Brontekst bekijken van Alexander Calder: Sculptor of air (1898 - 1976)

{{ Infobox Productie
| periode = 2009
| archief_link = [http://zoeken.beeldengeluid.nl/internet/index.aspx?ChapterID=1164&searchText=alexander%20calder%20sculptor%20of%20air%20 Beeld en Geluid]
| makers = [[#Makers|Makers]]
| genre = [[:category:documentaire|Documentaire]]
| decennia = [[:category:2000-2009|2000-2009]]
| lengte = 51'19"
| medium = Televisie
| externe_info = [http://www.calder.org/ Alexander Calder]

}}

<br clear="all" />


===Beschrijving===

[[AVRO]]’s [[Close up (televisie)|Close up]] ''Alexander Calder: Sculptor of air (1989-1976)'' gaat over het leven van de Amerikaanse moderne kunstenaar Alexander Calder. De documentaire laat zien hoe deze man uitgroeit tot de meest revolutionaire en bewonderde kunstenaar van zijn tijd. Deze weg en zoektocht naar succes wordt geïllustreerd door oude beelden van Calder in onder andere Parijs, New York en in zijn atelier. Om het een filmisch tintje te geven is er een manlijke spreker die zich voordoet als Calder en ons zo meeneemt door zijn leven als kunstenaar. Zo neemt hij ons mee naar het begin van zijn werk als kunstenaar en zien we zijn worstelingen om rond te komen van zijn eerste kunstwerken, zijn grote passie voor het circus, de invloed van onder andere kunstenaars zoals Mondriaan, maar wat we vooral zien en wat de rode draad is in bijna al zijn werken, is de zoektocht naar beweging. Volgens Calder kent beweging een eigen schoonheid. De vele close-ups van zijn werken, ondersteunt door melodische muziek, laat zien dat Calder geslaagd is in zijn doel: de schoonheid van beweging tonen. Calder’s kunst verandert door de jaren heen, zo begint hij met kleine draadmodellen, introduceert hij kinetische kunst, maakt hij mobiles en tot slot werkt hij aan immens grote stalen monsters, “stabiles” die te vinden zijn over de hele wereld. Alexander Calder is een vernieuwende kunstenaar. Uiteindelijk maakt hem dit één van de meest gerenommeerde kunstenaars van de twintigste eeuw. In zijn beginjaren zorgt dit echter voor redelijk wat ophef en zijn kunst wordt niet altijd gewaardeerd. Wat Calder anders maakt is dat hij kunst en humor samensmelt. Zo ziet hij zijn draadmodellen figuren als een “hommage aan de humor” en niet als kunst. Zijn passie voor circus blijft een passie voor het leven. Tot op het laatst van zijn leven vermaakt hij mensen met zijn draadmodellen miniatuur circus. 

Zoals Calder door middel van wind en luchtstromen beweging vangt met zijn werken, zo vangt de documentaire Calder in al zijn facetten.

===Makers===

Regie [[Francois Lévy-Kuentz]]

Productie [[Bruno Nahor]]

Script [[Stephan Lévy-Kuentz]]

Commentaar [[Harmke Pijpers]]

Originele muziek [[Louis Sclavis]]

Montage [[Nicole Séries-Chamming's]]

Research [[Olivier Paoll]], [[Le Chainon Manquant]]

Productie [[Eugénie Michel]], [[Anais Duché]]

Camera [[Olivier Raffet]]

Filmscanning [[Guy Carrard]]

Kleurcorrectie [[Vincent Rouanet]]

Mixage [[Eric Salleron]]

Muziekopname, Geluidsmixage [[Jacques Guillot]]

Productieleiding [[Myriam Bezdjian]]

Productie van [[Zadig Productions]], [[Sloo Films]], [[Calder Foundation]], [[Centre Pompidou]]

In Coproductie met [[AVRO]] ([[Marijke Huijbregts]]), [[France 5]]

Met medewerking van [[Centre National de la Cinematographie]]

Met steun van [[Centre Images - Region Centre]], [[PROCIREP]]

===Achtergrondinformatie===

De documentaire ''Alexander Calder: Sculptor of air (1898-1976)'' is in 2010 te zien geweest op het festival [[DOKU.ARTS]], het internationale festival voor films over kunst in Amsterdam. [http://www.doku-arts.de/2010/index.html DOKU.ARTS]

----

[[category:productielijst A]]

[[category:documentaire]]

[[category:2000-2009]]