Joop den Tonkelaar
| Naam | Johannes Franciscus den Tonkelaar |
| Geboren | onbekend, 4 januari 1926 |
| Gestorven | De Bilt, 27 november 2001 |
| Functies | weerpresentator |
| Bekend van | NTS Journaal |
| Periode actief | 1953-1968, 1977 |
| Trivia | Trivia |
| Gallery | Gallery |
Joop den Tonkelaar in de media Oeuvre van Joop den Tonkelaar | |
Joop den Tonkelaar is een Nederlandse meteoroloog die vooral bekend is geworden als "de hand" van het weerbericht op televisie tussen 1953 en 1968.
Van 1943 tot 1947 is Den Tonkelaar werkzaam bij de PTT. In oktober 1947 komt hij in dienst van het Koninklijk Nederlands Meteorologisch Instituut (KNMI) als technisch assistent bij de afdeling weerdienst en luchtvaartmeteorologie. Een jaar later vertrekt hij om vliegveldmeteoroloog te worden op Schiphol. Vanaf 1951 is hij weer in dienst bij het KNMI.
In 1953 beleeft Den Tonkelaar zijn televisiedebuut als weerpresentator. Hij is de tweede weerman in Nederland, na C.J. van der Ham. Slechts zijn hand komt in beeld, maar ook af en toe een puntje van zijn baard. Den Tonkelaar maakt zijn vlotte weerpraatjes interessant met anekdotische bijzonderheden. Zijn taalgebruik zorgt voor veel ingezonden brieven. Zo noemt hij een mooie nazomer in september een "oudewijvenzomer". Op woensdag 13 maart 1968 tekent Den Tonkelaar voor de laatste keer met lippenstift op de weerkaart. De NTS laat daarna het weer door de Journaal-presentator het weerbericht voorlezen terwijl een door het KNMI geproduceerde weerkaart wordt getoond. Den Tonkelaar presenteert in 1977 het Teleac-programma Wij en het weer. Hij blijft in dienst van het KNMI tot 29 november 1985.
Op zijn vakgebied staat hij bekend als zeer deskundig. Actuele ontwikkelingen houdt hij nauwlettend in de gaten, maar ook wetenschappelijk onderzoek heeft zijn interesse. Zelf verzorgt hij diaseries en lezingen en schrijft hij artikelen en rapporten over de meteorologie. Van zijn hand verschijnen het boek Middelen en mogelijkheden der meteorologie (1953) en de brochure Het KNMI in de weer (1974). Verder is hij redacteur van het boek De mens en het weer (1979) van Chriet Titulaer, bewerkt hij de Wolkenbilder Wettervorhersage van Claus Keidel tot Wolken voorspellen het weer (1981), en draagt hij bij aan het boek Weergaloos Nederland (1997).
In zijn vrije tijd doet Den Tonkelaar graag aan hardlopen en schaatsen. Hij heeft aan meerdere Elfstedentochten meegedaan en drie kruisjes binnengehaald. In 1952 rijdt hij met zijn motor naar Finland om de Olympische Spelen bij te wonen. Daarna wordt dit een favoriete bestemming en - als het even kan - laat hij zijn liefde voor Finland in zijn weerpresentaties terugkomen.
