Indra Kamadjojo: verschil tussen versies
Geen bewerkingssamenvatting |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
Regel 16: | Regel 16: | ||
| catalogus = [[Indra Kamadjojo in de media]] | | catalogus = [[Indra Kamadjojo in de media]] | ||
}} | }} | ||
Zijn Nederlandse vader is bestuursambtenaar; zijn moeder is van Indische origine en stamt uit een voorname Javaanse regentenfamilie. Broekveldt jr. studeert eind jaren ’20 Indisch recht in Rotterdam en Leiden. Door de Russische danser Igor Schwezoff raakt hij gefascineerd voor klassiek ballet en Javaanse dans. Hij breekt zijn studie rechten af en besluit zich geheel op de danskunst te concentreren. Zijn leermeester, de Javaanse prins Raden Mas Waloejo, stelt hem voor de naam Indra Kamadjojo aan te nemen. | |||
Samen met zijn echtgenote [[Jeantine Dekker]] treedt hij op in variétévoorstellingen. Tijdens de bezetting van Nederland verblijft hij enige tijd in België. Na de bevrijding treedt Kamadjojo op in de Bouwmeesterrevue ''De lichten zijn weer aan''. Vervolgens maakt hij met zijn eigen gezelschap grote danstournees. Aanvankelijk in Europa (België, Engeland, Frankrijk, Denemarken, Noorwegen en Zweden), later ook in de Verenigde Staten. Hij bekleedt voorts tal van danspedagogische functies. Vanaf 1947 treedt Kamadjojo met enige regelmaat op in het Tropenmuseum in Amsterdam. Na een ziekte, waardoor zijn solocarrière als danser gevaar loopt, legt hij zich mee toe op voordracht met simpele dansbewegingen. | |||
Voor de Nederlandse Opera ontwerpt Kamadjojo ''Les pecheurs des perles'' en ''Turandot''. Voor het Nationaal Ballet ontwerpt hij het dansspel ''Krishna en Radha''. | |||
Kamadjojo is als docent verbonden aan de Nel Roos Akademie, het Brabants Conservatorium en de Scapino Dansakademie. Hij beëindigt zijn loopbaan in 1983. | |||
Zijn debuut voor de Nederlandse televisie maakt Kamadjojo op 6 november 1951 voor de VARA. In ''[[Oost – West]]'' speelt hij samen met [[Georgette Hagedoorn]]. Enkele jaren later benadert Impresario [[Frans Muriloff]] Kamadjojo voor de opzet van een kinderuitzending voor de NCRV. Kamadjojo doet de suggestie om de verhalen van het slimme hertje Kantjil op het beeldscherm te brengen. Vanuit zijn jeugd herinnert hij zich nog de aandoenlijke verhalen van de tuinman. De eerste aflevering is op 17 april 1957. In totaal komen er 24 afleveringen waarbij Kamadjojo vertelt en [[Wim Burger]] de tekeningen (penseel en Oost-Indische inkt) maakt. De studio-opnamen vinden plaats in Studio Irene in Bussum; de repetities zijn bij Kamadjojo thuis. Kleine kinderen kijken ademloos naar de ‘vreemde’ man in zijn Javaans kostuum. Vooral de sierlijke handbewegingen blijven in de herinnering voortbestaan. De laatste aflevering is op 2 juli 1958. | |||
Kamadjojo werkt aan verschillende programma’s waarin de Indische achtergrond herkenbaar is. Zo is hij tijdens de Kerstdagen van 1957 te zien en vertelt bij de NCRV over deze periode op Java en twee Indonesische meisjes zingen de Maleise versie van Stille nacht, heilige nacht. | |||
In het seizoen 1958/59 komt de NCRV met een vervolg: ''[[Mowgli]]''. Dit verhaal gaat over een kleine jongen die in India samen met een echte wolvenhorde leeft. In november 1961 maakt hij ''[[De poolster]]'', een programma door Kamadjojo in woord, gebaar en dans verteld. | |||
In september 1962 werkt hij mee aan ''[[Het verhaal van Boeddha]]'' en ''[[Het verhaal van Raden Pandji]]''. In deze laatste voorstelling speelt acteur Kamadjojo met behulp van wajangpoppen het verhaal van de Indonesische prins Pandji, die door zijn vader de vorst weggezonden wordt omdat hij niet met zijn geliefde mag trouwen. | |||
In 1972 is Kamadjojo wederom in een kinderserie te zien. In ''[[Torias de tovenaar]]'' speelt hij, bijgestaan door twee poppen, de rol van de tovenaar. | |||
Als adviseur en acteur is hij in 1974 betrokken bij de befaamde tv-serie ''[[De stille kracht]]''. In dit 3-delig drama over Nederlands Indië, naar de roman van [[Louis Couperus]], speelt Kamadjojo de regent van Ngadjiwa. In 1975 speelt hij de rol van een inlandse arts in de aflevering ''Vergif'' in de serie ''[[Uit de wereld van Roald Dahl]]''. | |||
In het seizoen 1979/80 verschijnt Kamadjojo een aantal malen in de ''[[Late late Lien Show]]'' (VARA). In dit nostalgische amusementsprogramma voor en door Indische Nederlanders met liedjes en sketches gepresenteerd door Tante Lien ([[Wieteke van Dort]]) en Toeti ([[Elly Ruimschotel]]) voelt Kamadjojo zich zeer op zijn gemak. | |||
De laatste maal dat Kamadjojo voor de camera staat is in 1982, wanneer hij meedoet in een aflevering van de detectiveserie ''[[Simon Winner]]'' voor kinderen. | |||
[[Category:personen|Kamadjojo, Indra]] [[Category:Danser |Kamadjojo, Indra]] [[Category:Acteur |Kamadjojo, Indra]] [[Category:Presentator |Kamadjojo, Indra]] | [[Category:personen|Kamadjojo, Indra]] [[Category:Danser |Kamadjojo, Indra]] [[Category:Acteur |Kamadjojo, Indra]] [[Category:Presentator |Kamadjojo, Indra]] |
Versie van 28 aug 2008 13:55
Naam | Jan Leonard Broekveldt |
Geboren | Banjoemas, Java, 4 oktober 1906 |
Gestorven | Amsterdam, 8 september 1992 |
Functies | danser, acteur, presentator |
Bekend van | Oost-west, Torias de Tovenaar, Late late Lien show, De stille kracht |
Periode actief | 1951-1983 |
Werkt samen met | Georgette Hagedoorn, Mieke Last, Walter van der Kamp, Wieteke van Dort |
Trivia | was ook yogaleraar |
Indra Kamadjojo in de media Oeuvre Indra Kamadjojo |
Zijn Nederlandse vader is bestuursambtenaar; zijn moeder is van Indische origine en stamt uit een voorname Javaanse regentenfamilie. Broekveldt jr. studeert eind jaren ’20 Indisch recht in Rotterdam en Leiden. Door de Russische danser Igor Schwezoff raakt hij gefascineerd voor klassiek ballet en Javaanse dans. Hij breekt zijn studie rechten af en besluit zich geheel op de danskunst te concentreren. Zijn leermeester, de Javaanse prins Raden Mas Waloejo, stelt hem voor de naam Indra Kamadjojo aan te nemen.
Samen met zijn echtgenote Jeantine Dekker treedt hij op in variétévoorstellingen. Tijdens de bezetting van Nederland verblijft hij enige tijd in België. Na de bevrijding treedt Kamadjojo op in de Bouwmeesterrevue De lichten zijn weer aan. Vervolgens maakt hij met zijn eigen gezelschap grote danstournees. Aanvankelijk in Europa (België, Engeland, Frankrijk, Denemarken, Noorwegen en Zweden), later ook in de Verenigde Staten. Hij bekleedt voorts tal van danspedagogische functies. Vanaf 1947 treedt Kamadjojo met enige regelmaat op in het Tropenmuseum in Amsterdam. Na een ziekte, waardoor zijn solocarrière als danser gevaar loopt, legt hij zich mee toe op voordracht met simpele dansbewegingen. Voor de Nederlandse Opera ontwerpt Kamadjojo Les pecheurs des perles en Turandot. Voor het Nationaal Ballet ontwerpt hij het dansspel Krishna en Radha. Kamadjojo is als docent verbonden aan de Nel Roos Akademie, het Brabants Conservatorium en de Scapino Dansakademie. Hij beëindigt zijn loopbaan in 1983.
Zijn debuut voor de Nederlandse televisie maakt Kamadjojo op 6 november 1951 voor de VARA. In Oost – West speelt hij samen met Georgette Hagedoorn. Enkele jaren later benadert Impresario Frans Muriloff Kamadjojo voor de opzet van een kinderuitzending voor de NCRV. Kamadjojo doet de suggestie om de verhalen van het slimme hertje Kantjil op het beeldscherm te brengen. Vanuit zijn jeugd herinnert hij zich nog de aandoenlijke verhalen van de tuinman. De eerste aflevering is op 17 april 1957. In totaal komen er 24 afleveringen waarbij Kamadjojo vertelt en Wim Burger de tekeningen (penseel en Oost-Indische inkt) maakt. De studio-opnamen vinden plaats in Studio Irene in Bussum; de repetities zijn bij Kamadjojo thuis. Kleine kinderen kijken ademloos naar de ‘vreemde’ man in zijn Javaans kostuum. Vooral de sierlijke handbewegingen blijven in de herinnering voortbestaan. De laatste aflevering is op 2 juli 1958.
Kamadjojo werkt aan verschillende programma’s waarin de Indische achtergrond herkenbaar is. Zo is hij tijdens de Kerstdagen van 1957 te zien en vertelt bij de NCRV over deze periode op Java en twee Indonesische meisjes zingen de Maleise versie van Stille nacht, heilige nacht.
In het seizoen 1958/59 komt de NCRV met een vervolg: Mowgli. Dit verhaal gaat over een kleine jongen die in India samen met een echte wolvenhorde leeft. In november 1961 maakt hij De poolster, een programma door Kamadjojo in woord, gebaar en dans verteld.
In september 1962 werkt hij mee aan Het verhaal van Boeddha en Het verhaal van Raden Pandji. In deze laatste voorstelling speelt acteur Kamadjojo met behulp van wajangpoppen het verhaal van de Indonesische prins Pandji, die door zijn vader de vorst weggezonden wordt omdat hij niet met zijn geliefde mag trouwen. In 1972 is Kamadjojo wederom in een kinderserie te zien. In Torias de tovenaar speelt hij, bijgestaan door twee poppen, de rol van de tovenaar.
Als adviseur en acteur is hij in 1974 betrokken bij de befaamde tv-serie De stille kracht. In dit 3-delig drama over Nederlands Indië, naar de roman van Louis Couperus, speelt Kamadjojo de regent van Ngadjiwa. In 1975 speelt hij de rol van een inlandse arts in de aflevering Vergif in de serie Uit de wereld van Roald Dahl.
In het seizoen 1979/80 verschijnt Kamadjojo een aantal malen in de Late late Lien Show (VARA). In dit nostalgische amusementsprogramma voor en door Indische Nederlanders met liedjes en sketches gepresenteerd door Tante Lien (Wieteke van Dort) en Toeti (Elly Ruimschotel) voelt Kamadjojo zich zeer op zijn gemak.
De laatste maal dat Kamadjojo voor de camera staat is in 1982, wanneer hij meedoet in een aflevering van de detectiveserie Simon Winner voor kinderen.