Trillerbobine

In de eerste zenders voor draadloze telegrafie wordt gebruik gemaakt van vonken om het signaal te moduleren. Voor het opwekken van een vonk is een zeer hoge spanning nodig die duizenden volt bedraagt. Er wordt gebruik gemaakt van een trillerbobine, ook wel ruhmkorff-inductor genoemd. Deze is in feite een transformator met in de primaire wikkeling een beperkt aantal wikkelingen van dikker draad, en in de secundaire zeer veel wikkelingen van dun draad.

De triller is in feite een schakelaar die snel achter elkaar open en dicht gaat. Hij onderbreekt de stroom in de primaire wikkeling zodat in de secundaire wikkeling door transformatie een hoge spanning van duizenden volts wordt opgewekt.

Radio-amateurs gebruiken in het begin vaak een trillerbobine uit de T-Ford. In die auto had iedere cylinder zijn eigen bobine om ervoor te zorgen dat de bougie een vonk maakt die het brandbare mengsel in de cylinder ontsteekt.