dit geeft aan hoe serieus het probleem is, en Smitsman verbloemd niks. Dit is typerend voor zijn werk, hij draait nergens omheen en durft ernstige problemen aan te halen en te verwerken. | De film is gebaseerd op een stuk uit het boek ''Suikerbeest'' van [[Anjet Daanje]], het script geschreven door Daanje en Smitsman. 'Dajo' focust op de invloed op Rutger van het komen en gaan van de vriendjes van Rutger's moeder. De film toont de onvrede van Rutger zeer duidelijk, draait er niet omheen en probeert dit niet te verbloemen. Rutger is meedogenloos met betrekking tot de cadeaus van de mannen. Zelfs de hond, een levend wezen, vermoordt en begraaft hij. Dit geeft aan hoe serieus het probleem is, en Smitsman verbloemd niks. Dit is typerend voor zijn werk, hij draait nergens omheen en durft ernstige problemen aan te halen en te verwerken. | ||
De muziek | Het drama en de onvrede van Rutger zijn terug te zien in de camerawerk en de muziek. Rutger wordt recht van voren gefilmd, er wordt niet omheen gedraaid. Als er een gesprek gaande is draait er geen muziek, zodat je niet afgeleid wordt. De muziek die achter de film zit is een slepende accordeon. Deze en de rauwe stem van het jongetje zorgen voor een dramatische sfeer. | ||
---- | ---- | ||
Versie van 7 okt 2010 07:24
| Periode | 2003 |
| Beschikbaar in archief | Beeld en Geluid |
| Genre | Korte film |
| Decennia | 2000-2009 |
| Lengte | 08'34 |
| Medium | bioscoop |
Beschrijving
Ten tijde van grote rampen en terreur wordt er in Dajo aandacht besteed aan moeilijke thuissituaties. De hoofdpersoon, de tien jarige Rutger, ziet de vriendjes van zijn moeder komen en gaan. Van alle vriendjes krijgt hij cadeaus, als het uit gaat begraaft hij deze in een speciale plek in het bos. Dan krijgt hij een hond, Dajo, ook deze wordt begraven nadat het uit gaat met de bijbehorende man.
Cast
Rutger Dajo Hogeweg
Moeder Monic Hendrickx
Frank Reinout Bussemaker
Makers
Regie Hanro Smitsman
Scenario Anjet Daanje en Hanro Smitsman
Producent Mark Bary
Camera Joost Rietdijk
Eindredactie NPS Marina Blok
Productieleider Iris Hogendijk
Achtergrondinformatie
Dajo, een film uit de serie 'Kort!' is vertoond tijdens het International Film Festival Rotterdam 2004. Het is het eerste echte werk van de regisseur Hanro Smitsman na de filmacademie. Deze was verbaasd over de prijzen die hij ontving; Dajo won de Grand Prix op het Festival du Court Métrage in Brussel in 2004, en de prijs voor Best Short Film op het Maremetraggio Festival in 2005.
De film is gebaseerd op een stuk uit het boek Suikerbeest van Anjet Daanje, het script geschreven door Daanje en Smitsman. 'Dajo' focust op de invloed op Rutger van het komen en gaan van de vriendjes van Rutger's moeder. De film toont de onvrede van Rutger zeer duidelijk, draait er niet omheen en probeert dit niet te verbloemen. Rutger is meedogenloos met betrekking tot de cadeaus van de mannen. Zelfs de hond, een levend wezen, vermoordt en begraaft hij. Dit geeft aan hoe serieus het probleem is, en Smitsman verbloemd niks. Dit is typerend voor zijn werk, hij draait nergens omheen en durft ernstige problemen aan te halen en te verwerken.
Het drama en de onvrede van Rutger zijn terug te zien in de camerawerk en de muziek. Rutger wordt recht van voren gefilmd, er wordt niet omheen gedraaid. Als er een gesprek gaande is draait er geen muziek, zodat je niet afgeleid wordt. De muziek die achter de film zit is een slepende accordeon. Deze en de rauwe stem van het jongetje zorgen voor een dramatische sfeer.
