Kennedy en de media: verschil tussen versies
(Nieuwe pagina: category:Cultureel geheugen) |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
| (Een tussenliggende versie door dezelfde gebruiker niet weergegeven) | |||
| Regel 1: | Regel 1: | ||
In november 2003 was het veertig jaar geleden dat hij werd vermoord – maar vergeten is hij nooit. John F. Kennedy, de meest charismatische president die Amerika ooit heeft gehad. En de meest telegenieke. In [[Andere tijden]] van 18 november 2003 de vraag hoe hij dat deed, en hoe hij de journalisten om zijn vinger wond. | |||
Kennedy was voor een president bijzonder open: hij had journalisten onder zijn persoonlijke vrienden, hij kende tientallen journalisten bij naam en voerde daardoor een voor die tijd bijzonder modern publiciteitsbeleid. Opmerkelijk zijn vooral de persconferenties, die volgens de aanwezige journalisten bijzondere evenementen waren. Alles kon gevraagd worden, de president gaf ontspannen antwoord, strooide grapjes in het rond en maakte er soms een soort cabaretvoorstelling van. Ook het publiek genoot: Kennedy was met zijn charismatische uitstraling de eerste televisiepresident | |||
[[Afbeelding:Anderetijdenlogo.jpg|100px]] [http://geschiedenis.vpro.nl/programmas/2899536/afleveringen/14782526/ Bekijk Kennedy en de media] | |||
[[category:Cultureel geheugen]] | [[category:Cultureel geheugen]] | ||
Huidige versie van 7 jul 2008 om 14:30
In november 2003 was het veertig jaar geleden dat hij werd vermoord – maar vergeten is hij nooit. John F. Kennedy, de meest charismatische president die Amerika ooit heeft gehad. En de meest telegenieke. In Andere tijden van 18 november 2003 de vraag hoe hij dat deed, en hoe hij de journalisten om zijn vinger wond.
Kennedy was voor een president bijzonder open: hij had journalisten onder zijn persoonlijke vrienden, hij kende tientallen journalisten bij naam en voerde daardoor een voor die tijd bijzonder modern publiciteitsbeleid. Opmerkelijk zijn vooral de persconferenties, die volgens de aanwezige journalisten bijzondere evenementen waren. Alles kon gevraagd worden, de president gaf ontspannen antwoord, strooide grapjes in het rond en maakte er soms een soort cabaretvoorstelling van. Ook het publiek genoot: Kennedy was met zijn charismatische uitstraling de eerste televisiepresident
