Hans Sleeuwenhoek
| Naam | Hans Carol Leopold Sleeuwenhoek |
| Geboren | Zaandam, 26 augustus 1939 |
| Gestorven | Utrecht, 20 september 2017 |
| Functies | journalist, programmamaker, hoofd informatieve programma's |
| Bekend van | Attentie, Hier en nu, Rondom tien |
| Periode actief | 1967-1998 |
| Werkt samen met | Henk Mochel |
| Media |  |
Hans Sleeuwenhoek in de media Oeuvre Hans Sleeuwenhoek | |
Journalist die de discussie niet schuwt
Jostiband
Sleeuwenhoek heeft een zwak voor mensen met een verstandelijke handicap en hij is het die de Jostiband flink promoot en schrijft er een boek over. Een jaar lang trekt hij met hen op, waardoor hij het vertrouwen krijgt van de bandleden. Hij vertaalt en schrijft boeken. Ook vervult hij een aantal maatschappelijke functies. Zo is hij secretaris van het Nationaal Revalidatie Fonds; initiator van de Nationale Toekomst Prijs en drijvende kracht achter de regionale VVV op de Utrechtse Heuvelrug. Verder leest hij boeken in voor blinden.
Gezin
Sleeuwenhoek komt uit een groot gezin bestaande uit drie jongere zussen, moeder Geertruida Leentvaar en vader Klaas Teunis. Vader Sleeuwenhoek werkt aanvankelijk als marechaussee. Dit heeft als gevolg dat het gezin vaak van locatie verhuist. Ze komen onder meer via Bussum, Brielle en Alphen aan de Rijn uiteindelijk in Rotterdam terecht. Hier stapt zijn vader over naar de handel en leidt een bedrijf van automaterialen.
Jeugd
Sleeuwenhoek brengt in Rotterdam het grootste deel van zijn jeugd door. Hij bezoekt er de mulo en het Marnix-gymnasium. Als het gezin vervolgens naar Breda verhuist doet hij daar ook nog het staatsexamen H.B.S.-A. In Breda start hij als één van de eersten in Nederland een gratis huis-aan-huisblad. Via de streekredactie bij de later opgeheven Nieuwe Haagsche Courant gaat hij in 1963 bij de Nieuwe Rotterdamsche Courant werken. Eerst als algemeen verslaggever, later als parlementair redacteur.
Actualiteiten
In 1967 wordt hij redacteur-verslaggever en presentator van de toenmalige actualiteitenrubriek Attentie, dat later wordt omgedoopt in Hier en Nu. Daarnaast maakt hij voor de NCRV een aantal documentaires. Als hij in 1977 in een programma minister Van Agt interviewt, komt dat hem en eindredacteur René Eijbersen op een berisping te staan door NCRV-directeur Geerink-Bakker. Dit interview werd onderbroken door telefoontjes en satire en volgens Geerink-Bakker werd Van Agt, een politicus van CDA-huize in een hoek gedreven.
Begin jaren tachtig start Sleeuwenhoek met de redactie en presentatie van Rondom tien. In dit praatprogramma worden vaak moeilijke onderwerpen en taboes besproken met deskundigen en ervaringsdeskundigen. ‘De haan met zijn vrouwen’ wordt hij een tijdlang bij de NCRV genoemd, omdat de redactie van Rondom tien geheel uit vrouwen bestaat.
Hans Sleeuwenhoek is het prototype van een echte NCRV-man en dat straalt hij ook uit: eerlijk en betrokken. In de reportages en andere programma’s die hij maakt is hij een journalist die absoluut hoor- en wederhoor toepast. In de tijd dat hij Rondom tien maakt, stelt hij spraakmakende onderwerpen aan de orde en weet de discussies op een rustige en beheerste manier te leiden, ook al lopen de emoties soms hoog op. Zijn laatste uitzending van Rondom Tien spreekt hij met de gehandicapten van het gezinsvervangende tehuis De Nieuwe Spade in Nunspeet. Sleeuwenhoek in een interview met Nieuwsblad van het Noorden: 'Ik wilde niet weggaan zonder zo'n programma eindelijk gemaakt te hebben. Er wordt altijd namens en over die mensen gepraat. Ik wilde ze eens zelf over zichzelf laten vertellen. Het past in mijn filosofie dat televisie in feite het grootste communicatie-medium is. Een geweldig middel om mensen met elkaar in contact te brengen. Het medium bij uitstek om mensen te laten zien hoe andere mensen leven. Met televisie kim je begrip kweken. Of laten zien hoe het anders kan. Dat is toch fantastisch?"
In 1991 wordt Sleeuwenhoek hoofd afdeling Informatieve Programma’s bij de NCRV-televisie. Hij maakt in 1998 gebruik van de VUT-regeling en legt zich toe op het schrijven van boeken. Sleeuwenhoek is getrouwd met Tineke Busink, ex-hoofdleidster van een kleuterschool. Het echtpaar heeft twee dochters: Nicolette (1965) en Elaine (1967). Zoon Marcel (1969) werkt als producer bij de NCRV-televisie.
Publicaties
Een prachtvol lustoord, (1999)
Als de kinderen het maar naar hun zin hebben (2002)
De mensen van de Jostiband (2003)
Onderscheidingen
- televisiedocumentaire 'Moe, we blijven altijd bij je' wint in 1978 Zilveren Pegasus op het internationale festival Premias Ondas in Barcelona
Bron: Nieuwsblad van het Noorden, 11-05-1991
