Willibrord Fréquin: verschil tussen versies
| Regel 40: | Regel 40: | ||
===De commerciële omroepen=== | ===De commerciële omroepen=== | ||
Hij is voor weinig bang en provoceert, lokt agressie uit door volhardende achtervolgingen en ongegeneerde confrontaties, maar incasseert meestal ook zelf enige klappen en andersoortig geweld. Hij gaat immer gekleed in een onberispelijk kostuum met pochet, gekleurd overhemd met witte boord en uitbundige stropdas, plus - afhankelijk van het weer - een donkere winterjas of een lichte regenjas. Voor [[RTL4]]/5 en [[SBS]] haalt hij hoge kijkdichtheden met zijn programma´s. | Hij is voor weinig bang en provoceert, lokt agressie uit door volhardende achtervolgingen en ongegeneerde confrontaties, maar incasseert meestal ook zelf enige klappen en andersoortig geweld. Hij gaat immer gekleed in een onberispelijk kostuum met pochet, gekleurd overhemd met witte boord en uitbundige stropdas, plus - afhankelijk van het weer - een donkere winterjas of een lichte regenjas. | ||
Zijn critici, met name onder journalisten, zijn echter legio. Zij noemen hem de Grootinquisiteur van de BV Emotie-tv, een hondse vlerk, een patjepeeër, een flemende patser, een proleet, Calimero in een net pak. Maar ook het volk is niet zonder kritiek, want een in 2001 gehouden enquête door het weekblad ''Nieuwe Revue'' wijst hem aan als ‘de irritantste Nederlander’. En de Raad voor de Journalistiek krijgt enkele keren klachten over Fréquins programma´s te behandelen. | |||
Het zal alles te maken hebben met de door velen omstreden wijze, waarop hij na zijn ''Brandpunt''periode televisie is gaan maken en dat hem, volgens het trotse [[SBS6]], tot ‘Nederlands brutaalste verslaggever’ maakt. | Voor [[RTL4]]/5 en [[SBS]] haalt hij hoge kijkdichtheden met zijn programma´s. Zijn critici, met name onder journalisten, zijn echter legio. Zij noemen hem de Grootinquisiteur van de BV Emotie-tv, een hondse vlerk, een patjepeeër, een flemende patser, een proleet, Calimero in een net pak. Maar ook het volk is niet zonder kritiek, want een in 2001 gehouden enquête door het weekblad ''Nieuwe Revue'' wijst hem aan als ‘de irritantste Nederlander’. En de Raad voor de Journalistiek krijgt enkele keren klachten over Fréquins programma´s te behandelen. | ||
Fréquin is in eigen ogen een verlegen man. Gewoon een heel gezellige, Bourgondische kwajongen, die alleen niet tegen onrecht en ellende kan. Een man die televisie een belangrijk middel vindt om bepaalde dingen aan de kaak te stellen. | |||
Het zal alles te maken hebben met de door velen omstreden wijze, waarop hij na zijn ''Brandpunt''periode televisie is gaan maken en dat hem, volgens het trotse [[SBS6]], tot ‘Nederlands brutaalste verslaggever’ maakt. Fréquin is in eigen ogen een verlegen man. Gewoon een heel gezellige, Bourgondische kwajongen, die alleen niet tegen onrecht en ellende kan. Een man die televisie een belangrijk middel vindt om bepaalde dingen aan de kaak te stellen. | |||
===Op weg naar het einde=== | ===Op weg naar het einde=== | ||
Versie van 2 sep 2016 10:35
| Naam | Willibrord Jan Louis Maria Fréquin |
| Geboren | Arnhem, 6 september 1941 |
| Functies | journalist, televisiemaker |
| Bekend van | Brandpunt, De week van Willibrord |
| Periode actief | 1960- |
| Werkt samen met | Mieke Lamers |
| Trivia | Raakt in opspraak door nep-reportage over handel in mensenhoofden in Brandpunt (1989) |
| Media |  |
| Gallery | Gallery |
Willibrord Fréquin in de media Oeuvre van Willibrord Fréquin | |
Brutaal en allergisch voor onrecht.
Jeugd
Frequin wordt in Arnhem geboren als zoon van Louis Frequin, hoofdredacteur van dagblad 'De Gelderlander'. Hij groeit op in Nijmegen. Tijdens zijn jeugd beland hij op een kostschool.
televisie
Frequin begint in 1963 als producer bij de KRO. Als snel gaat hij ook regisseren. In 1968 begint hij bij de actualiteitenrubriek Brandpunt, waar hij tot 1989 zal blijven werken. Veel hoogtepunten in zijn carriére zullen bij deze rubriek tot stand komen.
Hij maakt reportages over zijn ontmoetingen met Paus Johannes Paulus II en Moeder Theresa.Hij bezoekt Biafra en de martelkamers van het Oegandees schrikbewind van Idi Amin. Ook is hij in Argentinië bij de dwaze moeders van het Plaza de Mayo. Frequin was het die alle protocolregels overtreed als hij prins Bernhard direct vragen durft te stellen over de Lockheed-affaire. Hij heeft een bijzondere band met wijlen Prins Claus.
Zijn stijl van interviewen is uniek voor de jaren '70, brutaal op het onbeschofte af, maar uiterst boeiend om naar te kijken. Hij werkt veel en hard tijdens zijn loopbaan, iets wat hem 3 huwelijken zou kosten. Willibrord Fréquin is een selfmade man. Hij heeft het vak van televisiemaker in de loop der jaren steeds meer op zijn eigen wijze vorm gegeven.
In 1989 wordt hij door de KRO ontslagen. Aanleiding is de zogenaamde 'hoofdenaffaire'. Frequin maakt een reportage over vermeende handel in mensenschedels. In de reportage worden 5 schedels op sterk water getoond. Uiteindelijk blijkt de reportage echter onzin. De KRO onderzoekt en uiteindelijk wordt Frequin ontslagen.
De commerciële omroepen
Hij is voor weinig bang en provoceert, lokt agressie uit door volhardende achtervolgingen en ongegeneerde confrontaties, maar incasseert meestal ook zelf enige klappen en andersoortig geweld. Hij gaat immer gekleed in een onberispelijk kostuum met pochet, gekleurd overhemd met witte boord en uitbundige stropdas, plus - afhankelijk van het weer - een donkere winterjas of een lichte regenjas.
Voor RTL4/5 en SBS haalt hij hoge kijkdichtheden met zijn programma´s. Zijn critici, met name onder journalisten, zijn echter legio. Zij noemen hem de Grootinquisiteur van de BV Emotie-tv, een hondse vlerk, een patjepeeër, een flemende patser, een proleet, Calimero in een net pak. Maar ook het volk is niet zonder kritiek, want een in 2001 gehouden enquête door het weekblad Nieuwe Revue wijst hem aan als ‘de irritantste Nederlander’. En de Raad voor de Journalistiek krijgt enkele keren klachten over Fréquins programma´s te behandelen.
Het zal alles te maken hebben met de door velen omstreden wijze, waarop hij na zijn Brandpuntperiode televisie is gaan maken en dat hem, volgens het trotse SBS6, tot ‘Nederlands brutaalste verslaggever’ maakt. Fréquin is in eigen ogen een verlegen man. Gewoon een heel gezellige, Bourgondische kwajongen, die alleen niet tegen onrecht en ellende kan. Een man die televisie een belangrijk middel vindt om bepaalde dingen aan de kaak te stellen.
Op weg naar het einde
Na een pacemaker en kanker zijn er lichamelijke ongemakken te over.Toch doet hij in 2016 mee aan de Nijmeegse Vierdaagse en loopt hem uit. In een uitzending van het programma De Reunie uit November 2015 verteld hij aan zijn vriend en oud-collega Fons de Poel dat hij dagelijks aan de dood denkt en over zijn begrafenis, zegt hij dat hij van plan is anoniem te sterven:"na een half jaar denken de mensen: God we zien die Frequin nooit meer, hoe zou het toch met hem gaan..."
