Cherry Duyns

Uit B&G Wiki
De printervriendelijke versie wordt niet langer ondersteund en kan weergavefouten bevatten. Werk uw browserbladwijzers bij en gebruik de gewone afdrukfunctie van de browser.

HOMO UNIVERSALIS

Jeugd

Cherry Duyns wordt in 1944 geboren, zijn vader is net als diens vader goochelaar en jongleur-antipodist. Zijn moeder is Duitse, na de bevrijding vindt het gezin onderdak bij de grootmoeder in Haarlem. Als de ouders uiteen gaan, woont Duyns 2 jaar bij zijn moeder in Duitsland. Zijn vader haalt hem terug naar Nederland waar hij opgroeit bij zijn grootmoeder. In 1962 begint hij als leerling journalist bij het weekblad de "Haagse Post" in Amsterdam. Daar leert hij de dichter/schilder Armando - chef van de kunstredactie - kennen. Hun verstandhouding wordt een vriendschap die meer dan een halve eeuw zou blijven. Bij de Haagse Post begint Duyns op te vallen met zijn bijdragen, zoals die over jonge politicus Hans Wiegel. Na bijna 14 jaar vertrekt hij bij de Haagse Post om over te stappen naar de televisie

AVRO

Duyns begint (samen met Armando) in 1969 zijn televisieloopbaan bij de AVRO als ideeënleverancier voor het verborgen cameraprogramma Poets. Cees Buddingh presenteert, maar Duyns komt steeds meer in beeld. Verkleed als agent, Chinees of slagersknecht kan Duyns zijn improvisatietalent botvieren. Hij doet dit programma twee seizoenen. In november 1971 brengt de AVRO de eerste aflevering van Herenleed op het schem. De regie is in handen van Hank Onrust en Ton Lensink speelt de hoofdrol. De AVRO vraagt Duyns vervolgens een groot showprogramma te presenteren. Hij weigert en de keus valt uiteindelijk op Pim Jacobs.

Ten tijde van de Haagse Post werkte Duyns al voor de televisie. Samen met Armando levert hij ideeën voor het verborgen cameraprogramma Poets met de dichter Cees Buddingh als presentator. Duyns komt steeds zelf meer in beeld en toont zijn improvisatietalent, verkleed als agent, slagersknecht, legerofficier. Hij doet dit programma twee seizoenen, maar ondanks het enorme succes stapt hij eruit. Ook voor de presentatie van een groot showprogramma bedankt hij. Met Sonja Barend werkt hij aan het amusementsprogramma Sterallures. Hij levert bijdragen aan het kunstmagazine De Ivoren Toren. Vervolgens krijgt Duyns van de AVRO de kans om samen met Armando Herenleed te maken, onder regie van Hank Onrust. De hoofdrollen zijn voor Ton Lensink en Eric van Ingen.

VPRO

In 1976 treedt Cherry Duyns in dienst bij de VPRO. Zo verzorgt hij met Maarten van Traa het programma Berichten uit de samenleving. Met de ervaren filmmaker Pieter Verhoeff werkt hij voor Het Gat van Nederland van Hans Keller. Zij maken films over de kunstfluiter Jan Tromp en over het logement De Zon. Verhoeff en Duyns maken nog twee langere documentaires: De Artiestenreünie Club en Droomland.

Ook Herenleed vindt animo bij de VPRO onder regie van Krijn ter Braak. Cherry Duyns en Armando zijn nu niet allen de schrijvers maar ook de acteurs, bijgestaan door Johnny van Doorn. Het programma van weemoed en verlangen zal ruim 25 jaar bestaan, reist langs Nederlandse theaters, wordt een weeklang in de Schaubühne in Berlijn opgevoerd. Dat Duyns en Armando zelf zijn gaan spelen, geschiedt op aandrang van Berend Boudewijn, regisseur van de eerste maar nooit uitgezonden aflevering van Herenleed voor de KRO.

Naast een grote reeks documentaires is Cherry Duyns ook betrokken bij de ontwikkeling van veel VPRO-programma's. Vaak is hij eindredacteur en meestal in samenspraak met hoofdredacteur televisie Roelof Kiers: Hier is Adriaan van Dis, De Schrijvers (met Harry Mulisch), De Nachtsalon (met Michael Zeeman), Reiziger in muziek (Han Reiziger), Lopende Zaken en R.A.M..

Duyns maakt interviewprogramma's, zoals met Kiers Strijd en Bomen. Hij levert bijdragen aan rubrieken als Himalaya, Machiavelli, werkt mee aan thema- avonden en is vele jaren aanvoerder van de documentairewerkgroep bij de VPRO.

Over het omvangrijke oeuvre van Duyns is door J. Heymans een uitgebreide monografie geschreven onder de titel “Herfstlied”. Heymans: "Hoe is het mogelijk dat een documentaire of een verhaal iemand zo diep kan ontroeren toch kan opmonteren? Dat is de grote kracht van het kunstenaarschap van Cherry Duyns."

In 2005 treedt hij uit vaste dienst bij de VPRO, maar blijft boeken schrijven en maakt een aantal documentaires, waaronder De Matthäus missie van Reinbert de Leeuw (2016).

Prijzen en onderscheidingen

De Zilveren Nipkowschijf voor Levensberichten (1987).

Een Gouden Kalf voor De wording (1988).

De J. van den Bos Literatuurprijs voor Dante’s trompet (1994).

De Prix Europa voor De droom van een beer (2001).