Kus
Periode | 2009 |
Beschikbaar in archief | Beeld en Geluid |
Genre | Korte film |
Decennia | 2000-2009 |
Lengte | 10”01” |
Medium | Film |
Externe info | Bekijk Kus |
Beschrijving
Korte film van Joost van Ginkel, maakt deel uit van serie 2009 van het NPS-project Kort!.
De film geeft het afscheid weer tussen vader Daan en zijn zoontje Bruno. Daan zal binnenkort voor onbepaalde tijd vertrekken op een militaire missie, en laat zijn hoofd en baard scheren door zijn zoon. Intussen geeft hij Bruno antwoord op vragen over de missie die hem wachten staat.
Het afscheid wordt afgewisseld met symbolische beelden van Bruno die een fatale oorlogsstrijd nabootst met speelgoedsoldaatjes.
Cast
Bruno - Koen Dobbelaer
Daan - Thijs Römer
Esther - Margien van Doesen
Makers
Scenario en regie Joost van Ginkel
Producent Gijs van de Westelaken
Productiemaatschappij Column Film
Eindredactie NPS Marina Blok
Productie NPS Karlijn Landman
Uitvoerend producent Ellen Havenith
Director of Photography Rogier den Boer
Geluid Jeroen van den Heuvel
Licht Bart Wiersma
Art Director/Setdresser Erika Raab
Styling Ingrid Blankendaal
Haar en Make-up Thea Colenbrander
Montage Bob Soetekouw
Sound Design Ruud de Boer
Muziek Amir Swaab, Jorg Kaaij
Achtergrondinformatie
Kus is een productie van Column Film, gemaakt voor project Kort! in opdracht van omroep NPS met financiële steun van het Nederlands Fonds voor de Film, het Stimuleringsfonds Nederlandse Culturele omroepproducties en het CoBO Fonds.
Het is na twaalf jaar televisieproducties het tweede filmproject van maker Joost van Ginkel. Net als zijn eerste korte film Zand kan ook Kus een succes genoemd worden: het werd geselecteerd op prestigieuze internationale filmfestivals zoals het Tribeca Film Festival in New York en het Festival du Cinema Europeen in Lille, en won op het International Short Film Festival in Nijmegen de Go Short Award voor Best Short Film: Dutch. De jury was zeer te spreken over het regisseerwerk van Van Ginkel, en vond ook de acteerprestaties van de jonge Koen Dobbelaer indrukwekkend.
Van Ginkel vertelde in juli 2010 tijdens een interview in het VPRO-radioprogramma De Avonden dat het hem was opgevallen dat we in de media vaak slechts met nummers en aantallen worden geconfronteerd wanneer het om oorlogsslachtoffers gaat. Met deze film wilde hij een gezicht geven aan de mensen die in oorlog gevallen zijn en hun nabestaanden.