Opwindradio

In de tweede wereldoorlog wordt de elektriciteitsvoorziening onderbroken waardoor het voor de mensen die nog een –illegale- radio met lampen hebben onmogelijk wordt naar Radio Oranje te luisteren. Men zoekt allerlei manieren om toch elektriciteit voor de lamp op te wekken. Eén manier is bijvoorbeeld de trapradio, een dynamo op een trapnaaimachine.

Tegenwoordig zijn er nog steeds gebieden op de wereld waar geen elektriciteit voorhanden is, zoals in ver afgelegen en onderontwikkelde gebieden. Voor de mensen daar is een opwindend idee uitgewerkt. Het resultaat is de opwindradio. Met een sleuteltje windt men een veer op en die veer doet een kleine dynamo in de transistorradio draaien waardoor er een poosje geluisterd kan worden. In zonrijke landen worden ook radiootjes met ingebouwde zonnepaneeltjes gebruikt. Op deze manier is informatie toch beschikbaar. Zonne-energie is niet nieuw. In 1956 publiceert het blad Radiobulletin van AMRO een klein artikel waarin een experimentele ontvanger van General Electric wordt beschreven. Het apparaatje heeft een zakformaat, weegt 285 gram, heeft vier transistoren en zeven selenium foto-elektrische cellen, werkt continu in daglicht en kan zelfs spelen door belichting met een 100 watt gloeilamp.