Arie: verschil tussen versies
Geen bewerkingssamenvatting |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
Regel 62: | Regel 62: | ||
===Achtergrondinformatie=== | ===Achtergrondinformatie=== | ||
De afgelopen jaren | De afgelopen jaren heerst er in Nederland ophef over het zogenaamde ‘fixatiebeleid’ wat in Nederlandse zorginstellingen wordt toegepast. Dit houdt in dat er voor dementerende ouderen en mensen met een verstandelijke beperking vrijheidsbeperkende maatregelen getroffen worden, zodat zij zichzelf niet in gevaar zouden kunnen brengen. Het fixatiebeleid wordt door tegenstanders gezien als onmenselijk. | ||
[[category:productielijst A]] | [[category:productielijst A]] |
Versie van 18 okt 2010 13:58
Periode | 2009 |
Beschikbaar in archief | Niet beschikbaar |
Genre | Korte film |
Decennia | 2000-2009 |
Lengte | 09’54” |
Medium | Televisie |
Externe info | NPS Kort! 2009 |
Beschrijving
De dementerende meneer Manders spendeert zijn laatste levensjaren eenzaam in een bejaardentehuis. Het enige lichtpuntje in zijn leven is Arie, zijn kanarie. Wanneer de oude vogel plots doodgaat lijkt meneer Manders zijn laatste vriend en levenslust verloren te hebben. De dood opent voor meneer Manders echter de beklemmende kooi van het bejaardentehuis, waardoor hij opnieuw in aanraking komt met de buitenwereld en nieuwe vriendschappen sluit.
Arie maakt onderdeel uit van de serie NPS Kort!.
Cast
Meneer Manders – Aart Staartjes
Meneer van Loon – Eric van der Donk
Hans – Remco Melles
Marie – Tine Joustra
Jochum – Senn Uijtdehage
Verpleegster – Tessa du Mee
Makers
Regie Michiel ten Horn
Producent Julius Ponten, Frieder Wallis
Scenario Michiel ten Horn
Camera Jasper Wolf
Production Design Seabert Deuling
Geluid op de set Bouk Bouwmeester
Geluidsnabewerking Michaël Sauvage
Mixage Peter Warnier, Michaël Sauvage
Sound Design Michaël Sauvage
Visual Effects Shosho
Editor Brian Ent
Muziek Bart Westerlaken
Achtergrondinformatie
De afgelopen jaren heerst er in Nederland ophef over het zogenaamde ‘fixatiebeleid’ wat in Nederlandse zorginstellingen wordt toegepast. Dit houdt in dat er voor dementerende ouderen en mensen met een verstandelijke beperking vrijheidsbeperkende maatregelen getroffen worden, zodat zij zichzelf niet in gevaar zouden kunnen brengen. Het fixatiebeleid wordt door tegenstanders gezien als onmenselijk.