Bert Tigchelaar
| Naam | Bert Tigchelaar |
| Geboren | Zwolle, 1946 |
| Gestorven | Lemele, 29 oktober 2004 |
| Functies | verslaggever |
| Bekend van | Hier en nu, NOS Journaal |
| Periode actief | 1976-2004 |
| Trivia | Werkte als commentator vanaf 2002 voor de WDR |
Bert Tigchelaar in de media Oeuvre Bert Tigchelaar | |
Op het TV-scherm als commentator herkenbaar door zijn markante snor. Vooral bekend om zijn heldere en onbevooroordeelde blik op de samenleving van onze Oosterburen. Bert functioneert als intermediair tussen Nederland en Duitsland; hij probeert het anti-Duitse vooroordeel waarmee de naoorlogse generatie opgevoed is weg te nemen.
Bert studeert Volkenrecht en Internationale Betrekkingen in Utrecht. Hij besluit na zijn studie journalist te worden. Hij komt al snel in het wereldje terecht. Zo werkt hij voor enkele kranten, waaronder De Gooi- en Eemlander. Hij begint zijn omroepcarrière als buitenlandredacteur/commentator bij de actualiteitenrubriek Hier en Nu van de NCRV-radio.
Vanaf 1980 is Bert gestationeerd in Duitsland. Vanuit Bonn, de toenmalige hoofdstad van West-Duitsland, doet hij als buitenlands correspondent verslag voor de NOS-radio en de Haagsche Courant. Jarenlang verslaat hij Politieke, sociaal-economische en culturele ontwikkelingen in Duitsland en Oostenrijk. Na de val van de Muur in 1989 verstigt Bert zich in Berlijn.
Bert beëindigt zijn werkzaamheden als correspondent in 2002 en keert terug naar Nederland. Bert wordt opgevolgd door Margriet Brandsma. Vanaf dan is hij werkzaam als freelance-journalist, maar ook als commentator voor de Duitse zender WDR. Zo becommentarieert hij voor onze Oosterburen de uitvaart van prins Claus en het huwelijk van prins Willem Friso en Mabel Wisse Smit. Verder geeft hij lezingen en voordrachten. Ook treedt hij op als discussieleider in fora en verzorgt hij gastcolleges op universiteiten en hogescholen over talloze onderwerpen.
Op 58-jarige leeftijd overlijdt Bert Tigchelaar aan een hartstilstand.
Publicaties
Alle Duitsers dragen een Lederhose (1993).
De gemiste kans (2004).
