Wim T. Schippers

Naam	Willem Theodoor Schippers
Geboren	Groningen, 1 juli 1942
Functies	acteur, beeldend kunstenaar, componist, presentator, programmamaker, tekstschrijver
Bekend van	Barend is weer bezig, Hoepla, Fred Haché Show, De Nationale Wetenschapsquiz, De ondergang van de Onan, Ronflonflon met Jacques Plafond, Zomergasten
Periode actief	1967 -
Werkt samen met	Dolf Brouwers, Gied Jaspars, Wim van der Linden, Harry Touw,
Wim T. Schippers in de media Oeuvre van Wim T. Schippers

Wim T. Schippers (de T. is hij gaan gebruiken sinds Willem Duys zich Willem O. Duys noemde) oefent via de massa-media al decennia lang grote invloed uit. Zijn activiteiten alleen of samen met ‘geloofsgenoten’ hebben een verzameling onvergetelijke radio en televisieprogramma’s opgeleverd. Hij is op zijn best wanneer hij verwarring sticht en als hij niet doet wat men van hem verwacht – en zelfs dat niet. Zijn aparte humor verrast keer op keer en hij is een meester in het omdraaien van de dingen. Vele malen zorgt hij voor rellen door zijn vernieuwende manier van kunst en televisie maken.

Critici kunnen hem vaak niet plaatsen en de programma’s met Fred Haché en (vooral) Sjef van Oekel leveren stormen van protest op. De kranten kunnen de stroom woedende ingezonden brieven vaak niet aan. Wim T. geniet van al die aandacht en bedenkt hoe hij nog verder kan gaan. Dat hij ook een geaccepteerd beeldend kunstenaar is, bewijst de grote overzichtstentoonstelling die hij in 1997 krijgt in het Centraal Museum in Utrecht.

Wim T. brengt zijn jeugd door in Bussum waar hij de HBS volgt. Na de HBS vertrekt hij naar de grafische afdeling van de toenmalige Kunstnijverheidsschool – de latere Rietveld Academie. Wanneer hij in zijn schooltijd al een paar kunstwerken aan het Stedelijk Museum verkoopt ontstaat een rel en Wim verlaat voortijdig de schoolbanken. Hij gaat a-dynamische kunst maken en laat zich inspireren door de internationale kunststroming Fluxus, waarin vormen als muziek, beeldende kunst, poëzie en film worden gecombineerd. Wim T. maakt naam met het leeggooien van een flesje limonade in zee en de meters hoge stoel in het Amsterdamse Vondelpark.

Eind jaren zestig ontdekt Wim T. de televisie en maakt roemruchte programma’s, waarvan de wereldberoemde scène van een blote Phil Bloom in Hoepla een bekend voorbeeld is. Halverwege de jaren zeventig komt Sesamstraat op zijn pad. Voor het programma verzorgt hij de stemmen van Ernie (van Bert en Ernie), Kermit de Kikker en Graaf Tel. Wim T. en Paul Haenen, die de stem van o.a. Bert verzorgt, hebben volgens eigen zeggen als enige 'Bert en Ernie'-stemmen toestemming om eigen hoorspelen te schrijven voor het duo (overige landen mogen slechts vertalingen maken van Amerikaanse producties). Eerst spreken ze hun stemmen samen in, maar dat werkt niet efficient doordat er lachbuien ontstaan tussen de twee. Tegenwoordig spreken ze de stemmen apart van elkaar in.

Tussendoor blijft Wim T. werken als beeldend kunstenaar (ontwerper van een trouwzaal in de Stopera), schrijft toneelstukken, televisieserie’s (We zijn weer thuis) en is actief op de radio (Jacques Plafond). Zijn producties blijven niet onopgemerkt. Wereldnieuws is de opvoering van zijn toneelstuk Going to the dogs waarin Wim T. in plaats van acteurs een aantal herdershonden laat rondlopen op het toneel van de Amsterdamse Stadsschouwburg. Tot in Amerika zijn in nieuwsprogramma’s fragmenten van dit gebeuren te zien.

Vanaf de jaren negentig is Wim T. met regelmaat te zien als presentator voor verschillende televisieprogramma's. Zo presenteert hij o.a. Zomergasten en De Nationale wetenschapsquiz. Zijn eigenzinnigheid is nog altijd niet verdwenen getuigt Het is me wat uit 1999, een zwevend kunstwerk dat Wim T. ontwerpt voor de entreehal van het ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport (VWS).

Prijzen en onderscheidingen

LIRA Prijs voor Nederlands televisiedrama (1993).

Ere Zilveren Nipkowschijf gehele televisie oeuvre (1994).

David Roëllprijs voor beeldende kunst (1994).

Publicaties

Het drama van Wim T. Schippers, toneelstukken en serie’s (1979).

Sjef van Oekel, stripalbums samen met Theo van den Boogaard (1982 – 1990).

Het beste van Wim T. Schippers, bij overzichtstentoonstelling (1997).

Discografie

Ik wist niet dat je kwaad werd (1979)

Hark! (1980).

Bert en Ernie vervelen zich nooit (1981).

Een uur niet zeuren (1982).

Maak er wat van! (1983).

Hoort wie klopt daar kinderen? (Sinterklaas met Bert en Ernie) (1984).

In een uur de wereld rond (1984).

Kerstfeest met Bert en Ernie (1987).

Geen Touw (1990).

Schippers in Plafondvaart (1992).

He He We Maken muziek (1996).

Hiep Hiep Hoera (1996).

Kompe dompe doelie! (1996).

Vakantie met Bert en Ernie (2004).