Wouke van Scherrenburg: verschil tussen versies

Uit B&G Wiki
(Nieuwe pagina: {{ Infobox Persoon | illustratie = WoukevanScherrenburg.jpg | naam = Wouke van Scherrenburg | geboorte_datum = 16 september 1946 | geboorte_plaats = Ede | overlijden_datum = ...)
 
Geen bewerkingssamenvatting
 
(5 tussenliggende versies door 2 gebruikers niet weergegeven)
Regel 1: Regel 1:
{{ Infobox Persoon
{{ Infobox Persoon
| illustratie = WoukevanScherrenburg.jpg
| illustratie = FTA001055423_002_con.png
| naam      = Wouke van Scherrenburg
| naam      = Wouke van Scherrenburg
| geboorte_datum  = 16 september 1946
| geboorte_datum  = 16 september 1946
Regel 6: Regel 6:
| overlijden_datum  =  
| overlijden_datum  =  
| overlijden_plaats =  
| overlijden_plaats =  
| functies = [[verslaggever]], [[presentator]]
| functies = [[:Category:Verslaggever | verslaggever]], [[:Category:Presentator | presentator]]
| bekend_van  = ''[[Den Haag Vandaag]]'', ''[[NOVA]]''
| bekend_van  = ''[[Den Haag Vandaag]]'', ''[[NOVA]]''
| periode_actief  = 1989-2003
| periode_actief  = 1989-2003
Regel 12: Regel 12:
| trivia =  
| trivia =  
| externe_info =  
| externe_info =  
| onderschrift = Wouke van Scherrenburg
| onderschrift = Wouke van Scherrenburg (1995)
| programmaoverzicht = [[Oeuvre Wouke van Scherrenburg]]
| programmaoverzicht = [[Oeuvre Wouke van Scherrenburg]]
| catalogus = [[Wouke van Scherrenburg in de media]]
| catalogus = [[Wouke van Scherrenburg in de media]]
}}
}}
Na haar schooltijd komt ze bij toeval in de journalistiek terecht. ‘Ik had een vriend die een eigen blaadje maakte en me vroeg om een column te schrijven. Toen ik dat een tijdje gedaan had, vond ik dat zo leuk, dat ik ook de serieuze journalistiek in wilde.’
In 1989 maakt ze van geschreven pers de overstap naar de televisie. Ze wordt een door politici bevreesde verslaggever. Eind 2003 stopt Wouke met haar activiteiten voor de NOS; het huis in Dordrecht wordt verkocht. De nieuwe bestemming is de Vallée du Tarn in Zuid-Frankrijk. Daar gaat ze presentatietrainingen geven aan het bedrijfsleven. Toch blijft ze ook actief in Nederland, ze publiceert twee boeken en is op  televisie te zien  als interviewer voor tv-zender ''Het Gesprek'' en in  commercials voor de ING bank.
Van Scherrenburg gaat, na van 1967 tot en met 1977 als freelance journalist te hebben gewerkt, in 1978 als verslaggever aan de slag bij de ''Arnhemse Courant''. Hier stort ze zich al snel op de gemeentelijke politiek. Een jaar later (1979) stapt ze over naar de dan net opgerichte krant ''De Gelderlander'', als parlementair journalist. In Nijmegen volgt ze de politiek op gemeentelijk en provinciaal niveau. In januari 1987 wordt ze voor de krantencombinatie Audet van VNU als politiek verslaggever in Den Haag gestationeerd. Tweeënhalf jaar later maakt ze de overstap naar ''[[Den Haag vandaag]]''.
Wouke van Scherrenburg vindt de overstap van schrijvende – naar tv-journalistiek haar opmerkelijkste stap. ‘Ik had in Den Haag een goede naam als schrijvend politiek verslaggever en bij de televisie voelde ik me ineens de grootste kneus van Nederland.’  Ze overweegt zelfs te stoppen. Dan wordt zij door haar collega [[Fons de Poel]] moed ingesproken. Zijn voorspelling dat Van Scherrenburg plezier in haar werk zou krijgen komt uit.


[[Category:personen|Scherrenburg, Wouke van]]
Het televisie-interview  is voor Van Scherrenburg geen sinecure: ‘Ik ben altijd gespannen voor een interview. De adrenaline spuit door mijn aderen. Die spanning heb ik nodig om de concentratie op te brengen voor een goede prestatie. Ik bedenk al ijsberend de interview-strategie, de vragen en wat de antwoorden waarschijnlijk zullen zijn. Hoe ik daarop moet reageren. Het is een soort schaakspel. Belangrijk is dat je het uiteindelijke doel voor ogen houdt. Tenzij ze iets verrassends zeggen, dan ga je daar op door. Maar dat komt in Den Haag niet vaak voor.’
 
Van Scherrenburg geldt als de ‘strenge meesteres der beleefde vasthoudendheid’ – de omschrijving is van wijlen journalist [[Martin van Amerongen]]. 
Haar interviewtechniek maakt haar bij veel politici gevreesd. Ze is mondig, naar eigen zeggen zelfs agressief , en dwingt politici met haar assertieve stijl om in ‘soundbites’ te praten. Met een keurige stem en met een toon van ironie poneert ze stellingen, die slechts bevestigd hoeven te worden. Ze brengt op die manier onderwerpen snel naar de kern en hoeft niet vaak te interrumperen.
 
Ze wordt boos wanneer politici weigeren de verzamelde pers commentaar te geven, al is het maar “Ik heb geen reactie”. Ze vindt dit minachting voor mensen die hun werk uitoefenen.  Zo volgt ze Ernst Hirsch Ballin, minister van Justitie, met microfoon tot aan het herentoilet om een antwoord te bemachtigen.
 
Van Scherrenburg is, mede dankzij haar lengte van 1.80 meter, een opvallende verschijning. Het meest herkenbaar is haar opgestoken kapsel met wapperende haren. Bijnamen variëren van ‘die lange blonde’ (CDA-politicus Bert de Vries) tot ‘het grote blonde beest’ (toegeschreven aan VVD-minister Gerrit Zalm). Dat ze ook als vrouw gezien wordt, zint Van Scherrenburg helemaal niet. ‘Ze moeten mij gewoon zien als journalist, klaar’. 
 
Tijdens de verkiezingen in 2002 is zij betrokken bij een incident rond Pim Fortuyn. Na een lijsttrekkersdebat  loopt ze achter Pim Fortuyn aan. Ze stelt keer op keer de vraag: ‘U bent een slecht verliezer, hè?’ Waarop Fortuyn op geïrriteerde toon antwoordt: ‘Ach mevrouw, ga lekker naar huis. Koken. Da’s veel beter.’ (Fortuyns campagneleider heeft achteraf toegegeven dat Fortuyn bewust de provocatie zocht om aandacht te krijgen). Van Scherrenburg vertelt nadien dat bij haar het gevoel, een primeur in handen te hebben, overheerste. Dit drong de belediging op de achtergrond.
Dit incident staat niet alleen. Tijdens een debat, dat Van Scherrenburg voor Radio Rijnmond leidt, loopt Fortuyn weg (‘U bent zo vreselijk.’ ).
 
Voor ''Den Haag vandaag'' neemt Van Scherrenburg ook gedeeltelijk de presentatie voor haar rekening, alsmede de functie van eindredacteur. In december 2003 neemt ze afscheid van ''Den Haag vandaag''. In een kort item van een minuut en zesenveertig seconden zwaaien de collega’s van NOVA haar uit. Presentator [[Jeroen Pauw]] sluit af met de woorden: “De politici zullen Wouke missen. Wij ook”.
 
Wouke van Scherrenburg werkte ook als presentatrice bij TV Rijnmond, voor het tv-programma ''[[R op zondag]]''. Ook heeft ze een driemaandelijke column in het tijdschrift ''Opzij''. Ze fungeert als discussieleider of dagvoorzitter bij informatieve bijeenkomsten in het land. Na haar vertrek bij de omroep schrijft ze twee boeken over de Nederlandse politiek. In 2007 keert ze terug op de televisie, als interviewer voor de zender ''Het Gesprek''. Daarnaast is ze te zien in commercials van de ING bank.
 
====Publicaties====
 
''Vrouwen op het Binnenhof,'' Uitgeverij Archipel (2006)
 
''Mannen op het Binnenhof'', Uitgeverij Archipel (2007)
 
 
[[Category:personen|Scherrenburg, Wouke van]] [[Category:Verslaggever |Scherrenburg, Wouke van]] [[Category:Presentator |Scherrenburg, Wouke van]]

Huidige versie van 7 dec 2012 om 13:44

Wouke van Scherrenburg (1995)

NaamWouke van Scherrenburg
GeborenEde, 16 september 1946
Functies verslaggever, presentator
Bekend vanDen Haag Vandaag, NOVA
Periode actief1989-2003

Wouke van Scherrenburg in de media
Oeuvre Wouke van Scherrenburg

Na haar schooltijd komt ze bij toeval in de journalistiek terecht. ‘Ik had een vriend die een eigen blaadje maakte en me vroeg om een column te schrijven. Toen ik dat een tijdje gedaan had, vond ik dat zo leuk, dat ik ook de serieuze journalistiek in wilde.’ In 1989 maakt ze van geschreven pers de overstap naar de televisie. Ze wordt een door politici bevreesde verslaggever. Eind 2003 stopt Wouke met haar activiteiten voor de NOS; het huis in Dordrecht wordt verkocht. De nieuwe bestemming is de Vallée du Tarn in Zuid-Frankrijk. Daar gaat ze presentatietrainingen geven aan het bedrijfsleven. Toch blijft ze ook actief in Nederland, ze publiceert twee boeken en is op televisie te zien als interviewer voor tv-zender Het Gesprek en in commercials voor de ING bank.

Van Scherrenburg gaat, na van 1967 tot en met 1977 als freelance journalist te hebben gewerkt, in 1978 als verslaggever aan de slag bij de Arnhemse Courant. Hier stort ze zich al snel op de gemeentelijke politiek. Een jaar later (1979) stapt ze over naar de dan net opgerichte krant De Gelderlander, als parlementair journalist. In Nijmegen volgt ze de politiek op gemeentelijk en provinciaal niveau. In januari 1987 wordt ze voor de krantencombinatie Audet van VNU als politiek verslaggever in Den Haag gestationeerd. Tweeënhalf jaar later maakt ze de overstap naar Den Haag vandaag.

Wouke van Scherrenburg vindt de overstap van schrijvende – naar tv-journalistiek haar opmerkelijkste stap. ‘Ik had in Den Haag een goede naam als schrijvend politiek verslaggever en bij de televisie voelde ik me ineens de grootste kneus van Nederland.’ Ze overweegt zelfs te stoppen. Dan wordt zij door haar collega Fons de Poel moed ingesproken. Zijn voorspelling dat Van Scherrenburg plezier in haar werk zou krijgen komt uit.

Het televisie-interview is voor Van Scherrenburg geen sinecure: ‘Ik ben altijd gespannen voor een interview. De adrenaline spuit door mijn aderen. Die spanning heb ik nodig om de concentratie op te brengen voor een goede prestatie. Ik bedenk al ijsberend de interview-strategie, de vragen en wat de antwoorden waarschijnlijk zullen zijn. Hoe ik daarop moet reageren. Het is een soort schaakspel. Belangrijk is dat je het uiteindelijke doel voor ogen houdt. Tenzij ze iets verrassends zeggen, dan ga je daar op door. Maar dat komt in Den Haag niet vaak voor.’

Van Scherrenburg geldt als de ‘strenge meesteres der beleefde vasthoudendheid’ – de omschrijving is van wijlen journalist Martin van Amerongen. Haar interviewtechniek maakt haar bij veel politici gevreesd. Ze is mondig, naar eigen zeggen zelfs agressief , en dwingt politici met haar assertieve stijl om in ‘soundbites’ te praten. Met een keurige stem en met een toon van ironie poneert ze stellingen, die slechts bevestigd hoeven te worden. Ze brengt op die manier onderwerpen snel naar de kern en hoeft niet vaak te interrumperen.

Ze wordt boos wanneer politici weigeren de verzamelde pers commentaar te geven, al is het maar “Ik heb geen reactie”. Ze vindt dit minachting voor mensen die hun werk uitoefenen. Zo volgt ze Ernst Hirsch Ballin, minister van Justitie, met microfoon tot aan het herentoilet om een antwoord te bemachtigen.

Van Scherrenburg is, mede dankzij haar lengte van 1.80 meter, een opvallende verschijning. Het meest herkenbaar is haar opgestoken kapsel met wapperende haren. Bijnamen variëren van ‘die lange blonde’ (CDA-politicus Bert de Vries) tot ‘het grote blonde beest’ (toegeschreven aan VVD-minister Gerrit Zalm). Dat ze ook als vrouw gezien wordt, zint Van Scherrenburg helemaal niet. ‘Ze moeten mij gewoon zien als journalist, klaar’.

Tijdens de verkiezingen in 2002 is zij betrokken bij een incident rond Pim Fortuyn. Na een lijsttrekkersdebat loopt ze achter Pim Fortuyn aan. Ze stelt keer op keer de vraag: ‘U bent een slecht verliezer, hè?’ Waarop Fortuyn op geïrriteerde toon antwoordt: ‘Ach mevrouw, ga lekker naar huis. Koken. Da’s veel beter.’ (Fortuyns campagneleider heeft achteraf toegegeven dat Fortuyn bewust de provocatie zocht om aandacht te krijgen). Van Scherrenburg vertelt nadien dat bij haar het gevoel, een primeur in handen te hebben, overheerste. Dit drong de belediging op de achtergrond. Dit incident staat niet alleen. Tijdens een debat, dat Van Scherrenburg voor Radio Rijnmond leidt, loopt Fortuyn weg (‘U bent zo vreselijk.’ ).

Voor Den Haag vandaag neemt Van Scherrenburg ook gedeeltelijk de presentatie voor haar rekening, alsmede de functie van eindredacteur. In december 2003 neemt ze afscheid van Den Haag vandaag. In een kort item van een minuut en zesenveertig seconden zwaaien de collega’s van NOVA haar uit. Presentator Jeroen Pauw sluit af met de woorden: “De politici zullen Wouke missen. Wij ook”.

Wouke van Scherrenburg werkte ook als presentatrice bij TV Rijnmond, voor het tv-programma R op zondag. Ook heeft ze een driemaandelijke column in het tijdschrift Opzij. Ze fungeert als discussieleider of dagvoorzitter bij informatieve bijeenkomsten in het land. Na haar vertrek bij de omroep schrijft ze twee boeken over de Nederlandse politiek. In 2007 keert ze terug op de televisie, als interviewer voor de zender Het Gesprek. Daarnaast is ze te zien in commercials van de ING bank.

Publicaties

Vrouwen op het Binnenhof, Uitgeverij Archipel (2006)

Mannen op het Binnenhof, Uitgeverij Archipel (2007)