RIAA correctie: verschil tussen versies
Geen bewerkingssamenvatting |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
Regel 1: | Regel 1: | ||
Bij het snijden van een grammofoonplaat moet rekening gehouden worden met de effecten die kunnen ontstaan door de grote frequentieverschillen in de muziek. Bij hoge tonen gaat de naald in de groef zeer snel heen en weer, bij lage tonen veel minder. De uitslag, amplitude, van de naald is bij hoge tonen zeer klein, dus de energie van die hoge tonen is ook kleiner dan die van de lage tonen. Hierdoor zal de ruis, die over het hele frequentiespectrum aanwezig is, vooral in de hoge regionen hoorbaar worden. Door nu de hoge frequenties met een grotere amplitude sterker op te nemen in het snijproces, wordt bereikt dat het niveau van de hoge tonen boven de ruis uitstijgt. Dit noemt men de pre-emphasis. (emphasis=nadruk, bevoordeling). De signaal/ruisverhouding wordt zo verbeterd. De verhouding tussen de hoge en de lage tonen is echter niet meer zoals de muziek hoort te klinken. In de versterker wordt daarom een soort filter, vaak het zogenaamde RIAA correctiefilter (Record Industries Association of America) aangebracht die de scheve verhouding tussen hoog en laag corrigeert. Leg nu de LP op de draaitafel van de [[grammofoon]] en plaats de naald in de aanloopgroef. Het resultaat is muziek zoals die hoort te klinken, en wel met een goede signaal/ruisverhouding. | Bij het snijden van een grammofoonplaat moet rekening gehouden worden met de effecten die kunnen ontstaan door de grote frequentieverschillen in de muziek. Bij hoge tonen gaat de naald in de groef zeer snel heen en weer, bij lage tonen veel minder. De uitslag, amplitude, van de naald is bij hoge tonen zeer klein, dus de energie van die hoge tonen is ook kleiner dan die van de lage tonen. Hierdoor zal de ruis, die over het hele frequentiespectrum aanwezig is, vooral in de hoge regionen hoorbaar worden. Door nu de hoge frequenties met een grotere amplitude, dus sterker op te nemen in het snijproces, wordt bereikt dat het niveau van de hoge tonen boven de ruis uitstijgt. Dit noemt men de pre-emphasis. (emphasis=nadruk, bevoordeling). De signaal/ruisverhouding wordt zo verbeterd. De verhouding tussen de hoge en de lage tonen is echter niet meer zoals de muziek hoort te klinken. In de versterker wordt daarom een soort filter, vaak het zogenaamde RIAA correctiefilter (Record Industries Association of America) aangebracht die de scheve verhouding tussen hoog en laag corrigeert. Leg nu de LP op de draaitafel van de [[grammofoon]] en plaats de naald in de aanloopgroef. Het resultaat is muziek zoals die hoort te klinken, en wel met een goede signaal/ruisverhouding. | ||
[[Categorie: techniek]] | [[Categorie: techniek]] |
Huidige versie van 27 dec 2021 om 10:19
Bij het snijden van een grammofoonplaat moet rekening gehouden worden met de effecten die kunnen ontstaan door de grote frequentieverschillen in de muziek. Bij hoge tonen gaat de naald in de groef zeer snel heen en weer, bij lage tonen veel minder. De uitslag, amplitude, van de naald is bij hoge tonen zeer klein, dus de energie van die hoge tonen is ook kleiner dan die van de lage tonen. Hierdoor zal de ruis, die over het hele frequentiespectrum aanwezig is, vooral in de hoge regionen hoorbaar worden. Door nu de hoge frequenties met een grotere amplitude, dus sterker op te nemen in het snijproces, wordt bereikt dat het niveau van de hoge tonen boven de ruis uitstijgt. Dit noemt men de pre-emphasis. (emphasis=nadruk, bevoordeling). De signaal/ruisverhouding wordt zo verbeterd. De verhouding tussen de hoge en de lage tonen is echter niet meer zoals de muziek hoort te klinken. In de versterker wordt daarom een soort filter, vaak het zogenaamde RIAA correctiefilter (Record Industries Association of America) aangebracht die de scheve verhouding tussen hoog en laag corrigeert. Leg nu de LP op de draaitafel van de grammofoon en plaats de naald in de aanloopgroef. Het resultaat is muziek zoals die hoort te klinken, en wel met een goede signaal/ruisverhouding.