L. Perquin
| Naam | Lambertus Hendricus Perquin |
| Geboren | Voorburg, 15 juli 1865 |
| Gestorven | Rotterdam, 4 augustus 1938 |
| Functies | omroepbestuurder |
| Bekend van | KRO |
| Periode actief | 1925-1938 |
L. Perquin in de media Oeuvre L. Perquin | |
In 1891 wordt pater Perquin tot priester gewijd na in 1884 in de Orde der Dominicanen te zijn getreden. Hij wordt aangewezen voor de zielzorg en werkt 8 jaar in Schiedam en 20 jaar in Rotterdam. In 1919 wordt hij pastoor in Amsterdam.
Pater Perquin is 20 jaar lang censor van het katholieke dagblad De Maasbode. In 1922 wordt hij hoofdredacteur van De Bazuin, Populair Godsdienstwetenschappelijk en Apologetisch Weekblad voor Nederland en Koloniën. Als eerste pastoor in Amsterdam organiseert hij conferenties voor niet-katholieken.
Het prille medium radio trekt zijn aandacht. Op 4 februari 1925 plaatst hij in de katholieke pers een oproep om te komen tot een katholieke omroep. Op 24 november van dat jaar begint de KRO officieel met haar uitzendingen, voor alsnog via de zender van de Nederlandsche Seintoestellenfabriek in Hilversum. In 1926 wordt in Utrecht de Stichting Katholieke Radio Omroep opgericht. Perquin wordt voorzitter. In het stichtingsbestuur zijn ook afgevaardigden van de Landelijke Bond van RK Radio-verenigingen opgenomen.
In 1927 neemt Perquin ontslag als parochiepastoor. Bij de KRO betoont hij zich een uitstekende organisator. Samen met de NCRV richt hij de eigen zender Huizen op. Het Zendtijdenbesluit van 1930 regelt de verdeling van de zendtijd op een de KRO welgevallige manier. Met de andere omroepen werkt hij in goede verstandhouding. In 1928 is hij een van de oprichters en de eerste voorzitter van het Internationaal Katholiek Radio Bureau (later UNDA). Hij verzorgt godsdienstige halfuurtjes en ‘Conferences voor ouden van dagen’. Perquin is ook de grote initiator achter het in 1938 geopende KRO-studiogebouw, een creatie van architect Maas. Tot aan zijn dood is hij hoofdredacteur van de Katholieke Radiogids. Perquin ontvangt diverse binnen- en buitenlandse onderscheidingen.
