Ischa Meijer
| Naam | Israël Chaim Meijer |
| Geboren | Amsterdam, 14 februari 1943 |
| Gestorven | Amsterdam, 14 februari 1995 |
| Functies | presentator, acteur |
| Bekend van | Een uur Ischa, I.S.C.H.A. |
| Periode actief | 1975 -1995 |
| Werkt samen met | Jenny Arean, Joop van den Ende, Ireen van Ditshuyzen |
Ischa Meijer in de media Oeuvre Ischa Meijer | |
Interviewer, criticus, columnist, acteur en zanger, Ischa Meijer lijkt bijna alles wel een keertje te hebben geprobeerd. Kenmerkend is zijn grote inzet en snelheid, Ischa zit nooit stil. De meeste bekendheid behaalt hij ongetwijfelt met zijn werk als journalist. De meningen lopen uiteen over zijn journalistieke kwaliteiten. Sommigen noemen hem een nare man anderen prijzen juist zijn brutale manier van interviewen. Feit is wel dat Ischa verantwoordelijk is voor een aantal spraakmakende interviews. Zichzelf ziet hij ook niet als journalist, maar eerder als toneelspeler: “uiteindelijk ben ik de toneelspeler die mijn interviews speelt”.
Ischa ziet het levenslicht in 1943. Van een zorgeloos bestaan is op dat moment geen sprake van. Het gezin wordt eerst geplaatst in Westerbork en daarna gedeporteerd naar Bergen-Belsen. De familie Meijer overleeft het kamp, maar de oorlog laat diepe sporen na op het gezin. Een liefdevolle kindertijd heeft Ischa binnen het getraumatiseerde gezin naar eigenzeggen nooit gekend.
Na het gymnasium begint Meijer aan een studie rechten. De studie wordt echter vroegtijdig afgebroken en Ischa gaat aan de slag als journalist bij de Nieuwe Linie. Sommige interviews lopen nog wat moeizaam, maar hij laat zien dat hij talent heeft. Vervolgens zijn stukken van hem te lezen in Het Parool en later de Haagse Post. Als theatercriticus laat hij van zich horen en neemt geen blad voor de mond. Met name het gesubsidieerde toneel krijgt het er vaak van langs. Vanaf 1975 treedt hij in vaste dienst bij de Post. In diezelfde periode is hij ook te horen als verslaggever op de radio in programma's als Nova Zembla en Rood met een goed randje.
In de jaren '80 is Ischa ook als acteur te zien. Zo speelt hij in 1982 in De boezemvriend en een paar jaar later in Bastille. Daarnaast is hij in het theater te zien met Izzy M. der sympathische Jude. In 1984 begint zijn lange verbintenis met VPRO-radio. Vanuit café Eik en Linde in Amsterdam presenteert hij live Een uur Ischa, dat later wegens succes omgedoopt wordt tot Een dik uur Ischa.
Na het bezoek aan één van zijn voorstellingen is Ireen van Ditshuyzen er van overtuigd dat Ischa uitstekend geschikt is voor televisie. Meijer, die zelf eerst twijfelt, weet ze te overtuigen. Bij de omroepen is ze echter minder succesvol; geen van hen is enthousiast. Pas als Ditshuyzen de NOS dreigt met ontslag stemt adjunct directeur Leo Kool dan toch in. Bij het onderdeel "De snelste quiz voor het laagste IQ" van De lotto, krijgt hij wat tijd. Dit is echter niet van lange duur, want er ontstaat een conflict met de NOS.
Gerard Kempers van de RVU durft het wel aan met Ischa. Twee wekelijk is hij is hij te zien met Ischa, om beurten bij de RVU en HV.
Publicaties
"Jan Hein Donner: de mens achter de pion : wij schakers zijn eigenlijk monniken, teruggetrokken uit deze wereld, uit deze maatschappij, de ware dropouts", Haagsche Post (1973)
Brief aan mijn moeder (1974)
Interviews (1974)
Een rabbijn in de tropen (1977)
De handzame Ischa Meijer (1979)
Hoeren (1979)
Interviewen voor beginners (1987)
Een jongetje dat alles goed zou maken (1988)
De Kleefmanlezingen (1988)
Ons dorp, de schoonheid en het leven : parabel in drie bedrijven (1988)
Gekgemaakt in het huwelijk en Een geval van onaangepast gedrag (1989)
De Dikke Man (1991)
Enkeltje heimwee (1992)
Mijn lieve ouders (1993)
Spitsuur in de hel (1993)
