André van Duin

Uit B&G Wiki

André van Duin is een geboren komiek met een uitzonderlijke begaafdheid voor het imiteren en het creëren van typetjes. Van Duin raakt al in zijn vroege kinderjaren bekend met het gegeven van imiteren. Dit komt doordat hij op de personeelsfeesten van het werk van zijn vader optredens ziet van Johnny Kraaykamp sr en Rita Corita. Hierop volgen zijn eerste optredens op de klassenfeesten van de lagere school. Na zijn lagere school periode volgt van Duin een opleiding tot machinebankwerker, maar zijn interesse blijft liggen bij het imitatievak. In het najaar van 1962 trekt hij de stoute schoenen aan en schrijft hij een open sollicitatiebrief naar de chefs van lichte muziek van verschillende omroepen. Bij deze brief gebruikt hij voor het eerst zijn artiestennaam. Keer op keer wordt hij afgewezen, maar in 1964 krijgt van Duin een uitnodiging voor een optreden in het radioprogramma Minjon. In datzelfde jaar meldt hij zich als bandparodist aan voor de AVRO-talentenjacht Nieuwe oogst en met succes, want op 24 juli verslaat van Duin zijn medekandidaten in de finale en wint daarmee een optreden in de Zaterdagavondshow van Willy en Willeke Alberti. Twee weken later vormt zijn bandparodie het voorprogramma van het eerste Nederlandse optreden van de Rolling Stones. Zijn performances worden opgemerkt door Theo Rekkers en Huug Kok, de exploitanten van het Nederlands Artiesten Bureau. Niet veel later richten zij samen André van Duin Produkties op. In de jaren die volgen reist van Duin met de Snip en Snap Revue door het land totdat hij in 1969 samen met regisseur Guus Verstraete jr. het televisieprogramma Een avondje teevee met André maakt voor de AVRO. In 1970 contracteert Joop van den Ende van Duin voor de revue. Samen met onder andere aangever Frans van Dusschoten en vele leading ladies, waaronder Ria Valk, Conny Vandenbos, Corrie van Gorp en Simone Kleinsma zal hij tot 1995 bijna jaarlijks de theaters langstrekken met zijn revues.

Naast zijn werk in het theater blijft van Duin ook altijd werkzaam voor de televisie en de radio. In 1971 wordt zijn karakter Dik Voormekaar onderdeel van De abominabele Top 2000 op Radio Noordzee totdat deze twee jaar later een eigen show krijgt. Samen met Ferry de Groot maakt hij tot 1985 het legendarische radioprogramma de Dik Voormekaar show.

In het begin van de jaren tachtig waagt Van Duin zich op het witte doek. De films weten niet het succes van zijn theater- en televisieproducties te evenaren. Eind jaren tachtig komt André van Duin op het lumineuze idee om filmpjes van dieren op te nemen en onder de dieren diverse stemmen te monteren. Dit resulteert in Animal crackers, Jaap Aap en later in De minuut van Ruud.

In 1989 wordt Van Duin door Joop van den Ende gevraagd om in het project van TV10 te stappen. Dit betekent het eind van zijn carrière bij de TROS. Na de flop van TV10 worden de sterren overgenomen door het toenmalige RTL Véronique. Van Duin stapt samen met Ron Brandsteder in het programma Wie ben ik?. Van den Ende zorgt ervoor dat Van Duin bij RTL grote shows krijgt, waaronder Bij Van Duin en De Van Duin show. Door deze shows neemt het succes van Van Duin enorm toe. In deze tijd ontstaan een aantal van zijn legendarische typetjes, waaronder Meneer Wijdbeens, Koos Grandioos en Gerard van Bezij.

In 1995 heeft Van Duin een bewogen jaar. Na het stoppen van zijn revues verhuist hij van Aruba naar Amsterdam, waar hij een paar jaar eerder met zijn partner Wim van der Pluijm is gaan wonen. Van der Pluijm blijft op Aruba achter en sterft een paar maanden later aan de gevolgen van leverproblemen. Joop van den Ende vertelt in de TV Show dat Van Duin een aantal maanden rustig aan moet gaan doen. Desalniettemin blijven zijn programma’s draaien bij RTL. Tien jaar later maakt van Duin, net zoals vele sterren, de overstap naar Talpa, naar eigen zeggen omdat John de Mol een goede vriend is. Als Talpa in 2008 failliet gaat wil de TROS Van Duin maar wat graag terughebben. Van Duin staat inmiddels al weer vier jaar op de planken met zijn revues, bijgestaan door Ron Brandsteder, Ferry de Groot en Joke Bruys. Naar aanleiding van een promotiegesprek voor zijn nieuwe revue in De wereld draait door, ontstaat het idee om samen met Ferry de Groot de Dik Voormekaar show terug te brengen, dit maal op televisie. Sindsdien is André van Duin weer volop te zien in het theater en op televisie.

De typetjes van Van Duin, en dan met name Meneer en Mevrouw de Bok en Meneer Wijdbeens, duiken sinds de jaren tachtig veelvuldig onverwachts op in diverse televisieprogramma’s om de boel op stelten te zetten.

Naast zijn carrière in het theater, op televisie en op de radio brengt André van Duin door de jaren heen vele singles op de markt, van carnavalsnummers tot serieuze songteksten. De meest bekende zijn Er staat een paard in de gang, Pizza en Mijn allergrootste fan.

Prijzen

In 1975 ontvangt André van Duin de Gouden Televizier-Ring voor het programma Dag dag heerlijke lach.

In 1991 ontvangt André van Duin de Troskompas tv-ster mannelijke tv persoonlijkheid

In 1992 en 1993 ontvangt André van Duin samen met Ron Brandsteder en Caroline Tensen de Troskompas tv-ster voor het televisieprogramma Wie ben ik?

In 1993 ontvangt André van Duin de Troskompas tv-ster Oeuvre prijs

In 1993 krijgt hij een Koninklijke Onderscheiding en wordt hij Ridder in de orde van Oranje Nassau om in 2011Officier in de orde van Oranje Nassau te worden.

In 2010 is aan André van Duin de Beeld en Geluid Oeuvre Award toegekend.