Sipke van der Land
| Naam | Sipke van der Land |
| Geboren | Kollum, 12 februari 1937 |
| Gestorven | Wassenaar, 22 november 2015 |
| Functies | Presentator, schrijver |
| Bekend van | Langs heilige huisjes, De swingende kerk van San Francisco |
| Periode actief | |
Sipke van der Land in de media Oeuvre van Sipke van der Land | |
---Jeugdjaren---
Sipke van der Land werd in 1937 geboren in het Friese Kollum. Na de verhuizing van het gezin van der Land van het Friese Kollum naar Wassenaar gaat van der Land, theologie en Nederlands studeren. Daarna gaat hij werken als leraar aan het christelijk Lyceum in Leiden. Ook als spreker maakte Van der Land naam. Zo kwam hij terecht bij de NCRV, eerst bij de radio en later bij de tv.
---Televisie---
Hij maakte in 1968 zijn eerste televisieprogramma's voor de NCRV en twee jaar daarna kreeg hij wekelijkse televisieprogramma's die hij produceerde en presenteerde, zoals Je kunt het geloven of niet. Ook maakte hij documentaires over Bijbelse landen. Van der Land presenteerde en produceerde vanaf 1968 tv-programma’s als Je kunt het geloven of niet en Langs heilige huisjes. Ook maakte hij documentaires over locaties die in de bijbel voorkomen. Geruchtmakend was zijn serie over sektes Niet te geloven en het bijbehorende boek Wat bezielt ze? (1980).
---Andere activiteiten---
Behalve het maken van televisie maakte Van der Land radioprogramma's, schreef hij boeken over geloven, kunst en poëzie. Hij debuteerde in 1966 met het kinderboek Ik heb een mes (1966). Ook hield hij veel lezingen. Bekendheid verwierf hij vooral door religieuze programma’s. Daarnaast was hij betrokken bij geldwervingsacties voor kerken in de derde wereld en voor organisaties zoals Unicef, het Leger des Heils en Zending over Grenzen. In 1977 publiceerde Van der Land een bewerking van Thomas a Kempis’ ”Navolging van Christus”, een jaar later van Augustinus’ ”Belijdenissen”. Ook bewerkte hij de ”Institutie” van Calvijn en de ”Tafelgesprekken” van Luther. In de jaren tachtig en negentig schreef hij vooral Bijbelse dagboeken en bundels met gebeden en verhalen. De gereformeerd opgevoede Van der Land hield zich later verre van kerkgenootschappen. „In de kerkelijke wereld is hij altijd bewust een buitenbeentje gebleven, omdat hij geen vaste verbintenis met een bepaalde kerk had, maar onafhankelijk bleef”, zo vermeldt Van der Lands website. (bron:Nederlands Dagblad)
