Oeuvre van Kees Linthorst: verschil tussen versies
Geen bewerkingssamenvatting |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
Regel 4: | Regel 4: | ||
[http://www.beeldengeluidwiki.nl/index.php/Kees_Linthorst | TERUG NAAR:[http://www.beeldengeluidwiki.nl/index.php/Kees_Linthorst MAIN] |
Versie van 25 jan 2010 17:28
Tot de bekendste films, waarvan Linthorst het geluid opnam, behoren Drop-out (Verstappen, 1971), Blue Movie (Verstappen, 1971), Mira (Fons Rademakers, 1971), The Family (Lodewijk de Boer, 1973), Rooie Sien (Frans Weisz, 1975), Dakota (Verstappen, 1975), Max Havelaar (Rademakers, 1976), Pastorale 1943 (Verstappen, 1978), Vroeger kon je lachen (Bert Haanstra, 1983), De Anna (Erik van Zuylen, 1983), An Bloem (Peter Oosthoek, 1984), De grens (Leon de Winter, 1984), De prooi (Vivian Pieters, 1985) en De ratelrat (Verstappen, 1987).
Hij monteerde het geluid van onder meer ROAR (Noel Marshall, 1981), Flesh & Blood (Paul Verhoeven, 1985) en De avonden (Rudolf van den Berg, 1989). Ook verantwoordelijk voor de beeldmontage van de laatste drie films van Fons Rademakers: Mijn vriend (1979), Oscarwinnaar De aanslag (1986) en The Rosegarden (1989), alsmede van Hector (Stijn Coninx, 1987), Odyssee d'amour (De la Parra, 1987), Een wolk van groen (Kees Hin, 1990), De zwijgende reiziger (Ibrahim Selman, 1994) en Blois: Couleur locale (Rolf Orthel, 2002).
TERUG NAAR:MAIN