Zonnestoring

Zonnestoring Om de elf jaar vertoont de zon een toename van activiteit die aan de oppervlakte zichtbaar is als zonnevlekken. Door met speciaal beschermende filters naar de zon te kijken komen deze zonnevlekken in beeld. Een bijkomend verschijnsel is de uitstoot van enorme hoeveelheden plasma, elektrisch geladen deeltjes.

Wanneer de plasmawolk in het aardmagnetisch veld terecht komt ontstaan lichtverschijnselen die wij kennen als het Noorderlicht, Aurora Borealis. Ook op het zuidelijk halfrond is het te zien. Daar heet het Zuiderlicht ofwel Aurora Australis. Doorgaans is dit alleen te zien in gebieden dicht bij de polen, bij grote zonne-activiteit is het te zien in landen die verder van de polen af liggen. Een aantal jaren geleden kleurde in ons land de noordelijke hemel rood door zo’n zonne-uitbarsting. Het Noorderlicht is het meest te zien in de winter tussen september en april, het Zuiderlicht tussen maart en september. Deze enorme hoeveelheden elektrisch geladen deeltjes hebben, wanneer zij bij de aarde aankomen, gevolgen voor elektronische systemen. Elektriciteitsnetten kunnen worden overbelast waardoor veiligheidssystemen het net uitschakelen. In het verleden zijn hele gebieden hierdoor uren lang zonder stroom komen te zitten. Radioverbindingen kunnen worden gestoord. Ook radarinstallaties hebben er last van waardoor het vliegverkeer wordt gehinderd.