Peter R. de Vries: verschil tussen versies
Geen bewerkingssamenvatting |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
| Regel 7: | Regel 7: | ||
| overlijden_plaats = Amsterdam | | overlijden_plaats = Amsterdam | ||
| functies = [[:Category:Journalist | journalist]], [[:Category:Hoofdredacteur | hoofdredacteur]], [[:Category:Presentator | presentator]] | | functies = [[:Category:Journalist | journalist]], [[:Category:Hoofdredacteur | hoofdredacteur]], [[:Category:Presentator | presentator]] | ||
| bekend_van = ''[[Crime time]]'', ''[[Deadline]]'', ''[[Peter R. de Vries, misdaadverslaggever]]'' | | bekend_van = ''[[Crime time]]'', ''[[Deadline]]'', ''[[Peter R. de Vries, misdaadverslaggever]]'', ''[[RTL Boulevard]]'' | ||
| periode_actief = 1978-heden | | periode_actief = 1978-heden | ||
| werkt_samen_met = [[Jaap Jongbloed]], [[Kees van der Spek]] | | werkt_samen_met = [[Jaap Jongbloed]], [[Kees van der Spek]] | ||
| Regel 18: | Regel 18: | ||
}} | }} | ||
Peter R. De Vries is een van Nederlands bekendste journalisten. Hij heeft de term misdaadverslaggever vormgegeven. | Peter R. De Vries is een van Nederlands bekendste journalisten. Hij heeft de term misdaadverslaggever vormgegeven. De Vries ziet zichzelf als een "vierde instantie: een ombudsman die na de rechtbank, het gerechtshof en de Hoge Raad in actie komt." | ||
Misdaad zelf vindt | Misdaad zelf vindt hij eigenlijk stomvervelend, de psychologische kant daarentegen zeer fascinerend. Deze fascinatie voor misdaad is al aanwezig op jonge leeftijd. Op de lagere school troeft De Vries zijn medescholieren af met gedetailleerde kennis van de moorden op John F. Kennedy, Martin Luther King en een Delftse wurgmoord. | ||
Van zichzelf zegt | Van zichzelf zegt De Vries: "Als ik echt iets wil, dan lukt het me ook. Ik kan bergen verzetten." Als zijn sterke punten noemt hij: "vasthoudendheid, gedrevenheid, inzicht in de materie en dossierkennis." Bij hem geen valse bescheidenheid: "Als ik de optelsom maak van welke geruchtmakende zaken ik op mijn naam heb staan, kan daar niemand aan tippen." | ||
De Vries komt uit een reformatorisch gezin. Hierin ontwikkelt hij zich tot een buitenbeentje, dat net als zijn vader tegen gezag in opstand komt. De wekelijkse kerkgang tijdens ''[[Studio Sport]]'' wordt de aanleiding tot hoogoplopende ruzies. Hij is fanatiek en vasthoudend in zijn protesten. Het is een verzet tegen een macht, die groter is dan hijzelf. Later zal De Vries de kerk de rug toekeren en zonder plezier op zijn jeugd terugkijken. | |||
Hij doorloopt de havo op het Buitenvelderts Lyceum. Hierna vervult hij zijn dienstplicht als sergeant bij de Landmacht. Hij wordt bestuurslid van de Algemene Vereniging Nederlandse Militairen. Eerste stapjes naar een journalistieke carrière zijn zichtbaar. In die periode vervult hij de functie van eindredacteur van het maandblad ''Appèl''. | Hij doorloopt de havo op het Buitenvelderts Lyceum. Hierna vervult hij zijn dienstplicht als sergeant bij de Landmacht. Hij wordt bestuurslid van de Algemene Vereniging Nederlandse Militairen. Eerste stapjes naar een journalistieke carrière zijn zichtbaar. In die periode vervult hij de functie van eindredacteur van het maandblad ''Appèl''. | ||
De Vries begint zijn journalistieke loopbaan op de Haagse redactie van ''De Telegraaf'', in maart 1978. Na een jaar wordt hij naar Amsterdam overgeplaatst. Hij ontwikkelt een voorliefde voor misdaadverslaggeving en biedt aan de dagelijkse politiepersconferenties bij te gaan wonen. Snel is hij dé misdaadman van de krant. Hij stelt zich onafhankelijk op en is niet bang voor harde uitspraken. Hij staat op de vermelding van zijn middeninitiaal: er zijn namelijk al twee Peter de Vriessen journalistiek actief, zodat iets onderscheidends wenselijk is. Er wordt gegrapt dat de R. voor relaties staat. Inderdaad groeit zijn netwerk fenomenaal uit. | |||
In 1987 wordt | In 1987 wordt De Vries hoofdredacteur van het weekblad ''Aktueel''. Het blad gaat een groter accent op de misdaadverslaggeving leggen. In 1991 verlaat hij ''Aktueel'' en begint een eigen bureau in misdaadverslaggeving, Zijn kopij vindt een plek in het diverse media waaronder ''Algemeen Dagblad'' en ''Panorama''. Voor het blad ''Panorama'' spoort De Vries in 1994 Heineken-ontvoerder Frans Meijer op in Paraguay. Een vondst, die hem veel voldoening schenkt. | ||
In 1991 maakt | In 1991 maakt De Vries de overstap naar televisie. Samen met [[Jaap Jongbloed]] is hij oprichter, bedenker en eindredacteur van het misdaadprogramma ''[[Crime time]]'' van de TROS. De Vries is redacteur, Jongbloed doet de presentatie van het tweewekelijkse programma. Na vijf jaar televisie overweegt De Vries weer te gaan schrijven. Producent [[John de Mol]] overtuigd hem echter om naar RTL te komen. In 1995 krijgt hij hier zijn eigen programma, ''[[Peter R. de Vries, misdaadverslaggever]]''. Dit wordt wekelijks en vanaf september 1997 dagelijks uitgezonden. | ||
In 1998 switcht | In 1998 switcht De Vries nogmaals, nu naar SBS 6. RTL 4 heeft het te dure programma aan de kant geschoven. Het programma blijft ''[[Peter R. de Vries, misdaadverslaggever]]'' heten. Bij SBS 6 zorgt hij voor opzienbarende televisie. Grote aandacht krijgt het zogeheten ‘Mabel-gate’ (2003). Dit schandaal ontstaat, wanneer de verloofde van prins Maurits, Mabel Wisse Smit, moet toegeven in 1981 de topcrimineel Klaas Bruinsma te hebben gekend. De Vries dwingt deze bekentenis af, nadat hij in Zuid-Amerika een getuige voor de camera heeft gekregen. | ||
Meer spraakmakende televisie verzorgt | Meer spraakmakende televisie verzorgt De Vries begin 2008 als hij bekend maakt de zaak-Natalee Holloway te hebben 'opgelost'. Op 3 februari laat hij in zijn programma bekentenissen van Joran van der Sloot zien, opgenomen met verborgen camera's. Nederland zit aan de buis gekluisterd. De uitzending wordt uiteindelijk door meer dan 7 miljoen mensen bekeken. De beelden gaan de wereld over en krijgen met name in Amerika veel aandacht. De Vries wordt zelf ook uitgenodigd voor verschillende Amerikaanse actualiteitenprogramma's. Zijn optreden bij Fox News Channel trekt maar liefst 12 miljoen kijkers. | ||
Naast misdaadverslaggever is De Vries ook woordvoerder, zaakwaarnemer, vertrouwenspersoon en zelfs kroongetuige in zaken waar hij tevens als misdaadjournalist verslag van doet in talkshows. De Vries is regelmatig te gast in ''[[RTL Boulevard]]''. Na afloop van de uitzending van 6 juli 2021 wordt er -terwijl hij van de studio op het Leidseplein op weg is naar zijn auto- een aanslag gepleegd op zijn leven. | Naast misdaadverslaggever is De Vries ook woordvoerder, zaakwaarnemer, vertrouwenspersoon en zelfs kroongetuige in zaken waar hij tevens als misdaadjournalist verslag van doet in talkshows. De Vries is regelmatig te gast in ''[[RTL Boulevard]]''. Na afloop van de uitzending van 6 juli 2021 wordt er -terwijl hij van de studio op het Leidseplein op weg is naar zijn auto- een aanslag gepleegd op zijn leven. | ||
Versie van 15 jul 2021 13:18
| Naam | Peter Rudolf de Vries |
| Geboren | Aalsmeer, 14 november 1956 |
| Gestorven | Amsterdam, 15 juli 2021 |
| Functies | journalist, hoofdredacteur, presentator |
| Bekend van | Crime time, Deadline, Peter R. de Vries, misdaadverslaggever, RTL Boulevard |
| Periode actief | 1978-heden |
| Werkt samen met | Jaap Jongbloed, Kees van der Spek |
| Trivia | Trivia |
| Gallery | Gallery |
| Externe info | Officiële site |
Peter R. de Vries in de media Oeuvre Peter R. de Vries | |
Peter R. De Vries is een van Nederlands bekendste journalisten. Hij heeft de term misdaadverslaggever vormgegeven. De Vries ziet zichzelf als een "vierde instantie: een ombudsman die na de rechtbank, het gerechtshof en de Hoge Raad in actie komt."
Misdaad zelf vindt hij eigenlijk stomvervelend, de psychologische kant daarentegen zeer fascinerend. Deze fascinatie voor misdaad is al aanwezig op jonge leeftijd. Op de lagere school troeft De Vries zijn medescholieren af met gedetailleerde kennis van de moorden op John F. Kennedy, Martin Luther King en een Delftse wurgmoord.
Van zichzelf zegt De Vries: "Als ik echt iets wil, dan lukt het me ook. Ik kan bergen verzetten." Als zijn sterke punten noemt hij: "vasthoudendheid, gedrevenheid, inzicht in de materie en dossierkennis." Bij hem geen valse bescheidenheid: "Als ik de optelsom maak van welke geruchtmakende zaken ik op mijn naam heb staan, kan daar niemand aan tippen."
De Vries komt uit een reformatorisch gezin. Hierin ontwikkelt hij zich tot een buitenbeentje, dat net als zijn vader tegen gezag in opstand komt. De wekelijkse kerkgang tijdens Studio Sport wordt de aanleiding tot hoogoplopende ruzies. Hij is fanatiek en vasthoudend in zijn protesten. Het is een verzet tegen een macht, die groter is dan hijzelf. Later zal De Vries de kerk de rug toekeren en zonder plezier op zijn jeugd terugkijken.
Hij doorloopt de havo op het Buitenvelderts Lyceum. Hierna vervult hij zijn dienstplicht als sergeant bij de Landmacht. Hij wordt bestuurslid van de Algemene Vereniging Nederlandse Militairen. Eerste stapjes naar een journalistieke carrière zijn zichtbaar. In die periode vervult hij de functie van eindredacteur van het maandblad Appèl.
De Vries begint zijn journalistieke loopbaan op de Haagse redactie van De Telegraaf, in maart 1978. Na een jaar wordt hij naar Amsterdam overgeplaatst. Hij ontwikkelt een voorliefde voor misdaadverslaggeving en biedt aan de dagelijkse politiepersconferenties bij te gaan wonen. Snel is hij dé misdaadman van de krant. Hij stelt zich onafhankelijk op en is niet bang voor harde uitspraken. Hij staat op de vermelding van zijn middeninitiaal: er zijn namelijk al twee Peter de Vriessen journalistiek actief, zodat iets onderscheidends wenselijk is. Er wordt gegrapt dat de R. voor relaties staat. Inderdaad groeit zijn netwerk fenomenaal uit.
In 1987 wordt De Vries hoofdredacteur van het weekblad Aktueel. Het blad gaat een groter accent op de misdaadverslaggeving leggen. In 1991 verlaat hij Aktueel en begint een eigen bureau in misdaadverslaggeving, Zijn kopij vindt een plek in het diverse media waaronder Algemeen Dagblad en Panorama. Voor het blad Panorama spoort De Vries in 1994 Heineken-ontvoerder Frans Meijer op in Paraguay. Een vondst, die hem veel voldoening schenkt.
In 1991 maakt De Vries de overstap naar televisie. Samen met Jaap Jongbloed is hij oprichter, bedenker en eindredacteur van het misdaadprogramma Crime time van de TROS. De Vries is redacteur, Jongbloed doet de presentatie van het tweewekelijkse programma. Na vijf jaar televisie overweegt De Vries weer te gaan schrijven. Producent John de Mol overtuigd hem echter om naar RTL te komen. In 1995 krijgt hij hier zijn eigen programma, Peter R. de Vries, misdaadverslaggever. Dit wordt wekelijks en vanaf september 1997 dagelijks uitgezonden.
In 1998 switcht De Vries nogmaals, nu naar SBS 6. RTL 4 heeft het te dure programma aan de kant geschoven. Het programma blijft Peter R. de Vries, misdaadverslaggever heten. Bij SBS 6 zorgt hij voor opzienbarende televisie. Grote aandacht krijgt het zogeheten ‘Mabel-gate’ (2003). Dit schandaal ontstaat, wanneer de verloofde van prins Maurits, Mabel Wisse Smit, moet toegeven in 1981 de topcrimineel Klaas Bruinsma te hebben gekend. De Vries dwingt deze bekentenis af, nadat hij in Zuid-Amerika een getuige voor de camera heeft gekregen.
Meer spraakmakende televisie verzorgt De Vries begin 2008 als hij bekend maakt de zaak-Natalee Holloway te hebben 'opgelost'. Op 3 februari laat hij in zijn programma bekentenissen van Joran van der Sloot zien, opgenomen met verborgen camera's. Nederland zit aan de buis gekluisterd. De uitzending wordt uiteindelijk door meer dan 7 miljoen mensen bekeken. De beelden gaan de wereld over en krijgen met name in Amerika veel aandacht. De Vries wordt zelf ook uitgenodigd voor verschillende Amerikaanse actualiteitenprogramma's. Zijn optreden bij Fox News Channel trekt maar liefst 12 miljoen kijkers.
Naast misdaadverslaggever is De Vries ook woordvoerder, zaakwaarnemer, vertrouwenspersoon en zelfs kroongetuige in zaken waar hij tevens als misdaadjournalist verslag van doet in talkshows. De Vries is regelmatig te gast in RTL Boulevard. Na afloop van de uitzending van 6 juli 2021 wordt er -terwijl hij van de studio op het Leidseplein op weg is naar zijn auto- een aanslag gepleegd op zijn leven.
Prijzen en onderscheidingen
Gouden Beeld, naar aanleiding van de Puttense moordzaak (2002)
Prijs voor De Omroepman/vrouw van het jaar, voor het schoolvoorbeeld van gedegen onderzoeksjournalistiek (2003)
Emmy Award voor de uitzending over de zaak Natalee Holloway (2008)
Beeld en Geluid Award in de categorie informatie voor Peter R. de Vries, misdaadverslaggever (2008)
Beeld en Geluid Award in de categorie TV persoonlijkheid (2008)
Publicaties
De zaak Heineken (1983).
Uit de dossiers van commissaris Toorenaar (1985).
De ontvoering van Alfred Heineken (1987).
Cipier, mag ik een pistool van u? (1993).
Beroep: misdaadverslaggever (1992).
Een moord kost meer levens (1994).
De moord die nooit mag verjaren (2002).
Een crimineel liegt niet altijd ... (2004).
