Ringleiding

Ringleiding, een begrip voor mensen met een gehoorstoornis welbekend. Voor veel mensen met gehoorschade is de ringleiding de uitkomst om toch te kunnen luisteren naar de programma’s die op radio en televisie worden uitgezonden zonder de huisgenoten op te zadelen met keihard geluid. Het audio(geluid)signaal van bijvoorbeeld de televisie wordt toegevoerd aan een aparte versterker die het signaal toevoert aan een draad die in een kring ergens in de kamer wordt bevestigd. Dat kan zijn via de plint langs de vloer, tegen een muur of aan het plafond. Wanneer de kring wordt aangestuurd loopt er een elektrische stroom door de ring met het frequentiespectrum van het geluid. Deze stroom veroorzaakt een wisselend magnetisch veld dat door inductie wordt opgepikt door een andere kring, meestal een spoeltje met vele windingen. Deze spoel is klein want hij zit in het gehoorapparaat van de luisteraar. Wanneer deze het gehoorapparaat instelt op de stand -T- dan zal het apparaat het door de spoel opgepikte geluid verwerken en hoorbaar maken voor de drager ervan.

Het principe van de ringleiding kent veel toepassingen. In kerken is vaak ook een ringleiding aanwezig, plaatsen waar men via een loket zaken doet kunnen er mee zijn uitgerust, scholen voor leerlingen met gehoorproblemen hebben de ringleiding in de bankjes ingebouwd. Omdat deze laatste ringleidingen een zwak magnetisch veld opbouwen zullen de leerlingen geen last hebben van de andere lokalen waar de ringleiding ook in de bankjes zijn bevestigd. De leraar kan gewoon praten via de kleine microfoon die hij aan zijn kleding draagt. In een flatgebouw, waar ook andere woningen van een ringleiding zijn voorzien moet er rekening mee worden gehouden dat twee verschillende systemen elkaar kunnen storen. De monteur die deze systemen aanlegt zal daar rekening mee houden door het slim plaatsen van de ringleiding en het vermogen niet te sterk in te stellen.