Superreg ontvanger met verminderde straling: verschil tussen versies
(Nieuwe pagina aangemaakt met 'Radioamateurs kunnen sedert 1929 via het afleggen van een examen in het bezit komen van een machtiging voor het doen van proeven. Eén van de aan hen toegewezen fre...') |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
| (Een tussenliggende versie door een andere gebruiker niet weergegeven) | |||
| Regel 1: | Regel 1: | ||
Radioamateurs kunnen sedert 1929 via het afleggen van een examen in het bezit komen van een machtiging voor het doen van proeven. Eén van de aan hen toegewezen frequentiebanden loopt van 56 tot 60 [[ | {{ | ||
Eenvoudige 5-meterontvangers werken via het “superregeneratieve principe”. [[AM]] signalen worden ontvangen met een oscillerende [[detector]]. Zonder speciale maatregelen kan dit leiden tot grote vervorming en dus onverstaanbaarheid. De Amerikaanse technicus Armstrong vindt een oplossing voor dit probleem. Hij bedenkt dat door een periodieke onderbreking van het oscilleren de storing verdwijnt. Hij bedenkt een manier om de oscillatie te onderbreken in een boven het gehoor liggende frequentie. Dit is de zogenaamde “quenchfrequentie”. To quench is het Engelse woord voor wegdrukken. Hierdoor worden de negatieve effecten geëlimineerd met behoud van de voordelen, grotere gevoeligheid en betere selectiviteit. De ontvanger mag dan een goede ontvangst hebben, in de omgeving veroorzaakt de hoogfrequent oscillatie storing. | Infobox Object | ||
| illustratie = | |||
| naam = Superreg ontvanger met verminderde straling | |||
| vervaardigd door = Corver | |||
| functie = | |||
| in gebruik vanaf = ca.1923 | |||
| in gebruik tot = | |||
| vervanger van = | |||
| vervangen door = | |||
| populariteit = | |||
| nieuwprijs = | |||
| gewicht = | |||
| vergelijk = | |||
| trivia = | |||
| media = | |||
| gallery = | |||
| Beeld en Geluid archiefnummer = 2265 | |||
| externe_info = | |||
}} | |||
Radioamateurs kunnen sedert 1929 via het afleggen van een examen in het bezit komen van een machtiging voor het doen van proeven. Eén van de aan hen toegewezen frequentiebanden loopt van 56 tot 60 [[mHz]], de zogenaamde 5 meter-band. Na 1945 komt deze band te vervallen. De voor die tijd hoge frequenties verkeren nog volop in ontwikkeling en zijn een uitdaging voor veel experimenterende amateurs. | |||
Eenvoudige 5-meterontvangers werken via het “superregeneratieve principe”. [[AM]]-signalen worden ontvangen met een oscillerende [[detector]]. Zonder speciale maatregelen kan dit leiden tot grote vervorming en dus onverstaanbaarheid. De Amerikaanse technicus Armstrong vindt een oplossing voor dit probleem. Hij bedenkt dat door een periodieke onderbreking van het oscilleren de storing verdwijnt. Hij bedenkt een manier om de oscillatie te onderbreken in een boven het gehoor liggende frequentie. Dit is de zogenaamde “quenchfrequentie”. To quench is het Engelse woord voor wegdrukken. Hierdoor worden de negatieve effecten geëlimineerd met behoud van de voordelen, grotere gevoeligheid en betere selectiviteit. De ontvanger mag dan een goede ontvangst hebben, in de omgeving veroorzaakt de hoogfrequent oscillatie storing. | |||
In Den Haag hebben veel amateurs die vrij dicht bij elkaar wonen en aan het werk zijn met de ontvanger, nogal eens last van deze onderlinge storing. Om dit tegen te gaan gebruikt men afschermdozen waarin de detector en quench-oscillator worden gemonteerd. Hiermee beperken zij de door hun ontvanger uitgestraalde HF signalen. In de ontvanger wordt voor hetzelfde doel ook een HF hoogfrequent-versterkertrap aangebracht. De gebruikte afschermdozen konden worden betrokken van de firma BOWYER-LOWE. | In Den Haag hebben veel amateurs die vrij dicht bij elkaar wonen en aan het werk zijn met de ontvanger, nogal eens last van deze onderlinge storing. Om dit tegen te gaan gebruikt men afschermdozen waarin de detector en quench-oscillator worden gemonteerd. Hiermee beperken zij de door hun ontvanger uitgestraalde HF signalen. In de ontvanger wordt voor hetzelfde doel ook een HF hoogfrequent-versterkertrap aangebracht. De gebruikte afschermdozen konden worden betrokken van de firma BOWYER-LOWE. | ||
Dat dit apparaat een experimenteel model is kan worden afgezien van de opbouw. Het is gebouwd op een houten grondplank (breadboarding). De vele lege gatenwijzen op verplaatsing of vervanging van onderdelen of wijzigingen in de bedrading | |||
Dat dit apparaat een experimenteel model is kan worden afgezien van de opbouw. Het is gebouwd op een houten grondplank (breadboarding). De vele lege gatenwijzen op verplaatsing of vervanging van onderdelen of wijzigingen in de bedrading enzovoort. | |||
Technisch gezien is dit apparaat een project voor de gevorderde amateur. De bouw vereist een bescheiden instrumentarium om de vereiste afregelingen te kunnen verrichten. | Technisch gezien is dit apparaat een project voor de gevorderde amateur. De bouw vereist een bescheiden instrumentarium om de vereiste afregelingen te kunnen verrichten. | ||
Het toestel wordt in 1935 beschreven in het blad Radio Expres, (RE). Het is het begin van een techniek die in de daarop volgende jaren verder ontwikkeld wordt. | Het toestel wordt in 1935 beschreven in het blad Radio Expres, (RE). Het is het begin van een techniek die in de daarop volgende jaren verder ontwikkeld wordt. | ||
[[Category:Apparaat]] | |||
Huidige versie van 30 sep 2013 om 11:52
| [[Image:|center|thumb|250px|]] | |
| Naam | Superreg ontvanger met verminderde straling |
| Vervaardigd door | Corver |
| In gebruik vanaf | ca.1923 |
| In gebruik tot | |
| Gewicht | |
| Beeld en Geluid archiefnummer | 2265 |
Radioamateurs kunnen sedert 1929 via het afleggen van een examen in het bezit komen van een machtiging voor het doen van proeven. Eén van de aan hen toegewezen frequentiebanden loopt van 56 tot 60 mHz, de zogenaamde 5 meter-band. Na 1945 komt deze band te vervallen. De voor die tijd hoge frequenties verkeren nog volop in ontwikkeling en zijn een uitdaging voor veel experimenterende amateurs.
Eenvoudige 5-meterontvangers werken via het “superregeneratieve principe”. AM-signalen worden ontvangen met een oscillerende detector. Zonder speciale maatregelen kan dit leiden tot grote vervorming en dus onverstaanbaarheid. De Amerikaanse technicus Armstrong vindt een oplossing voor dit probleem. Hij bedenkt dat door een periodieke onderbreking van het oscilleren de storing verdwijnt. Hij bedenkt een manier om de oscillatie te onderbreken in een boven het gehoor liggende frequentie. Dit is de zogenaamde “quenchfrequentie”. To quench is het Engelse woord voor wegdrukken. Hierdoor worden de negatieve effecten geëlimineerd met behoud van de voordelen, grotere gevoeligheid en betere selectiviteit. De ontvanger mag dan een goede ontvangst hebben, in de omgeving veroorzaakt de hoogfrequent oscillatie storing.
In Den Haag hebben veel amateurs die vrij dicht bij elkaar wonen en aan het werk zijn met de ontvanger, nogal eens last van deze onderlinge storing. Om dit tegen te gaan gebruikt men afschermdozen waarin de detector en quench-oscillator worden gemonteerd. Hiermee beperken zij de door hun ontvanger uitgestraalde HF signalen. In de ontvanger wordt voor hetzelfde doel ook een HF hoogfrequent-versterkertrap aangebracht. De gebruikte afschermdozen konden worden betrokken van de firma BOWYER-LOWE.
Dat dit apparaat een experimenteel model is kan worden afgezien van de opbouw. Het is gebouwd op een houten grondplank (breadboarding). De vele lege gatenwijzen op verplaatsing of vervanging van onderdelen of wijzigingen in de bedrading enzovoort.
Technisch gezien is dit apparaat een project voor de gevorderde amateur. De bouw vereist een bescheiden instrumentarium om de vereiste afregelingen te kunnen verrichten.
Het toestel wordt in 1935 beschreven in het blad Radio Expres, (RE). Het is het begin van een techniek die in de daarop volgende jaren verder ontwikkeld wordt.
