Afvlakking

Wanneer wij een wisselspanning enkelfazig gelijkrichten betekent het dat de stroomrichting in plaats van 50 keer per seconde van richting te wisselen, nu 50 keer per seconde van van plus naar min loopt. De pulsen die de andere kant op lopen worden door de gelijkrichter geblokkeerd. Wanneer wij de spanning dubbelfazig gelijkrichten worden de negatieve pulsen omgeleid zodat ze ook van plus naar min gaan. De stroom kan gezien worden als een golfbeweging. De golftop is positief, het golfdal is negatief. De gelijkrichter leidt de golfdalen om zodat er nu honderd halve golven ontstaan die allemaal positief zijn. Honderd halve golven naast elkaar. Op de top van de golf is de spanning maximaal, in de ruimte ertussen is de spanning lager tot nul. Honderd keer per seconde een stroomstootje en honder keer per seconde geen spanning. Nu loopt de stroom dus alleen van de plus naar de min.

Deze stroom kan gebruikt worden om een accu te laden. Voor een radio is hij nog niet bruikbaar. Omdat er honderd pulsen zijn en honder perioden zonder stroom wordt dit verschijnsel gehoord als een storend bromsignaal. De radio wordt als het ware honderd keer per seconde aan- en uitgeschakeld. Het komt erop aan de gelijkgerichte spanning af te vlakken zodat een constante even hoge spanning ontstaat. Met hulp van een goede condensator wordt dit gedaan. De condensator wordt door de stroompulsen opgeladen. Wanneer een stroompuls plaats maakt voor de ruimte tussen deze eerste en de volgende puls, loopt er heel even geen stroom. De lading die de condensator heeft opgenomen wordt nu weer afgegeven om de leegte tussen de pulsen op te vullen. Het resultaat is een stroom die geen pulsen meer heeft maar een mooie uitgesmeerde lijn die een gelijke spanning heeft en constant de radio van energie voorziet. Het is te vergelijken met enkele klontjes boter op een boterham. Met een mes duwen we het te hoge botertopje in de ruimte tussen de ribbels en krijgen zo een mooi vlak gebied.