Peter Flik: verschil tussen versies
Geen bewerkingssamenvatting |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
| Regel 19: | Regel 19: | ||
In zijn creatieve en speelse pogingen om voor radio, het mooiste medium volgens Flik, eigentijdse, oorspronkelijke programma’s te maken, overschrijdt Flik bewust soms grenzen. Zo laat hij lang een noodsignaal horen wanneer er in Nederland Amerikaanse kruisraketten geplaatst dreigen te worden. Hij gebruikte de microfoon voor het klokkenspel en uur- klok in de toren van het door architect Dudok ontworpen raadhuis van Hilversum, om minutenlang slechts de wind en het fluitconcert van een passerende vogel te laten horen. Ook maakt hij een rechtstreeks radioverslag van een parend echtpaar. Toen hij als protest langere tijd niets wilde uitzenden via de radiozender kreeg hij veel tegengas omdat dit tot veel paniek zou kunnen leiden en als de Nederlandse radiozenders langer dan enkele minuten stil vallen er in het zender bewakingscentrum in Lopik het ene na het ander alarm af gaat. Het heeft veel publiciteit opgeleverd en uiteindelijk is de stilte op radio wel uitgezonden, maar minder lang dan door Peter gewenst. De echte [[VPRO]]-luisteraar is er wel aan gewend geraakt, anderen storen zich aan de soms grensverleggende manier van radio maken. | In zijn creatieve en speelse pogingen om voor radio, het mooiste medium volgens Flik, eigentijdse, oorspronkelijke programma’s te maken, overschrijdt Flik bewust soms grenzen. Zo laat hij lang een noodsignaal horen wanneer er in Nederland Amerikaanse kruisraketten geplaatst dreigen te worden. Hij gebruikte de microfoon voor het klokkenspel en uur- klok in de toren van het door architect Dudok ontworpen raadhuis van Hilversum, om minutenlang slechts de wind en het fluitconcert van een passerende vogel te laten horen. Ook maakt hij een rechtstreeks radioverslag van een parend echtpaar. Toen hij als protest langere tijd niets wilde uitzenden via de radiozender kreeg hij veel tegengas omdat dit tot veel paniek zou kunnen leiden en als de Nederlandse radiozenders langer dan enkele minuten stil vallen er in het zender bewakingscentrum in Lopik het ene na het ander alarm af gaat. Het heeft veel publiciteit opgeleverd en uiteindelijk is de stilte op radio wel uitgezonden, maar minder lang dan door Peter gewenst. De echte [[VPRO]]-luisteraar is er wel aan gewend geraakt, anderen storen zich aan de soms grensverleggende manier van radio maken. | ||
[[Category:personen|Flik, Peter]] [[Category:Journalist |Flik, Peter]] [[Category:Programmamaker |Flik, Peter]] [[Category:Verslaggever |Flik, Peter]] [[Category:Radiopionier|Flik, Peter | [[Category:personen|Flik, Peter]] [[Category:Journalist |Flik, Peter]] [[Category:Programmamaker |Flik, Peter]] [[Category:Verslaggever |Flik, Peter]] [[Category:Radiopionier|Flik, Peter]] | ||
Versie van 29 aug 2011 08:29
| Naam | Peter Flik |
| Geboren | Den Bosch, 11 juni 1938 |
| Functies | journalist, programmamaker, verslaggever, Radiopionier |
| Bekend van | Het Gebouw, Hoogwerkers, VPRO-vrijdag |
| Periode actief | 1963-1998 |
| Werkt samen met | Phillippe Scheltema |
Peter Flik in de media Oeuvre van Peter Flik | |
In zijn creatieve en speelse pogingen om voor radio, het mooiste medium volgens Flik, eigentijdse, oorspronkelijke programma’s te maken, overschrijdt Flik bewust soms grenzen. Zo laat hij lang een noodsignaal horen wanneer er in Nederland Amerikaanse kruisraketten geplaatst dreigen te worden. Hij gebruikte de microfoon voor het klokkenspel en uur- klok in de toren van het door architect Dudok ontworpen raadhuis van Hilversum, om minutenlang slechts de wind en het fluitconcert van een passerende vogel te laten horen. Ook maakt hij een rechtstreeks radioverslag van een parend echtpaar. Toen hij als protest langere tijd niets wilde uitzenden via de radiozender kreeg hij veel tegengas omdat dit tot veel paniek zou kunnen leiden en als de Nederlandse radiozenders langer dan enkele minuten stil vallen er in het zender bewakingscentrum in Lopik het ene na het ander alarm af gaat. Het heeft veel publiciteit opgeleverd en uiteindelijk is de stilte op radio wel uitgezonden, maar minder lang dan door Peter gewenst. De echte VPRO-luisteraar is er wel aan gewend geraakt, anderen storen zich aan de soms grensverleggende manier van radio maken.
