Nico Haasbroek

Nico Haasbroek

Naam	Nico Haasbroek
Geboren	Amersfoort, 17 december 1943
Functies	journalist, verslaggever, correspondent, omroepbestuurder, hoofdredacteur
Bekend van
Periode actief	1966-heden
Werkt samen met	Jan Haasbroek
Trivia	Eeneiige tweeling met Jan Haasbroek
Media
Nico Haasbroek in de media Oeuvre Nico Haasbroek

De gebroeders Haasbroek zijn typisch exponenten van de liberale jaren zestig. Ze hebben een aversie tegen autoriteiten, kiezen (vaak) voor grensverleggende zaken. Na de ‘domineesperiode’ vinden ze bij de VPRO-radio een ideaal voedingsbodem om hun ideeën met geestverwanten vorm te geven. Creativiteit en humor zijn belangrijke elementen in hun leven. Jan Haasbroek zegt in het Parool van februari 2004 over zijn broer: “Hij geeft anders leiding dan ik. Als hij iets in zijn kop heeft, moet het ook doorgaan. Van mij mag je op een idee even broeden. En ja, we zijn allebei een beetje gek, dat is waar. We hadden het hoofdredacteurschap van het Journaal samen moeten doen”. Nico’s gevoel voor humor en zijn gave om mensen te enthousiasmeren worden door meerdere collega’s genoemd.

Nico Haasbroek heeft als verslaggever op diverse plekken in de wereld verslag gedaan en bracht nieuwe vormen in de journalistiek. Hij heeft zijn ruime ervaring ingezet voor de regionale media, als hoofdredacteur van het Journaal en in de coaching van mensen als Wilfried de Jong, Felix Rottenberg en Pim Fortuyn in hun eerste stappen in de media. Nico Haasbroek schrijft onder andere voor het Vrije Volk en de Groene Amsterdammer; heeft columns in de Haagsche Post en de gratis dagkrant Metro. Jan en Nico Haasbroek verzorgen de interviewrubriek “Eeniige ondervragingen” in het omroepvakblad Broadcast Magazine. Als docent is hij actief aan Hogeschool Windesheim in Zwolle en de Universiteit van Amsterdam. De mediacarrière van Nico kruist vaak die van Jan. Ze werken veel samen, onder andere bij de VPRO en bij Stads TV/Radio Rijnmond in Rotterdam, maar gaan ook hun eigen weg.

Na de Mulo belandt Nico Haasbroek als dienstweigeraar in Eindhoven, waar hij bij de radio-omroep van de Rijks Psychiatrische Inrichting voor het eerst kennismaakt met dit medium. Nico Haasbroek begint zijn carrière als radio-medewerker bij de VPRO in 1966. Vanaf 1969 werkt hij samen met zijn tweelingbroer Jan als verslaggever bij het actualiteitenprogramma VPRO-Vrijdag, het levensbeschouwelijke jongerenradioprogramma Hee en de televisieprogramma’s Later en Campus. Hij introduceert het straatinterview en een no-nonsense vraagstijl. Zo vraagt hij bijvoorbeeld aan bondskanselier Willy Brandt op een saaie persconferentie: “Hoe gaat het met u?”.

Eind 1974 krijgt hij zijn eigen radioprogramma Embargo, waarin elke keer een actueel maatschappelijk thema wordt belicht. Hij presenteert, doet interviews en maakt reportages. Na 1975 geeft hij de presentatie uit handen en richt hij zich meer op verslaggeving.

In 1977 werkt hij als correspondent in Bonn , voor Embargo en het programma Welingelichte Kringen. Voor Embargo maakt hij ook de controversiële serie “De Terroristen” waarin hij bericht over het linkse terrorisme in West-Duitsland. Hij krijgt kritiek omdat hij als objectief journalist teveel sympathie zou tonen voor de Roten Armee Fraktion (RAF). In 1978 verplaatst hij zijn correspondentschap naar New York. Nico Haasbroek verruilt de VPRO voor de VARA en wordt verslaggever bij het radioprogramma De Rode Draad. Later volgt zijn aanstelling tot Hoofd Informatieve Programma’s bij de omroep.

In juni 1983 verlaat hij de VARA om Hoofd Radio te worden bij de regionale omroep Radio Rijnmond in Rotterdam. Als nieuwe hoofdredacteur is hij van plan om “rekening te houden met het publiek, zonder de journalistieke en politieke principes te verloochenen”. Radio Rijnmond wordt een groot succes. In 1988 wordt hij ook directeur van de lokale zender Stads TV Rotterdam. Hij pleit voor meer samenwerking tussen regionale media. De komst van een lokale krant, het Rotterdamse Dagblad, ziet hij bijvoorbeeld niet als concurrentie, maar als een verrijking. Hij wil Radio Rijnmond en Stads TV Rotterdam samenvoegen, tot protest van beide redacties. Als broer Jan in 1995 tot hoofdredacteur van Stads TV Rotterdam wordt benoemd, krijgen de broers veel kritiek te verduren. Ondanks het succes van Stads TV wordt hen nepotisme verweten en ze krijgen de bijnaam ‘Berlusconi’s aan de Maas’. Jan neemt in 1997 ontslag, nadat het personeel het vertrouwen in hem opzegt.

In 1997 volgt ook zijn benoeming tot hoofdredacteur van het NOS-Journaal. Onder zijn leiding wordt een aantal vernieuwingen doorgevoerd. Zo komen er meer eigen onderwerpen, die afwijken van verplicht agendanieuws. Tevens is er aandacht voor trends in de samenleving en de buitenlandverslaggeving krijgt een mondialer karakter. Ook weet hij de herhaling van het Journaal ’s nachts te berwerkstelligen.

Haasbroek spreekt zelf over een ”lekker menu met een goed toetje”. Later ontstaan journalistieke conflicten met de Journaalredactie over zijn kritiek op Den Haag-verslaggever Job Frieszo en zijn optreden bij RTL-nieuws na de moordaanslag op zijn goede kennis Pim Fortuyn. Haasbroek treedt in juli 2002 af en wordt opgevolgd door Hans Laroes. Als reizend correspondent blijft hij wel aan het Journaal verbonden.

Er circuleren geruchten, dat hij in 2002 door de LPF gevraagd is als nieuwe staatssecretaris voor Cultuur en Media. Het is er in ieder geval niet van gekomen. Haasbroek is actief betrokken bij diverse nieuwe initiatieven zoals de radiozender Humor FM in 2003 en het opiniemaandblad Nieuw Rotterdam in 2006.

Publicaties

- De KLM Affaires (1980).

- Journaaljaren (2004).