Het lege graf: verschil tussen versies
Geen bewerkingssamenvatting |
kGeen bewerkingssamenvatting |
||
| (Een tussenliggende versie door dezelfde gebruiker niet weergegeven) | |||
| Regel 17: | Regel 17: | ||
===Beschrijving=== | ===Beschrijving=== | ||
Televisiespel van de [[KRO]] uitgezonden op 19 aril 1955. Het stuk verbeeldt een denkbeeldig proces naar aanleiding van de verrijzenis | Televisiespel van de [[KRO]] uitgezonden op 19 aril 1955. Het stuk verbeeldt een denkbeeldig proces naar aanleiding van de verrijzenis van Jezus Christus en is gebaseerd op ''The Virgil'' van [[László Fodor]]. Tuinman Eli Jacobson wordt verdacht van lijkschennis en het uitgebreide getuigenverhoor is een reconstructie van het Bijbelverhaal. | ||
Het is het eerste grote stuk van de jonge regisseur [[Wim Bary]]. Voor het stuk, wat twee uur en een kwartier duurt, wordt Studio Vitus omgebouwd tot een grote Amerikaanse rechtzaal, compleet met een jury en perstafel. Een extra moeilijkheid bij deze uitzending is, dat de vloer in Vitus nog niet gereed is. Er ligt alleen een laagje beton en de acteurs lopen daarom op sokken. | |||
Barry heeft een mooie oplossing voor scenewissels en changementen bedacht. In plaats van het gebruikelijke pauze-bordje of pauze-filmpje heeft hij een gang van de studio in laten richten als gang in het gerechtsgebouw. Als de rechtsgang geschorst is en er changementen nodig zijn, draait de camera naar deze gang waar, net als bij een echte schorsing, de getuigen en advocaten heen en weer lopen. | |||
===Cast=== | ===Cast=== | ||
| Regel 69: | Regel 73: | ||
Vertaling [[Henk Assmann]] | Vertaling [[Henk Assmann]] | ||
Decor [[Fokke | Decor [[Fokke Duetz]], [[Peter Zwart]] | ||
Productie [[Jan Delfgauw]] | Productie [[Jan Delfgauw]] | ||
Huidige versie van 1 sep 2021 om 07:38
| Periode | 1955 |
| Beschikbaar in archief | Niet beschikbaar |
| Genre | drama |
| Decennia | 1950-1959 |
| Lengte | 115'00" |
| Medium | televisie |
| Gallery | Gallery |
Beschrijving
Televisiespel van de KRO uitgezonden op 19 aril 1955. Het stuk verbeeldt een denkbeeldig proces naar aanleiding van de verrijzenis van Jezus Christus en is gebaseerd op The Virgil van László Fodor. Tuinman Eli Jacobson wordt verdacht van lijkschennis en het uitgebreide getuigenverhoor is een reconstructie van het Bijbelverhaal.
Het is het eerste grote stuk van de jonge regisseur Wim Bary. Voor het stuk, wat twee uur en een kwartier duurt, wordt Studio Vitus omgebouwd tot een grote Amerikaanse rechtzaal, compleet met een jury en perstafel. Een extra moeilijkheid bij deze uitzending is, dat de vloer in Vitus nog niet gereed is. Er ligt alleen een laagje beton en de acteurs lopen daarom op sokken.
Barry heeft een mooie oplossing voor scenewissels en changementen bedacht. In plaats van het gebruikelijke pauze-bordje of pauze-filmpje heeft hij een gang van de studio in laten richten als gang in het gerechtsgebouw. Als de rechtsgang geschorst is en er changementen nodig zijn, draait de camera naar deze gang waar, net als bij een echte schorsing, de getuigen en advocaten heen en weer lopen.
Cast
Pres. gerechtshof - Henk Schaer
Officier van Justitie - Richard Flink
Verdediger - Paul Storm
Deurwaarder - Pierre Myin
Griffier - Martin Duynstee
Agent - Harry Bronk
Verdachte - Eli Jacobson
Tuinman - Herman Bouber
Getuige #1 - Esther Rubens
Getuige #2 - Lous Hensen
Soldaat - Carl van der Plas
Lekenkoopman - Sylvian Poons
Joseph - Willem Grelinger
Claudia - Vera Bondam
Pontius Pilatus - Robert Sobels
Saulus Tarsus - Leo de Hartogh
Dienster - Benita Groenier
Jesse - Steye van Brandenberg
Susanna - Jeanne Verstraete
Maria Magdalena - Elise Hoomans
Simon Petrus - Johan Fiolet
Makers
Scenario Ladaslas Fodor
Vertaling Henk Assmann
Decor Fokke Duetz, Peter Zwart
Productie Jan Delfgauw
Regie Wim Bary
