Anti skating

Om de fouthoek van de afspeelnaald van de grammofoon zo klein mogelijk te houden staat de lengte-as van de naald zo haaks als mogelijk op de lijn die loopt van het midden van de plaat naar de rand. Omdat de naald van buiten naar het midden in een boog over de plaat beweegt is dit maar op een klein stuk van de groef mogelijk. In de toonarm is vaak een knik te zien. Als de toonarm recht is staat de naaldhouder een beetje scheef. Hierdoor staat de naald zo veel als mogelijk parallel met de groef. Als de naald boven de as van de draaitafel wordt gehouden is te zien dat de naald iets over het midden van de plaat reikt. Het gevolg is dat door de draaiende beweging van de plaat de naald een kracht ondervindt die hem naar het midden van de plaat duwt. Dit is de dwarsdruk. Het beste is als de naald niet door de zijwand van de groef naar binnen wordt geduwd, maar zo netjes mogelijk het midden van de groef volgt.

oplossing=

Om dit te bereiken is een instelling aanwezig die een tegenkracht uitoefent op de toonarm. Dat kan gebeuren met een gewichtje dat over een beugeltje hangt ( bijvoorbeeld Thorens), of met een veerdruk die is in te stellen. Het beste is de dwarsdrukcompensatie net zo sterk te maken als de naalddruk. Hierdoor vermindert de slijtage van de naald. Bij korte toonarmen is de dwarsdruk het grootst, platenspelers met een lange toonarm hebben daar minder last van.