NCRV
De Nederlandse Christelijke Radio-Vereniging (NCRV) is in 1924 opgericht en daarmee de oudste publieke omroep van Nederland. De NCRV is protestants-christelijk van signatuur. In de eerste decennia na haar oprichting liet de omroep een orthodox-protestants (gereformeerd) geluid horen; vandaag de dag maakt zij maatschappelijk betrokken programma’s voor radio, televisie en internet die niet uitsluitend iets te maken hebben met het christelijk geloof.
Sinds de invoering van het programmeermodel in september 2006 zijn de meeste programma’s van de NCRV te vinden op Nederland 2. Bekende titels zijn Netwerk en Man bijt hond. Maar ook op het brede, meer op amusement gerichte Nederland 1 zijn NCRV-programma’s te zien, zoals Praatjesmakers, De rijdende rechter en Babyboom. Op Nederland 3 biedt de NCRV ook programma’s aan. Op Z@pp is de NCRV vertegenwoordigd met jeugdprogramma’s als Willem Wever, De BZT-Show en SpangaS.
Veel beluisterde radioprogramma’s zijn: Stand.nl (radio 1), Cappuccino (radio 2), Knooppunt Kranenbarg (radio 2) en Plein 5 (radio 5) Internet wordt ingezet voor het initiëren en ondersteunen van eigen programma’s. Daarnaast zijn er zelfstandige sites voor jongeren. Voorbeelden hiervan zijn de maatschappelijk betrokken site www.mambapoint.tv, een platform voor kleinschalige ontwikkelingshulp en talentsites als www.ongekendtalent.nl en www.videotalent.nl.
Bekende NCRV-presentatoren zijn onder meer Ernst Daniel Smid, Caroline Tensen, Joris Linssen, Jetske van den Elsen, mr. Frank Visser, Jochem van Gelder en Mieke van der Weij. Coen Abbenhuis is algemeen directeur, Leo Born is voorzitter van de vereniging.
De meeste omroepen komen voort uit het middenveld, als maatschappelijke initiatief van burgers. De radio was voor de oprichters belangrijk om het evangelie daar te brengen waar men anders geen toegang had. Het was ook een middel om ‘het christelijk volksdeel’ te bevestigen en te ondersteunen. De taak was ruimer dan het uitzenden van kerkdiensten, morgenwijdingen en dergelijke. Toch was het uitzenden van kerkdiensten goed voor de relatie met de kerken, wat behoorlijk bijdroeg aan de bestaanszekerheid van de NCRV. Door de komst van de EO in 1967 kon de NCRV zich verder ontwikkelen tot een meer open omroep, die mens- en maatschappijgericht is, vanuit de protestants-christelijke inspiratie.
