Hans Pool: verschil tussen versies
(Nieuwe pagina aangemaakt met '{{ Infobox Persoon | illustratie = | naam = Hans Pool | geboorte_datum = 1962 | geboorte_plaats = Amsterdam | overlijden_datum = | overlijden_plaats = | fun...') |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
Regel 17: | Regel 17: | ||
}} | }} | ||
Voor de documentaireserie ''[[Van Moskou tot Madagan]]'' doet [[Jelle Brandt Corstius]] zijn eerste televisiepresentatie ervaring op onder regie van [[Hans Pool]]. Terugkijkend op het filmproces zegt de presentator: 'Wat zo fijn was aan Hans Pool als regisseur is dat hij niet eerst een idee heeft van ' zo hoort het', maar gaat kijken 'wat ben ik voor een persoon' . Hij past zich dan aan. Ik ben een beetje stuntelig en hij heeft daar naar gefilmd.' | Voor de documentaireserie ''[[Van Moskou tot Madagan]]'' doet [[Jelle Brandt Corstius]] zijn eerste televisiepresentatie ervaring op onder regie van [[Hans Pool]]. Terugkijkend op het filmproces zegt de presentator: 'Wat zo fijn was aan Hans Pool als regisseur is dat hij niet eerst een idee heeft van 'zo hoort het', maar gaat kijken 'wat ben ik voor een persoon' . Hij past zich dan aan. Ik ben een beetje stuntelig en hij heeft daar naar gefilmd.' (bron: Holland Doc) | ||
Niets vooraf uitmeten, maar filmen in het moment: veel filmmakers streven het na maar er zijn weinig filmmakers die de kunst zo beheersen als Hans Pool. Bij voorkeur vertelt hij grote verhalen aan de hand van kleine betekenisvolle details en verruilt hij de logische verhaallijn voor de associatieve. Met deze dramaturgische voorliefdes en de gedachte gebald op een oneindig 'nu', is het geen wonder dat elke film van de maker voelt als een lange reis. Als filmmaker heeft Pool de blik van een flaneur, die met een uiterst gevoelige en scherpe blik zijn omgeving analyseert en -omdat hij nu eenmaal passant is- hierbij nooit tot een oordeel komt. | Niets vooraf uitmeten, maar filmen in het moment: veel filmmakers streven het na maar er zijn weinig filmmakers die de kunst zo beheersen als Hans Pool. Bij voorkeur vertelt hij grote verhalen aan de hand van kleine betekenisvolle details en verruilt hij de logische verhaallijn voor de associatieve. Met deze dramaturgische voorliefdes en de gedachte gebald op een oneindig 'nu', is het geen wonder dat elke film van de maker voelt als een lange reis. Als filmmaker heeft Pool de blik van een flaneur, die met een uiterst gevoelige en scherpe blik zijn omgeving analyseert en -omdat hij nu eenmaal passant is- hierbij nooit tot een oordeel komt. |
Versie van 16 apr 2010 11:42
Naam | Hans Pool |
Geboren | Amsterdam, 1962 |
Functies | cameraman, regisseur, documentairemaker |
Bekend van | Van Dis in Afrika, Van Moskou tot Moermansk, Van Moskou tot Madagan, De Genco's |
Periode actief | 1992-heden |
Werkt samen met | Maaik Krijgsman, Jelle Brandt Corstius, Kees de Wilt |
Trivia | winnaar zilveren Nipkowschijf Van Dis in Afrika |
Hans Pool in de media Oeuvre Hans Pool |
Voor de documentaireserie Van Moskou tot Madagan doet Jelle Brandt Corstius zijn eerste televisiepresentatie ervaring op onder regie van Hans Pool. Terugkijkend op het filmproces zegt de presentator: 'Wat zo fijn was aan Hans Pool als regisseur is dat hij niet eerst een idee heeft van 'zo hoort het', maar gaat kijken 'wat ben ik voor een persoon' . Hij past zich dan aan. Ik ben een beetje stuntelig en hij heeft daar naar gefilmd.' (bron: Holland Doc)
Niets vooraf uitmeten, maar filmen in het moment: veel filmmakers streven het na maar er zijn weinig filmmakers die de kunst zo beheersen als Hans Pool. Bij voorkeur vertelt hij grote verhalen aan de hand van kleine betekenisvolle details en verruilt hij de logische verhaallijn voor de associatieve. Met deze dramaturgische voorliefdes en de gedachte gebald op een oneindig 'nu', is het geen wonder dat elke film van de maker voelt als een lange reis. Als filmmaker heeft Pool de blik van een flaneur, die met een uiterst gevoelige en scherpe blik zijn omgeving analyseert en -omdat hij nu eenmaal passant is- hierbij nooit tot een oordeel komt.
Met wat intellectueel tegengewicht levert deze filmstijl prachtige documentaires op. Dat is te zien in de series Van Dis in Afrika met auteur Adriaan van Dis en de twee Rusland documentairereeksen met Jelle Brandt Corstius Van Moskou tot Madagan en Van Moskou tot Moermansk. Maar ook in twee documentaires over kunst die Pool maakte samen met researcher/interviewer en kunsthistoricus Koos de Wilt, onder de titels Rembrandt Inc. en Views on Vermeer.
Hans Pool is geboren in 1962. Na het Atheneum aan het Spinoza Lyceum in Asmterdam, volgt hij een studie Nederlandse Taal en Letterkunde aan de Universiteit van Amsterdam. Eenmaal afgestudeerd, schrijft hij zich in bij afdeling Audiovisuele Vormgeving van de Koninklijke Academie in Den Haag, specialisatie camera en regie. In 1992 studeert hij af. Zijn Eindexamenfilm Polderweg 106 toont het gedeelde lot van twee bejaarde broers die met elkaar in een boerderij wonen en samen proberen het hoofd boven water te houden.
In de jaren die volgen werkt hij aan uiteenlopende reportage- en documentaireseries, onder meer voor productiebedrijf IDTV. De onderwerpen die in deze films voorbijkomen zijn erg divers, maar ze vinden elkaar in de voorkeur voor het uitlichten van het bijzondere in dat wat voor gewoon doorgaat. Zo bestaat de 12-delige serie De Bruiloft uit de schijnbaar basale vraag 'Waarom trouw je?' , die de maker tijdens de trouwdag aan bruid en bruidegom afzonderlijk vraagt. In Looking for an Icon vragen Maaik Krijgsman en Hans Pool zich af hoe een aantal wereldbekende Wordpress foto's de status van icoonbeeld hebben gekregen. Single Luck volgt een aantal eendagsvliegen in de muziekindustrie. Ook in zijn laatste documentaire, Views on Vermeer, verwondert de maker zich over een voldongen feit: waarom halen zo veel mensen inspiratie uit het werk van kunstschilder Johannes Vermeer, de schilder die niet meer dan 35 schilderijen als oeuvre heeft nagelaten?
In 2004 regisseerde Hans Pool en Maaik Krijgsman een drie delige documentaireserie die de dagelijkse blik van veel stedelingen voor goed heeft veranderd. Voor wie De Genco's heeft gezien, is het niet langer mogelijk om langs een Turkse buurtsupermarkt te lopen, zonder te denken aan die Turkse familie uit Amsterdam Oost, die het in drie generaties schopte van een eenpersoons levensmiddelenwinkeltje van vader Genco tot een keten van Amsterdamse supermarkten gedreven door twee voltallige families. Met een bijzonder verhaal achter een doodsaaie gevel, is de serie een verplichte cursus 'Reizen door je achtertuin' voor de televisiekijker. Voor wie Moermansk of Madagan vooralsnog even te ver vindt.