Trivia: Mevrouw de minister: verschil tussen versies
Uit B&G Wiki
Geen bewerkingssamenvatting |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
| Regel 1: | Regel 1: | ||
* Scenarioschrijver [[Frank Ketelaar]] baseerde ''Mevrouw de minister'' op | * Scenarioschrijver [[Frank Ketelaar]] baseerde ''Mevrouw de minister'' op een politieke affaire jaren geleden, waarbij Karin Adelmund - destijds staatssecretaris van Sociale Zaken - snikkend in de Tweede Kamer de WAO-herkeuringen stond te verdedigen. 'Je kon gewoon zien dat ze er niet achter stond, maar ze stond het wel te verdedigen. Dat is iets wat de scenarioschrijver in me wakker roept: het geheim van de leugen. Grotere en mooiere leugens dan deze zijn bijna niet te vinden. Voor het oog van de natie iets verdedigen en daarna in huilen uitbarsten.' In Vrij Nederland las hij in een WAO-dossier over de lotgevallen van Elske ter Veld (voormalig staatssecretaris van Sociale Zaken), en toen zag hij zijn onderwerp voor zich. Hij hoefde alleen het onderwerp WAO nog maar te veranderen, om de link met de realiteit wat te verdoezelen. Want hoewel de realiteit de aanleiding was, geldt voor de scenarioschrijver. 'Feiten interesseren mij niet, het gaat mij om de emotie.' (Bron: Volkskrant, 11 mei 2002) | ||
* Om los te komen van het [[Den Haag Vandaag]]-gevoel is de serie opgenomen in zwart-wit, en werd gekozen voor het Vlaamse parlementsgebouw als locatie, in plaats van het Binnenhof. (Bron: Volkskrant, 11 mei 2002) | * Om los te komen van het [[Den Haag Vandaag]]-gevoel is de serie opgenomen in zwart-wit, en werd gekozen voor het Vlaamse parlementsgebouw als locatie, in plaats van het Binnenhof. (Bron: Volkskrant, 11 mei 2002) | ||
Versie van 17 nov 2009 13:54
- Scenarioschrijver Frank Ketelaar baseerde Mevrouw de minister op een politieke affaire jaren geleden, waarbij Karin Adelmund - destijds staatssecretaris van Sociale Zaken - snikkend in de Tweede Kamer de WAO-herkeuringen stond te verdedigen. 'Je kon gewoon zien dat ze er niet achter stond, maar ze stond het wel te verdedigen. Dat is iets wat de scenarioschrijver in me wakker roept: het geheim van de leugen. Grotere en mooiere leugens dan deze zijn bijna niet te vinden. Voor het oog van de natie iets verdedigen en daarna in huilen uitbarsten.' In Vrij Nederland las hij in een WAO-dossier over de lotgevallen van Elske ter Veld (voormalig staatssecretaris van Sociale Zaken), en toen zag hij zijn onderwerp voor zich. Hij hoefde alleen het onderwerp WAO nog maar te veranderen, om de link met de realiteit wat te verdoezelen. Want hoewel de realiteit de aanleiding was, geldt voor de scenarioschrijver. 'Feiten interesseren mij niet, het gaat mij om de emotie.' (Bron: Volkskrant, 11 mei 2002)
- Om los te komen van het Den Haag Vandaag-gevoel is de serie opgenomen in zwart-wit, en werd gekozen voor het Vlaamse parlementsgebouw als locatie, in plaats van het Binnenhof. (Bron: Volkskrant, 11 mei 2002)
