It's me
| Periode | 1976 |
| Beschikbaar in archief | Beeld en Geluid |
| Genre | Artistieke film |
| Decennia | 1970-1979 |
| Lengte | 68 minuten |
| Medium | bioscoop, 16mm/35mm, kleur |
Beschrijving
Een filmactrice krijgt telefonisch een aanbod. Zij is alleen op haar appartement en moet binnen anderhalf uur een beslissing nemen.
Makers
Regie Frans Zwartjes
Actrice Willeke van Ammelrooy
Adviseur Sjef Teuns
Camera Mat van Hensbergen en Frans Zwartjes
Montage Wouter Snip
Muziek Lodewijk de Boer en Frans Zwartjes
Tekst Nol van Dijk
Decor Frans Zwartjes, Trix Zwartjes, Floor Peters
Make-up Diane Simard
Geluid Boy van Hattum
Mixage Jan van Sandwijk
Productie-assistent Floor Peters
Titels Gerrit van Dijk
Productie Nico Crama
Subsidie Ministerie CRM
Achtergrondinformatie
Ironisch genoeg waagde Nico Crama zich na de organisatie van de Dag van de Korte Film in Den Haag aan de productie van een lange film - en wel voor een cineast die tot dan toe alleen maar korte films had gemaakt: Frans Zwartjes. Deze docent aan de Vrije Academie Psychopolis in Den Haag had een internationaal erkend oeuvre van ‘avant-garde films’ opgebouwd. Het ministerie van CRM stelde hem in staat een lange film te maken: It's me. Bijzonderheid was de medewerking van Willeke van Ammelrooy. Sinds Mira (Fons Rademakers, 1971) gold ze als het sex-symbool van de Nederlandse film. In It's me kreeg Van Ammelrooy, die kort daarvoor met haar eerste korte film Rust (1976) blijk had gegeven van haar aspiraties als filmmaker, de kans om te laten zien wat ze als actrice in haar mars had.
Opgeblazen van 16mm naar 35mm, werd de film door Pieter Goedings van de Amsterdamse bioscoop The Movies in roulatie gebracht. Samen met zijn Amsterdamse collega Cor Koppies (Cinetol, later Cinecenter) was Goedings een van de weinige exploitanten/distributeurs, die serieuze belangstelling hadden voor de films die Crama produceerde. Zo was Goedings een uitgesproken liefhebber van het werk van Paul Driessen en bracht Koppies The Boulevard of broken dreams in roulatie.
