Cor Hermeler: verschil tussen versies

Uit B&G Wiki
Geen bewerkingssamenvatting
Geen bewerkingssamenvatting
Regel 17: Regel 17:
}}
}}


Cor Hermeler werkt sinds 1953 als ontwerper bij de [[NTS]] (later [[NOS]]). In de jaren vijftig is hij samen met [[Jan van der Does]] verantwoordelijk voor de verzorging van grafiek: programmatitels, titelrollen, maar ook special effects, animaties, miniaturen en maquettes. eind jaren vijftig wordt hij decorontwerper. Hij ontwerpt vooral decors voor muziekshows, zoals ''[[Piste]]'', ''[[Zaterdagavond Akkoorden]]'' en ''[[Club Domino]]'' en voor dramaproducties van onder andere regisseur [[Gerard Rekers]].  
Cor Hermeler werkt bij de NTS als decoratuer, hij schildert achterdoeken, behang of houtnerven. Zijn talent valt op en [[Peter Zwart]] vraagt hem de afdeling Ontwerp te komen versterken. In de jaren vijftig is hij samen met [[Jan van der Does]] verantwoordelijk voor de verzorging van grafiek: programmatitels, titelrollen, maar ook special effects, animaties, miniaturen en maquettes.  


Buiten zijn televisie werk heeft hij succes met illustraties van bijzondere auto's. Hermeler kan heel precies en realistisch tekenen en haalt daar regelmatig grapjes mee uit. Zo gaat het verhaal dat hij een een kogelgat tekent op het raam van de afdeling decorontwerp dat de beveiliging de stuipen op het lijf jaagt. Of hij tekent bijvoorbeeld een potloodje of punaise op het papier van zijn collega-ontwerpers, waar zij dan vergeefs naar grijpen.
Eind jaren vijftig wordt hij decorontwerper. Hij ontwerpt vooral decors voor muziekshows, zoals ''[[Piste]]'', ''[[Zaterdagavond Akkoorden]]'' en ''[[Club Domino]]'' en voor dramaproducties van onder andere regisseur [[Gerard Rekers]].
 
Hermeler is een man die ongelovelijk goed kan tekenen en die van een grapje houdt. Buiten zijn televisie werk heeft hij succes met illustraties van bijzondere auto's. Bij zijn collega ontwerpers haalt hij regelmatig grapje uit. Zo gaat het verhaal dat hij een een door midden gezaagd potlood op het raam plakt en barsten op het raam tekent. Dat is zo realistisch dat het de beveiliging de stuipen op het lijf jaagt. Of hij tekent bijvoorbeeld een potloodje of punaise op het papier van een collega, waar zij dan vergeefs naar grijpen.  


Hermeler heeft veel ontwerpen voor decors geschonken aan het [[Nederlands Instituut voor Beeld en Geluid]].
Hermeler heeft veel ontwerpen voor decors geschonken aan het [[Nederlands Instituut voor Beeld en Geluid]].


[[Category:personen|Hermeler, Cor]] [[Category:Decorontwerper |Hermeler, Cor]]
[[Category:personen|Hermeler, Cor]] [[Category:Decorontwerper |Hermeler, Cor]]

Versie van 10 okt 2013 20:23

Cor Hermeler (1960)

NaamCornelius Joseph Hermeler
Geboren, 1931
Functies decorontwerper
Bekend vandecors van Familie Knots, Piste, Club Domino
Periode actief1953 - 1984
Werkt samen metHans Chr. van Langeveld, Fokke Duetz, Jos van der Valk


Oeuvre Cor Hermeler

Cor Hermeler werkt bij de NTS als decoratuer, hij schildert achterdoeken, behang of houtnerven. Zijn talent valt op en Peter Zwart vraagt hem de afdeling Ontwerp te komen versterken. In de jaren vijftig is hij samen met Jan van der Does verantwoordelijk voor de verzorging van grafiek: programmatitels, titelrollen, maar ook special effects, animaties, miniaturen en maquettes.

Eind jaren vijftig wordt hij decorontwerper. Hij ontwerpt vooral decors voor muziekshows, zoals Piste, Zaterdagavond Akkoorden en Club Domino en voor dramaproducties van onder andere regisseur Gerard Rekers.

Hermeler is een man die ongelovelijk goed kan tekenen en die van een grapje houdt. Buiten zijn televisie werk heeft hij succes met illustraties van bijzondere auto's. Bij zijn collega ontwerpers haalt hij regelmatig grapje uit. Zo gaat het verhaal dat hij een een door midden gezaagd potlood op het raam plakt en barsten op het raam tekent. Dat is zo realistisch dat het de beveiliging de stuipen op het lijf jaagt. Of hij tekent bijvoorbeeld een potloodje of punaise op het papier van een collega, waar zij dan vergeefs naar grijpen.

Hermeler heeft veel ontwerpen voor decors geschonken aan het Nederlands Instituut voor Beeld en Geluid.