Harry Bannink
Naam | Harry Bannink |
Geboren | Enschede, 10 juli 1929 |
Gestorven | Bosch en Duin, 19 oktober 1999 |
Functies | Componist, Musicus |
Bekend van | De film van Ome Willem, Ja zuster, nee zuster, J.J. de Bom, voorheen de kindervriend, Klokhuis, Stratemakeropzeeshow, 't Schaep met de vijf pooten |
Periode actief | 1950-1999 |
Werkt samen met | Conny Stuart, Willem Wilmink, Joost Prinsen, Edwin Rutten, Wieteke van Dort |
Harry Bannink in de media Oeuvre van Harry Bannink |
"He bah ome Willem, dat is vies!" Bij een grote groep jongeren die opgroeien in de jaren '70 en '80 is Harry Bannink vooral bekend dankzij deze woorden. Op een ander terrein geniet hij nog meer roem. Als componist is Harry Bannink een legende. In zijn ruim veertig jarige loopbaanop schrijft Harry meer dan drieduizend composities, waaronder legendarische nummers als "Op een mooie pinksterdag" en "Vluchten kan niet meer". Kenmerkend voor Bannink is zijn bescheidenheid en loyaliteit. Met veel kleinkunstenaars sluit hij levenslange bondgenootschappen. Zo werkt hij een lange tijd innig samen met Annie M.G. Schmidt.
Na de oorlog doet Harry staatsexamen piano aan het Koninklijk Conservatorium in Den Haag. Vervolgens volgt hij een kleinkunstworkshop bij de KRO. Hier leert hij de basisprincipes van het liedjesschrijven. In de jaren '50 is Harry te bewonderen in verschillende jazz-formaties. In sommige gevallen is hij zelfs één van de zangers. Achter een piano voelt hij zich echter het meest prettig. Behalve de jazzbands maakt Harry in deze periode ook amusementsmuziek voor bruiloften en partijen.
Harry's talent blijft niet onopgemerkt. Zo vraagt Wim Sonneveld hem in 1963 als begeleider. Het blijkt een vruchtbare samenwerking. Het duo schrijft onder anderen de bekende songs "Nikkelen Nelis", "Tearoom tango" en "Zeg maar ja tegen het leven". De samenwerking met Sonnevel levert Bunnink een andere belangrijke creatieve partner op. Via Sonnevelds impresario John de Crane komt Bannink in contact met Annie M.G. Schmidt.
Het blijkt een gouden combinatie te zijn. Het duo zet de Nederlandse musical op de kaart. Het begint in 1965 met Heerlijk duurt het langst hierna volgen onder anderen En nu naar bed (1971), Wat een planeet (1973), Madam (1981) en Ping Ping (1984). Diverse liedjes uit de musicals als "Vluchten kan niet meer" gezongen door Jenny Arean en Frans Halsema en "Op een mooie Pinksterdag" door Leen Jongewaard en Andre van den Heuvel zijn enorm geliefd.
Behalve in het theater levert Bannink ook zijn bijdrage aan televisieproducties. Zo is hij met Annie M.G. Schmidt verantwoordelijk voor de muziek in de serie Ja zuster, nee zuster en schrijft hij met Eli Asser muziek voor 't Schaep net de 5 pooten. Een enkele keer komt Harry zelf in beeld. Bij de Film van Ome Willem is hij lange tijd als één van de Geitebreiers een belangrijk onderdeel van het programma. Jarenlang is Harry werkzaam als vaste muziekschrijver voor met name kinderprogramma's. Tot op late leeftijd werkt hij als componist nog mee aan programma's als Het klokhuis en Sesamstraat.
In 1999 verschijnt er een album van Bunnink waarop hij voor het eerst de nummers die hij samen met Annie M.G. Schmidt heeft geschreven zelf zingt. Verder verleent hij in dat jaar zijn medewerking aan een boek over de TV serie Ja zuster, nee zuster. De feestelijke presentatie van het boek, dat voor een groot deel in het teken van hemzelf zou komen te staan, maakt hij helaas niet meer mee. op 19 oktober 1999 overlijdt Harry Bannink op 70 jarige leeftijd in zijn woning in Bosch en Duin.