Ed van Westerloo

Ed van Westerloo

Naam	Edmundus Johannes Wilhelmus van Westerloo
Geboren	Amsterdam, 17 juni 1938
Functies	redacteur, eindredacteur, hoofdredacteur, Omroepbestuurder
Bekend van	Brandpunt, NOS Journaal, Den Haag Vandaag
Periode actief	1964-heden
Ed van Westerloo in de media Oeuvre Ed van Westerloo

Het Sint Ignatiuscollege (HBS-a) betekent Ed's kennismaking met de journalistiek. Op deze school raakt hij bevriend met de zoon van Paul de Waard, hoofdredacteur bij het katholieke dagblad Het Centrum. De Waard sr is ook geregeld op de radio te beluisteren als politiek commentator van de KRO. Journalist worden is vanaf dan zijn wens: een plaats op de eerste rij en een kijk in/op een andere wereld. Ed volgt in 1956-1957 de cursus journalistiek van de faculteit politieke en sociale wetenschappen van de Universiteit van Amsterdam.

Zijn journalistieke loopbaan begint in 1958 als redacteur bij het ANP. Hij maakt deel uit van diverse redacties. Hij is ondermeer correspondent in het voormalig Nieuw-Guinea. Ed is goed in zijn werk en J.M. Lücker, hoofdredacteur van de Volkskrant biedt hem een baan aan. Ed slaat het aanbod echter af. Hij heeft zijn zinnen gezet op een baan bij de televisie, het nieuwe medium

Ed wordt in 1964 gevraagd bij de redactie van Brandpunt, het nieuwe actualiteitenprogramma van de KRO, te komen werken. Hij vervult deze functie zeven jaar lang. Bij Brandpunt worden voor de tijd moderne, uitgesproken items gemaakt. De geest van de jaren ’60 maakt hem en zijn collega-verslaggevers als Aad van den Heuvel en Ad Langebent angry young men. De berichtgeving is schokkend en prikkelend. Later zal Ed trots terugkijken op zijn Brandpunt-jaren. Het zijn jaren waarin hij als verslaggever de wereld afreist. Hij heeft naar eigenzeggen "heel wat hongersnoden en natuurrampen afgereisd. En dan probeerde je een heel klein beetje duidelijk te maken dat er toch wat aan te doen is. Dat er in Bangladesh geen 300.000 mensen hoeven te verdrinken als er een soort vloedmeldingssysteem was. Ik geloof wel dat er een gevaar in zit als mensen te vaak en te oppervlakkig geconfronteerd worden met de ellende in de wereld. Dat werkt averechts."

Bekende reportages van Van Westerloo voor “Brandpunt” zijn ondermeer: 2,5 uur durende reportage over de oorlog in Vietnam (de eerste in zijn soort), een groot interview met de Indonesische president Soekarno vlak voor diens afzetting; reportage over Nieuw-Guinea in het voor dit land cruciale jaar 1968.

In 1971 wordt hij hoofdredacteur van dezelfde rubriek en volgt Jacques Grijpink op. Voordeel van zijn nieuwe functie is dat Ed, die gezinsuitbreiding heeft gekregen, niet meer 200 dagen per jaar hoeft te reizen. Dat hij niet meer op het scherm verschijnt, vindt hij geen bezwaar; hij heeft weinig met die vorm van bekendheid. In zijn functie van hoofdredacteur is Edvoorzitter van de NOS Werkgroep actualiteiten, het overlegorgaan van vertegenwoordigers van informatieve televisieprogramma’s. Hij is dit drieëneenhalf jaar, tot zijn benoeming als hoofdredacteur van Het journaal.

Op 1 januari 1976 gaat Ed als hoofdredacteur van het NOS journaal aan de slag. Hij is voor de functie gepolst, nadat medewerkers en leiding een inspraak-procedure hebben doorlopen. In Ed wordt iemand gezien, die als weinig anderen de weg in Hilversum kent. Ook is het een man zonder een uitgesproken partij-politieke voorkeur. Hij volgt de al eerder vertrokken Dick Simons op. Zowel de journaalredactie als de NOS-leiding toont zich gelukkig met zijn komst. Ed zal negen jaar hoofdredacteur van Het Journaal blijven. Daarmee kiest hij voor wat hij noemt: “Het belangrijkste journalistieke product dat er in Nederland wordt gemaakt”. Veel mensen vinden Het journaal de belangrijkste en betrouwbaarste bron van informatie. Ed zelf beschouwt het journaal als een hoeksteen van de democratie.

Ed heeft grootse plannen voor Het Journaal. Hij wil het programma een sterkere sociale, politieke en economische basis geven. Bovenal moet het journaal journalistieker en levendiger worden. Hem staat een langer journaal voor ogen: met een duur van 25 minuten (wat pas later gerealiseerd wordt). Kunst, cultuur en sport moeten een plaats krijgen. Binnen de binnenlandse verslaggeving moeten verder onderwijs en milieu nieuwe specialismen gaan vormen. Ook de toon moet anders. Alles moet begrijpelijker worden. Feiten moeten niet sec worden aangeboden maar middels achtergrondinformatie van een context voorzien.

Wat blijft is het streven naar objectiviteit. Ed verwacht van zijn redacteuren, dat zij hun vooroordelen kunnen uitschakelen. Beroepskijkers geven aan dat het journaal met de komst van Ed in hun ogen volwassen geworden is. Alerter, harder en strakker, maar ook zwaar, serieus en weinig opgewekt. Het journaal treedt zo het domein van de actualiteitenprogramma’s binnen, wat tot spanning leidt. Ed ziet erop toe dat de leeftijd van de Journaalmedewerkers drastisch omlaag gebracht wordt. Ook komt er een Jeugdjournaal tot stand.