Hans Heijnen: verschil tussen versies
Geen bewerkingssamenvatting |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
| Regel 17: | Regel 17: | ||
Hoewel Hans Heijnen als student op de filmacademie mikt op een carriere als horror-filmmaker, is hij sinds 1989 actief als documentairemaker. Heijnen maakt documentaires in Australië, Amerika, Ierland en Nederland. Hoewel hij met zijn onderwerpen het internationale ruim verkent, ligt het grondthema van zijn films bij de kleine menselijke geschiedenissen. Zijn interesse gaat hierbij uit naar de sociaal culturele opvattingen en leefpatronen van mensen in een kleine gemeenschap. Zelf een solist, gaat zijn hart hierbinnen uit naar mensen die juist geen concessies doen. En hoe kleiner de gemeenschap, hoe meer lef iemand nodig heeft om sociale verwachtingen te negeren. De in filmmaker vindt in de dorpen en streken die hij opzoekt in zijn films telkens opnieuw de wereld in een notendop. Zelf zegt hij hierover in een interview met het ''AD'': "Hoe wij met elkaar omgaan zie je duidelijker op het platteland dan in de stad. Daar zijn die minimechanismen toch waziger dan in de minimaatschappij die een dorp is." | Hoewel Hans Heijnen als student op de filmacademie mikt op een carriere als horror-filmmaker, is hij sinds 1989 actief als documentairemaker. Heijnen maakt documentaires in Australië, Amerika, Ierland en Nederland. Hoewel hij met zijn onderwerpen het internationale ruim verkent, ligt het grondthema van zijn films bij de kleine menselijke geschiedenissen. Zijn interesse gaat hierbij uit naar de sociaal culturele opvattingen en leefpatronen van mensen in een kleine gemeenschap. Zelf een solist, gaat zijn hart hierbinnen uit naar mensen die juist geen concessies doen. En hoe kleiner de gemeenschap, hoe meer lef iemand nodig heeft om sociale verwachtingen te negeren. De in filmmaker vindt in de dorpen en streken die hij opzoekt in zijn films telkens opnieuw de wereld in een notendop. Zelf zegt hij hierover in een interview met het ''AD'': "Hoe wij met elkaar omgaan zie je duidelijker op het platteland dan in de stad. Daar zijn die minimechanismen toch waziger dan in de minimaatschappij die een dorp is." | ||
Hans Heijnen studeerdt politicologie in Nijmegen van 1978-1981. Van 1981-1985 is hij student aan de Nederlandse Film en Televisie Academie in Amsterdam. Als eindexamenfilm maakt hij ''[[De vlieg]]'', een korte horrorfilm over een man die geterroriseerd wordt door dit onschuldig ogende insect. In de jaren na zijn afstuderen werkt hij bij First Floor, het productiebedrijf van [[Dick Maas]] en [[Laurens Geels]]. Drie jaar lang schrijft hij scenario’s die allemaal in de prullenbak verdwijnen; films van meer prestige gingen voor. Vlak voor zijn geplande vertrek krijgt Heijnen de opdracht om een ''making of'' van ''[[Amsterdamned]]'' te maken. Hierna mag hij voor de [[NOS]] een korte documentaire maken over twee Amerikaanse basketballers in Urk. | Hans Heijnen studeerdt politicologie in Nijmegen van 1978-1981. Van 1981-1985 is hij student aan de Nederlandse Film en Televisie Academie in Amsterdam. Als eindexamenfilm maakt hij ''[[De vlieg]]'', een korte horrorfilm over een man die geterroriseerd wordt door dit onschuldig ogende insect. In de jaren na zijn afstuderen werkt hij bij First Floor, het productiebedrijf van [[Dick Maas]] en [[Laurens Geels]]. Drie jaar lang schrijft hij scenario’s die allemaal in de prullenbak verdwijnen; films van meer prestige gingen voor. Vlak voor zijn geplande vertrek krijgt Heijnen de opdracht om een ''making of'' van ''[[Amsterdamned]]'' te maken. Hierna mag hij voor de [[NOS]] een korte documentaire maken over twee Amerikaanse basketballers in Urk. In 1991 levert Heijnen zijn eerste lange documentaire af, [[Rockin' Ramona']]. De film over de legendarisch geworden indo-rock die het Nederland van de jaren '50 en '60 in zijn ban hield. Rockin' Ramona draait met succes in de bioscopen en ontvangt op het Nederlands Film Festival nog datzelfde jaar de Gouden Kalf nominatie in de categorie lange documentaire. | ||
Zijn eerste succes komt met de film die hierop volgt: ''[[Lekker weertje, meneer Pradhan]]''. Wanneer de film ''[[Het geheim van Ossenisse]]'' bij het Nederlands Film Festival draait en deze lovende reacties ontvangt, maakt Heijnen de definitieve stap naar de documentairefilm. Soms maakt hij een uitstapje; Vier jaar later op hetzelfde festival, gaat Heijnen’s film ''[[Viva Boer Gerrit]]'' in première, tijdens een retrospectief dat aan hem gewijd is. Het is, bij uitzondering, een fictiefilm. | Zijn eerste succes komt met de film die hierop volgt: ''[[Lekker weertje, meneer Pradhan]]''. Wanneer de film ''[[Het geheim van Ossenisse]]'' bij het Nederlands Film Festival draait en deze lovende reacties ontvangt, maakt Heijnen de definitieve stap naar de documentairefilm. Soms maakt hij een uitstapje; Vier jaar later op hetzelfde festival, gaat Heijnen’s film ''[[Viva Boer Gerrit]]'' in première, tijdens een retrospectief dat aan hem gewijd is. Het is, bij uitzondering, een fictiefilm. | ||
Versie van 23 dec 2009 11:13
| Naam | Hans Heijnen |
| Geboren | Sittard, 1957 |
| Functies | documentairemaker, scenarioschrijver,cameraman, |
| Bekend van | Heilige Rosa, Lisdoonvarna, Lourdes of Love, Het geheim van Ossenisse, De waterwolf van Itteren, Bokken en Geiten |
| Periode actief | 1984 - heden |
| Werkt samen met | Adri Schrover, Erik van Empel, Stefan Kamp, Rene Heijnen, Frank van den Engel |
Hans Heijnen in de media Oeuvre van Hans Heijnen | |
Hoewel Hans Heijnen als student op de filmacademie mikt op een carriere als horror-filmmaker, is hij sinds 1989 actief als documentairemaker. Heijnen maakt documentaires in Australië, Amerika, Ierland en Nederland. Hoewel hij met zijn onderwerpen het internationale ruim verkent, ligt het grondthema van zijn films bij de kleine menselijke geschiedenissen. Zijn interesse gaat hierbij uit naar de sociaal culturele opvattingen en leefpatronen van mensen in een kleine gemeenschap. Zelf een solist, gaat zijn hart hierbinnen uit naar mensen die juist geen concessies doen. En hoe kleiner de gemeenschap, hoe meer lef iemand nodig heeft om sociale verwachtingen te negeren. De in filmmaker vindt in de dorpen en streken die hij opzoekt in zijn films telkens opnieuw de wereld in een notendop. Zelf zegt hij hierover in een interview met het AD: "Hoe wij met elkaar omgaan zie je duidelijker op het platteland dan in de stad. Daar zijn die minimechanismen toch waziger dan in de minimaatschappij die een dorp is."
Hans Heijnen studeerdt politicologie in Nijmegen van 1978-1981. Van 1981-1985 is hij student aan de Nederlandse Film en Televisie Academie in Amsterdam. Als eindexamenfilm maakt hij De vlieg, een korte horrorfilm over een man die geterroriseerd wordt door dit onschuldig ogende insect. In de jaren na zijn afstuderen werkt hij bij First Floor, het productiebedrijf van Dick Maas en Laurens Geels. Drie jaar lang schrijft hij scenario’s die allemaal in de prullenbak verdwijnen; films van meer prestige gingen voor. Vlak voor zijn geplande vertrek krijgt Heijnen de opdracht om een making of van Amsterdamned te maken. Hierna mag hij voor de NOS een korte documentaire maken over twee Amerikaanse basketballers in Urk. In 1991 levert Heijnen zijn eerste lange documentaire af, Rockin' Ramona'. De film over de legendarisch geworden indo-rock die het Nederland van de jaren '50 en '60 in zijn ban hield. Rockin' Ramona draait met succes in de bioscopen en ontvangt op het Nederlands Film Festival nog datzelfde jaar de Gouden Kalf nominatie in de categorie lange documentaire.
Zijn eerste succes komt met de film die hierop volgt: Lekker weertje, meneer Pradhan. Wanneer de film Het geheim van Ossenisse bij het Nederlands Film Festival draait en deze lovende reacties ontvangt, maakt Heijnen de definitieve stap naar de documentairefilm. Soms maakt hij een uitstapje; Vier jaar later op hetzelfde festival, gaat Heijnen’s film Viva Boer Gerrit in première, tijdens een retrospectief dat aan hem gewijd is. Het is, bij uitzondering, een fictiefilm.
Met Rex Gildo, de val van een schlagerkoning en Johnny Hoes, och was ik maar brengt Hans Heijnen een voor velen onbekend stuk muziekgeschiedenis aan het voetlicht voor een groot publiek. Met het portretteren van deze grootmeesters van het levenslied ligt het gevaar voor kitsch op de loer, maar onder het vizier van Heijnen resulteert dit in twee innemende tragi-komische films.
Zijn meest recente documentaires zijn Groetjes uit Libanon, waarin veteranen hun herinneringen ophalen van hun uitzending naar Libanon voor een VN vredesmissie in de periode tussen 1979 en 1985 en Hartenwens waarin Heijnen aan de hand van portretten van pleegkinderen verslag doet van een succesvolle methode om potentiele adoptieouders te benaderen voor pleegkinderen in New Mexico.
Prijzen en onderscheidingen
De waterwolf van Itteren, Strike Out, Uncle Frank
Gouden Kalf Speciale Juryprijs, Nederlands Film Festival (1996).
