Fred de Beer
| Naam | Fred de Beer |
| Geboren | , |
| Functies | geluidstechnicus, hoofdprogrammatechnicus, manager opleidingen |
| Bekend van | |
| Periode actief | 1960-1991 |
| Werkt samen met | Ab van Eyk, Tera de Marez Oyens |
Fred de Beer in de media Oeuvre van Fred de Beer | |
Start carrière
Fred de Beer werkt op het Fysisch en Elektronisch Laboratorium van TNO in Den Haag. Hij is bezig met elektronica en experimenteert met toongeneratoren en filters om muziek mee te maken. Omdat in Den Haag iedereen sterk gericht is op alleen techniek solliciteert hij na 7 jaar bij de omroep in Hilversum en gaat aan de slag als programmatechnicus radio in 1960.
De synthesizer
De Beer gebruikt zijn kennis bij het maken van effecten met losse meetapparatuur bij hoorspelen en grote dramaproducties. Dan komt eind 1971 de eerste synthesizer in Nederland: de Putney. De Beer neemt twee dagen vrij om het nieuwe fenomeen te leren beheersen in de kelder van de muziekschool van Hilversum. Niet lang daarna sluit hij zich aan bij elektro-instrumentaal ensemble ICÉ . Zo'n tien jaar lang begeleidt hij op synthesizers vakmusici en optredens in De Doelen, Vredenburg, België, Duitsland en Frankrijk. Ondertussen werkt hij mee aan Promenos concerten, Signaalconcerten in vijf studio’s tegelijk en Holland Festivals met de inmiddels door de omroep aangeschafte synthesizers Putney, ARP 2500 en ARP 2600.
De SVEM
De Beer is een van de oprichters van de Studio voor Verbosonica en Elektronische Muziek, de SVEM, en werkt er met componisten als Mauricio Kagel, Karlheinz Stockhausen, Tera de Marez Oyens, Vrienten, Will Eisma, Chris Hinze en anderen uit binnen- en buitenland.
Complexe projecten
Bij een concert van het Concertgebouworkest met Der Jacobsleiter van Schönberg voor vijf orkesten o.l.v. Bruno Maderna in 1972 heeft De Beer de taak om vanuit de loge met een grote zware 4-sporenrecorder veel fragmenten van de vier orkesten die al op de band stonden precies volgens de partituur in de zaal met luidsprekers van elk 100 watt in te starten. Maderna, nerveus dat het mis kon gaan om al die fragmenten tijdig te starten/stoppen en met open fader weer klaar te zetten, eist een schakelaar op de bok en een lamp om de startpunten aan te geven. De Beer is echter goed voorbereid en heeft de band beplakt met gekleurde plakkertjes zodat de regisseur slechts hoeft aan te geven waar in de partituur het orkest is. Het levert De Beer een compliment op van Bruno Maderna.
Bij een concert voor elektronica en orkest van de Zweed Tommy Zwedberg in Studio Vara-1 wil de componist zelf de apparatuur voor zijn compositie bedienen. Na een week repetitie en uitleg durft Zwedberg het toch niet aan. De Beer moet op het laatste moment zelf alle apparatuur bedienen en uitvoeren met het Kamerorkest tijdens de live uitzending naar vijf landen.
Misthoornconcert live met de Amerikaan Alvin Curran ’s nachts van 12 tot 1 uur. 12 lijn verbindingen met stranden langs de hele kust . Het regende en het was koud en overal stond een PTT’er met microfoon (te mopperen). De Beer leeft zich in de studio uit om met synthesizers van al de verschillende misthoorns de wonderlijkste klanken en sferen te maken. ReactieCurran: "Very good, that’s crazy, marvellous".
Na een bezoek aan de voorstelling ”The hitchhikers guide to the galaxy” in Londen regisseert Vincent van Engelen de serie: “Het Transgalactisch liftershandboek”. Behalve de stemmen van de buitenaardse wezens maakt De Beer alle niet-bestaande geluiden als rare raketten, verkeer zonder wielen, vreemde atmosferen enz. met synthesizers en andere apparatuur .
Na de opname van de Nederlandse film “Het Wassende Water” blijken veel geluidsfragmenten onder maat. Met de Fairlight in de SVEM studio synchroniseert De Beer alle geluiden: de watergeluiden van klein naar heftig, paardengetrappel in verschillende akoestiek, enz.
De gong van het journaal en de Sterpingel werd gemaakt met de Fairlight.
