Jan Vrijman: verschil tussen versies
Geen bewerkingssamenvatting |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
| Regel 1: | Regel 1: | ||
{{ Infobox Persoon | {{ Infobox Persoon | ||
| illustratie = | | illustratie = Vrijman_con.jpg | ||
| naam = Jan Hulsebos | | naam = Jan Hulsebos | ||
| geboorte_datum = 12 februari 1925 | | geboorte_datum = 12 februari 1925 | ||
| Regel 11: | Regel 11: | ||
| werkt_samen_met = | | werkt_samen_met = | ||
| trivia = [[Trivia: Jan Vrijman|Trivia]] | | trivia = [[Trivia: Jan Vrijman|Trivia]] | ||
| onderschrift = Jan Vrijman | | onderschrift = Jan Vrijman (bron:fotocollectie Beeld en Geluid) | ||
| externe_info = | | externe_info = | ||
| catalogus = [[Jan Vrijman in de media]] | | catalogus = [[Jan Vrijman in de media]] | ||
Versie van 8 jan 2016 14:19
| Naam | Jan Hulsebos |
| Geboren | Amsterdam, 12 februari 1925 |
| Gestorven | Amsterdam, 30 mei 1997 |
| Functies | journalist, documentairemaker |
| Bekend van | Dag Koninginnedag |
| Periode actief | 1957-1984 |
| Trivia | Trivia |
Jan Vrijman in de media Oeuvre van Jan Vrijman | |
Journalist en Cineast Jan Vrijman wordt als Jan Hulsebos geboren in een arbeidersgezin in de Amsterdamse Jordaan. Tijdens de oorlog verandert hij zijn naam in Jan Vrijman. Hij is betrokken bij de verzetskrant De Waarheid, maar wordt voor het gewapende verzet ongeschikt geacht.
Na de oorlog wordt hij freelance-journalist voor De Groene Amsterdammer, Vrij Nederland, De Geïllustreerde Pers, De Legerkoerier, en Het Parool. In 1955 maakt hij met de fotograaf Ed van der Elsken een serie reportages voor Vrij Nederland met als titel De nozems van de Nieuwendijk. Ook laat hij Robert Jasper Grootveld onderzoek doen naar de aanhangers van Lou de Palingboer. In 1952 schrijft hij de roman "De tekenen van de storm" en in 1957 de roman "Kinderbedtijd".
Als filmer breekt hij in 1957 door met de documentaire Dag Koninginnedag die hij voor de VPRO maakt. De documentaire staat stil bij onder andere de muiterij op Hr. Ms. De Zeven Provinciën (1910). De 88-minuten durende televisieproductie, die vanuit NTS-studio Irene in Bussum live(!) wordt uitgezonden op de verjaardag van prinses Wilhelmina, leidt tot een rel en Vrijman wordt twee jaar uitgesloten van werk voor televisie. In 1961 wordt hij beroemd met de documentaire De werkelijkheid van Karel Appel over de schilder Karel Appel.
In 1965 maakt Jan Vrijman de documentairefilm Op de bodem van de hemel, met destijds Nederlands bekendste evangelist Johan Maasbach. De VARA zou de serie uitzenden, maar durft het niet aan na de reportage gezien te hebben. Vrijman koopt de serie uiteindelijk terug van de VARA en brengt hem uit de bioscoop. Overal met de mededeling dat dit de film is die de VARA niet uit durft te zenden.
De Jan Vrijman Cineproductie produceert de films Het Gangstermeisje (1966), De Vijanden (1968) en Op zoek naar Joods Amsterdam (1975). Voor de wereldtentoonstelling Expo '70 in Osaka maakt Vrijman een film voor het Nederlandse paviljoen. In 1989 besluit hij te stoppen met het maken van documentaires. Hij wordt bestuurslid van het International Documentary Filmfestival Amsterdam IDFA.
Jan Hulsebos is lange tijd depressief. Zijn depressies overwint hij, gedeeltelijk althans, door de Rationeel-Emotieve Therapie (RET) van Albert Ellis en door het herlezen van de wijze woorden van de Romeinse keizer Marcus Aurelius (121 - 180).
Voor Het Parool schrijft hij van 2 januari 1985 tot enkele weken voor zijn dood een dagelijkse column op de voorpagina, onder het pseudoniem Journaille. In 1996 is hij een van de gasten van het televisieprogramma Zomergasten. Hij overlijdt op 72-jarige leeftijd aan kanker.
Na zijn dood richt het IDFA in 1998 het Jan Vrijman Fonds op. Zijn oudste dochter Fabie Hulsebos maakt in 2006 een film over hem: De werkelijkheid van Jan Vrijman.
