Huib de Ru

Naam	Huib de Ru
Geboren	Zandvoort, 20 december 1928
Functies	cameraman, regisseur
Bekend van	Polygoon bioscoopjournaal, Achter het nieuws
Periode actief	1946 - 1989
Werkt samen met	Philip Bloemendal, Piet Buis, Koos Postema
Huib de Ru in de media Oeuvre van Huib de Ru

Dankzij zijn vader, de kunstenaar Huib de Ru die bevriend is met procuratiehouder G. Bresser, kan Huib de Ru jr. een vakantiebaantje bij Polygoon krijgen. Het werk bevalt hem zo goed dat hij na zijn middelbare school besluit om als leerling-laborant bij het filmbedrijf in dienst te treden. Op 15 juli 1946 gaat zijn aanstelling in. Het aanvangsloon bedraagt tien gulden per week. De Ru moet echter nog zijn dienstplicht vervullen en op 3 april 1948 gaat hij eenentwintig maanden onder de wapenen en wordt matroos speciale diensten bij de marine. Begin 1950 is hij weer terug in het pand aan de Haarlemse Koudenhorn en maakt het dertig-jarig jubileum van Polygoon mee. De Ru wil graag cameraman worden en volgt twee-en-een-half jaar lang de schriftelijke cursus persfotografie van de Vereniging van Nederlandse Fotojournalisten, die hij afsluit met een geslaagd praktijkexamen.

Polygoon

Bij de Watersnoodramp in februari 1953 maakt De Ru deel uit van de ploeg die in het rampgebied filmt. De verslaggeving van de ramp wordt algemeen beschouwd als Polygoon’s finest hour. De Ru filmt onder andere de 150 Italiaanse vrijwilligers die naar Nederland zijn gekomen om te helpen. Via Polygoon’s internationale uitwisseling van journaalbeelden komen deze opnamen in het Italiaanse bioscoopjournaal terecht.

Na dit enerverende begin verricht De Ru de voor een Polygoon-cameraman gebruikelijke klussen, zoals het filmen van de aankomst op Schiphol van filmster Clarke Gable, wedstrijden van het Nederlands voetbalelftal en bezoeken van de Koningin. De Ru mag samen met de ervaren cameraman Piet Out mee naar Thailand vliegen, dat dan nog een verre, exotische bestemming is. Ze maken er opnamen voor een film over het vrachtvervoer door de KLM. Er volgen nog de nodige vliegreizen naar verre bestemmingen, bijvoorbeeld om bezoeken van leden van de koninklijke familie te filmen. In 1956 neemt hij met zijn filmcamera in Nijmegen plaats aan boord van een door de bekende ballonvaartster Nini Boesman bestuurde luchtballon die acht uur later in de stromende regen neerkomt in de Eiffel. In hetzelfde jaar filmt hij het bezoek van een smaldeel van de Nederlandse marine aan Leningrad. Om mee te kunnen moet De Ru weer in dienst, maar zodra het bezoek is afgelopen wordt hem ‘grootverlof’ verleend en mag hij op kosten van Polygoon in Stockholm het vliegtuig naar huis nemen – met het materiaal dat hij heeft geschoten, want de opnamen moeten zo snel mogelijk in de bioscoop vertoond worden.

Veranderingen bij Polygoon

Eind jaren vijftig verhuist Polygoon van Haarlem naar Hilversum, waar het samen met enkele andere filmmaatschappijen Cinecentrum vormt en de diensten afstemt op het nieuwe medium televisie. De Ru verhuist ook mee. Naast zijn werk voor het journaal maakt hij ook verschillende diaseries voor Polyvisie, een dochteronderneming van Polygoon die zich bezighoudt met dia’s voor het onderwijs. Een andere uitdaging vormen de bioscoopfilms van Kees Brusse, Kermis in de regen (1962) en Mensen van morgen (1964), waar hij als cameraman aan meewerkt. Ook heeft het journaalwerk nog het nodige te bieden, zoals reizen met Prins Bernhard naar Brazilië en met Prinses Beatrix naar de Verenigde Staten (aan boord van de ‘Rotterdam’). Wanneer Feyenoord in 1963 in Lissabon een Europa Cupwedstrijd speelt en twee schepen met maar liefst 1500 supporters aan boord naar de Portugese hoofdstad varen, is De Ru met zijn camera aan boord. Toch maakt hij zich zorgen over de toekomst van het Polygoonjournaal. Steeds minder bioscopen willen het afnemen, terwijl het televisienieuws door zijn actualiteit steeds invloedrijker wordt. Eind 1963 hakt De Ru de knoop door en treedt in dienst bij de televisieafdeling van de VARA. Hij is niet de eerste Polygooncameraman die zijn toevlucht bij de grote concurrent zoekt: zijn collega Fred Hagenaar (AVRO) is hem voorgegaan.

Televisie

Bij de VARA maakt De Ru in eerste instantie vooral reportages voor de actualiteitenrubriek Achter het nieuws. Samen met Frans Verhey is hij ‘stafcameraman’ en als zodanig reist hij de hele wereld over. Zo filmt hij de uitzichtloze armoede in een dorpje in Zuid-Italië, de begrafenis van de zes mannen die zijn omgekomen bij het neerslaan van het gevangenisoproer in Attica en de gevangenen in het stadion van Santiago na de putsch tegen Allende. De jaren zeventig zijn uitgesproken roerig bij de VARA, maar er is ook veel mogelijk, zoals het programma Een groot uur "U" van Koos Postema. De Ru is regisseur van dit televisieprogramma waarin onderwerpen die in de taboesfeer liggen aan de orde worden gesteld. De Ru die de regiecursus van de NOS heeft gevolgd, gaat ook andere VARA-programma’s regisseren, zoals Bij Koos (1984-86), Drie vrouwen (1986-87), Welbeschouwd (1987-88) en De VARA feliciteert (1987-89). In 1989 neemt Huib de Ru afscheid van de VARA en gaat met pensioen.