Astrid Kersseboom: verschil tussen versies
kGeen bewerkingssamenvatting |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
Regel 19: | Regel 19: | ||
Astrid Kersseboom wil na haar middelbare schooltijd in Schiedam van alles doen: van de Hogere Hotelschool en Muziekwetenschappen tot de Koninklijke Militaire Academie. Maar dan komt journalistiek voorbij: “Er was een soort klik in mijn hoofd toen alles samenviel: journalistiek en al wat daarbij hoorde. Ik dacht, dat ben ik.” Ze meldt zich aan voor de Academie voor de Journalistiek in Utrecht, waar ze haar vertellen dat ze wordt opgeleid voor het baanlozencentrum. Gelukkig is ze nooit werkloos geweest. Na haar afstuderen in 1987 gaat ze als bedrijfsjournalist aan de slag bij een gemeente-energiebedrijf in Rotterdam. | Astrid Kersseboom wil na haar middelbare schooltijd in Schiedam van alles doen: van de Hogere Hotelschool en Muziekwetenschappen tot de Koninklijke Militaire Academie. Maar dan komt journalistiek voorbij: “Er was een soort klik in mijn hoofd toen alles samenviel: journalistiek en al wat daarbij hoorde. Ik dacht, dat ben ik.” Ze meldt zich aan voor de Academie voor de Journalistiek in Utrecht, waar ze haar vertellen dat ze wordt opgeleid voor het baanlozencentrum. Gelukkig is ze nooit werkloos geweest. Na haar afstuderen in 1987 gaat ze als bedrijfsjournalist aan de slag bij een gemeente-energiebedrijf in Rotterdam. | ||
Een jaar later start ze bij Omroep Brabant, waar ze de volgende negen jaar als een duizendpoot voor de radio werkt: ze is redacteur, verslaggever, presentator en eindredacteur. Dit is volgens Kersseboom het voordeel van beginnen bij een kleine club: dat je van alles mag uitproberen en kunt kijken wat je leuk vindt om te doen. In 1998 richt ze zich vooral op het presenteren. Na tien jaar werken bij Omroep Brabant, houdt ze het er voor gezien en maakt ze de overstap naar de | Een jaar later start ze bij [[Omroep Brabant]], waar ze de volgende negen jaar als een duizendpoot voor de radio werkt: ze is redacteur, verslaggever, presentator en eindredacteur. Dit is volgens Kersseboom het voordeel van beginnen bij een kleine club: dat je van alles mag uitproberen en kunt kijken wat je leuk vindt om te doen. In 1998 richt ze zich vooral op het presenteren. Na tien jaar werken bij Omroep Brabant, houdt ze het er voor gezien en maakt ze de overstap naar de [[NOS]], waar ze nieuwslezer wordt van het ''[[Radionieuws]]'' en even later ook invaller bij het ''[[Radio 1 Journaal]]''. | ||
'''Studio Sport en NOS Journaal''' | |||
Wanneer Kersseboom in 2001 op het NOS-prikbord leest dat er een presentator wordt gezocht voor ''[[Studio Sport]]'', wordt haar aandacht getrokken. Ze hoeft geen sollicitatiebrief te sturen, maar mag gelijk een screentest doen en wordt daarna aangenomen voor de ochtenduitzendingen. “Als het over sport gaat, weet ik vaak wel hoe de vlag erbij hangt, maar ik heb gelijk gezegd dat ik geen wandelende sportencyclopedie ben. Als je het de kijker maar geloofwaardig kunt vertellen.” | Wanneer Kersseboom in 2001 op het NOS-prikbord leest dat er een presentator wordt gezocht voor ''[[Studio Sport]]'', wordt haar aandacht getrokken. Ze hoeft geen sollicitatiebrief te sturen, maar mag gelijk een screentest doen en wordt daarna aangenomen voor de ochtenduitzendingen. “Als het over sport gaat, weet ik vaak wel hoe de vlag erbij hangt, maar ik heb gelijk gezegd dat ik geen wandelende sportencyclopedie ben. Als je het de kijker maar geloofwaardig kunt vertellen.” | ||
In 2002 solliciteert ze bij het ''[[NOS Journaal]]''. Aangenomen als vaste presentator wordt ze niet, wel mag ze in de maand oktober invallen. ' | In 2002 solliciteert ze bij het ''[[NOS Journaal]]''. Aangenomen als vaste presentator wordt ze niet, wel mag ze in de maand oktober invallen. '"[[Gerard Dielessen]], de toenmalige hoofdredacteur van ''Studio Sport'', zei al tegen mij: ‘Jij bent meer journaal dan sport. Ik ga proberen je naar het ''Journaal'' te krijgen.’ Daar was ik blij mee. Ik zag me namelijk niet 65 worden bij sport, maar wel bij het ''Journaal''.” Dit duurt niet lang, want als vanwege een bezuinigingsmaatregel in 2004 de ochtendjournaals van sport verdwijnen, kan ze er meteen terecht. | ||
Op een gemiddelde werkdag bepaalt ze samen met de redactie de volgorde en aanpak van onderwerpen en zet ze de presentatieteksten die worden aangeleverd door redacteuren, naar haar eigen hand. Het liefst is ze zoveel mogelijk betrokken bij de uitzending, zoals tijdens een ochtenddienst waarmee ze met een paar mensen de dag opstart. | Op een gemiddelde werkdag bepaalt ze samen met de redactie de volgorde en aanpak van onderwerpen en zet ze de presentatieteksten die worden aangeleverd door redacteuren, naar haar eigen hand. Het liefst is ze zoveel mogelijk betrokken bij de uitzending, zoals tijdens een ochtenddienst waarmee ze met een paar mensen de dag opstart. | ||
'''Andere presentaties en een boek''' | |||
Kersseboom verslaat, naast het presenteren van het ''NOS Journaal'', ''[[Koninginnedag]]'', ''[[Prinsjesdag]]'' en ''[[Veteranendag]]'' en doet sinds november 2009 ook de staatsbezoeken erbij. De Koninginnedaguitzending van 2009 in Apeldoorn beschouwt ze als het hoogtepunt in haar carrière, al is dit in de journalistiek tegelijkertijd heel cynisch: “Je wilt niet dát het gebeurt, maar áls het gebeurt, dan graag in mijn shift.” Bijna nooit raakt ze bij onderwerpen betrokken, ook niet wanneer er in deze uitzending opeens een auto tegen de Naald botst. “Daar hoef ik niet met overslaande stem commentaar bij te geven. Mensen bepalen op die momenten zelf wel of ze erdoor geraakt worden. Mijn taak op zo’n moment is om zo sec mogelijk feiten te geven en samen te vatten.” Een royaltydeskundige noemt ze zichzelf niet. “Al heb ik vroeger wel altijd goed het tijdschrift Vorsten doorgenomen met mijn oma.” | Kersseboom verslaat, naast het presenteren van het ''NOS Journaal'', ''[[Koninginnedag]]'', ''[[Prinsjesdag]]'' en ''[[Veteranendag]]'' en doet sinds november 2009 ook de staatsbezoeken erbij. De Koninginnedaguitzending van 2009 in Apeldoorn beschouwt ze als het hoogtepunt in haar carrière, al is dit in de journalistiek tegelijkertijd heel cynisch: “Je wilt niet dát het gebeurt, maar áls het gebeurt, dan graag in mijn shift.” Bijna nooit raakt ze bij onderwerpen betrokken, ook niet wanneer er in deze uitzending opeens een auto tegen de Naald botst. “Daar hoef ik niet met overslaande stem commentaar bij te geven. Mensen bepalen op die momenten zelf wel of ze erdoor geraakt worden. Mijn taak op zo’n moment is om zo sec mogelijk feiten te geven en samen te vatten.” Een royaltydeskundige noemt ze zichzelf niet. “Al heb ik vroeger wel altijd goed het tijdschrift Vorsten doorgenomen met mijn oma.” | ||
Tussen al het presenteren en verslaggeven door, schrijft Kersseboom in 2009 samen met haar vader het boek | Tussen al het presenteren en verslaggeven door, schrijft Kersseboom in 2009 samen met haar vader het boek ‘'Rotterdam aan de hand van mijn (groot)vader. Verhalen over de Maasstad’'. Dit valt nog niet mee. Omdat ze gewend is om korte teksten te schrijven, moet ze even omschakelen. “En het was veel werk, echt veel werk. Als ik ooit nog een boek schrijf, neem ik twee maanden extra vrij.” Voorlopig blijft ze nog het ''NOS Journaal'' presenteren. “Ik blijf zolang de NOS en de kijkers het leuk vinden, ik zie wel. Als je mij zes jaar geleden had gezegd dat ik koningshuizen zou doen, had ik ook naar mijn voorhoofd gewezen.” | ||
[[Category:Televisienieuws|Kersseboom, Astrid]] [[Category:Personen|Kersseboom, Astrid]] [[Category:Nieuwspresentator|Kersseboom, Astrid]] [[Category:Presentator|Kersseboom, Astrid]] | [[Category:Televisienieuws|Kersseboom, Astrid]] [[Category:Personen|Kersseboom, Astrid]] [[Category:Nieuwspresentator|Kersseboom, Astrid]] [[Category:Presentator|Kersseboom, Astrid]] |
Huidige versie van 18 sep 2012 om 13:41
Naam | Astrid Kersseboom |
Geboren | Vlaardingen, 14 januari 1966 |
Functies | nieuwspresentator, presentator |
Bekend van | NOS Journaal, Studio Sport, NOS Actueel |
Periode actief | 2000-heden |
Trivia | Trivia |
Externe info | Astrid Kersseboom op Twitter |
Astrid Kersseboom in de media Oeuvre van Astrid Kersseboom |
Astrid Kersseboom wil na haar middelbare schooltijd in Schiedam van alles doen: van de Hogere Hotelschool en Muziekwetenschappen tot de Koninklijke Militaire Academie. Maar dan komt journalistiek voorbij: “Er was een soort klik in mijn hoofd toen alles samenviel: journalistiek en al wat daarbij hoorde. Ik dacht, dat ben ik.” Ze meldt zich aan voor de Academie voor de Journalistiek in Utrecht, waar ze haar vertellen dat ze wordt opgeleid voor het baanlozencentrum. Gelukkig is ze nooit werkloos geweest. Na haar afstuderen in 1987 gaat ze als bedrijfsjournalist aan de slag bij een gemeente-energiebedrijf in Rotterdam.
Een jaar later start ze bij Omroep Brabant, waar ze de volgende negen jaar als een duizendpoot voor de radio werkt: ze is redacteur, verslaggever, presentator en eindredacteur. Dit is volgens Kersseboom het voordeel van beginnen bij een kleine club: dat je van alles mag uitproberen en kunt kijken wat je leuk vindt om te doen. In 1998 richt ze zich vooral op het presenteren. Na tien jaar werken bij Omroep Brabant, houdt ze het er voor gezien en maakt ze de overstap naar de NOS, waar ze nieuwslezer wordt van het Radionieuws en even later ook invaller bij het Radio 1 Journaal.
Studio Sport en NOS Journaal
Wanneer Kersseboom in 2001 op het NOS-prikbord leest dat er een presentator wordt gezocht voor Studio Sport, wordt haar aandacht getrokken. Ze hoeft geen sollicitatiebrief te sturen, maar mag gelijk een screentest doen en wordt daarna aangenomen voor de ochtenduitzendingen. “Als het over sport gaat, weet ik vaak wel hoe de vlag erbij hangt, maar ik heb gelijk gezegd dat ik geen wandelende sportencyclopedie ben. Als je het de kijker maar geloofwaardig kunt vertellen.”
In 2002 solliciteert ze bij het NOS Journaal. Aangenomen als vaste presentator wordt ze niet, wel mag ze in de maand oktober invallen. '"Gerard Dielessen, de toenmalige hoofdredacteur van Studio Sport, zei al tegen mij: ‘Jij bent meer journaal dan sport. Ik ga proberen je naar het Journaal te krijgen.’ Daar was ik blij mee. Ik zag me namelijk niet 65 worden bij sport, maar wel bij het Journaal.” Dit duurt niet lang, want als vanwege een bezuinigingsmaatregel in 2004 de ochtendjournaals van sport verdwijnen, kan ze er meteen terecht.
Op een gemiddelde werkdag bepaalt ze samen met de redactie de volgorde en aanpak van onderwerpen en zet ze de presentatieteksten die worden aangeleverd door redacteuren, naar haar eigen hand. Het liefst is ze zoveel mogelijk betrokken bij de uitzending, zoals tijdens een ochtenddienst waarmee ze met een paar mensen de dag opstart.
Andere presentaties en een boek
Kersseboom verslaat, naast het presenteren van het NOS Journaal, Koninginnedag, Prinsjesdag en Veteranendag en doet sinds november 2009 ook de staatsbezoeken erbij. De Koninginnedaguitzending van 2009 in Apeldoorn beschouwt ze als het hoogtepunt in haar carrière, al is dit in de journalistiek tegelijkertijd heel cynisch: “Je wilt niet dát het gebeurt, maar áls het gebeurt, dan graag in mijn shift.” Bijna nooit raakt ze bij onderwerpen betrokken, ook niet wanneer er in deze uitzending opeens een auto tegen de Naald botst. “Daar hoef ik niet met overslaande stem commentaar bij te geven. Mensen bepalen op die momenten zelf wel of ze erdoor geraakt worden. Mijn taak op zo’n moment is om zo sec mogelijk feiten te geven en samen te vatten.” Een royaltydeskundige noemt ze zichzelf niet. “Al heb ik vroeger wel altijd goed het tijdschrift Vorsten doorgenomen met mijn oma.”
Tussen al het presenteren en verslaggeven door, schrijft Kersseboom in 2009 samen met haar vader het boek ‘'Rotterdam aan de hand van mijn (groot)vader. Verhalen over de Maasstad’'. Dit valt nog niet mee. Omdat ze gewend is om korte teksten te schrijven, moet ze even omschakelen. “En het was veel werk, echt veel werk. Als ik ooit nog een boek schrijf, neem ik twee maanden extra vrij.” Voorlopig blijft ze nog het NOS Journaal presenteren. “Ik blijf zolang de NOS en de kijkers het leuk vinden, ik zie wel. Als je mij zes jaar geleden had gezegd dat ik koningshuizen zou doen, had ik ook naar mijn voorhoofd gewezen.”